Petar Marinović – pilot sa najviše vazdušnih pobeda u Prvom svetskom ratu

Petar Marinović – Pierre Marinovich (Pariz 1.08.1898. – Brisel 2.09.1919.) je bio francuski vojni pilot srpskog porekla, sa preko 22 vazdušne pobede ubraja se u asove Prvog svetskog rata. Na grobu Petra Marinovića je postavljena spomen-ploča na kojoj piše: „Potporučnik Pjer Marinović, avijatičar, najmlađi as Velikog rata, 25 zvaničnih pobeda, Legija časti, Vojna medalja, Ratni krst sa 14 palmi, rođen 1. 8. 1898. u Parizu, poginuo 2. 9. 1919. u Briselu. Žrtva hrabrosti i ljubavi za otadžbinu“.

Petar (Pjer) Marinović je bio sin Velizara, a unuk Jovana Marinovića, prvog srpskog poslanika u Francuskoj posle zvaničnog priznavanja Srbije kao nezavisne države. Jovan je bio oženjem Persidom, ćerkom kapetana Miše Anastasijevića – Kolarca, velikog srpskog dobrotvora i rodoljuba, tako da je Petar i sa te strane bio potomak velikana. Otac Velizar je studirao tehniku u Sankt-Petersburgu i tamo se upoznao sa Poljakinjom Agripinom Bronikov sa kojom se oženio, preselili su se u Francusku i dobio sina Petra.

Petar se rodio u Parizu 1.08.1898. godine i školovao se u Francuskoj i Irskoj. O Petrovom životu u to vreme ima malo podataka, bio je anonimus za koga se i datum rođenja po mnogim izvorima ne slaže, kao da njegov život počinje sa stupanjem u francusku vojsku.

VOJNA KARIJERA

U vojsku je dobrovoljno stupio 12.02.1916. u 27. konjički puk (dragonski). Pošto je u to vreme Zapadni front bio u fazi rovovskog rata, konjica je bila prilično neaktivna što nije odgovaralo mladom temperamentnom Petru Marinoviću. No bez obzira na to, mladi Petar je već posle šest meseci bio unapređen u podoficirski čin iako nije imao vojnu školu. Na konkurs za avijaciju se dobrovoljno javio 14.07.1916. godine, a već 9.09.1916. godine se obreo u Šartru u pilotskoj školi gde je otpočeo letačku obuku na avionima tipa Farman. Školovanje za pilota je uspešno završio i dobio diplomu vojnog pilota 15.11.1916. godine. Pošto se u pilotskoj školi pokazao kao darovit za taj posao, omogućeno mu je dalje usavršavanje za pilota lovca. Upućen je u školu u Pou na kurs akrobacija, pa zatim u školu gađanja u Kazou. Diplomu civilnog pilota francuskog Aerokluba br. 5181 je dobio 31.01.1917. godine.

Posle sticanja svih ovih kvalifikacija Petar Marinović je 19.03.1917. raspoređen u lovačku jedinicu No 30, koja ja bila naoružana lovcima Nijepor 24. Po dolasku u jedinicu razboleo se pa je morao dva meseca da provede u bolnici. Nakon oporavka raspoređen je u novoformiranu lovačku jedinicu „eskadrila za zaštitu“, u kojoj je ostao do kraja rata. Jedinica je imala oznaku No 94, bila je naoružana avionima Nijepor N.24 i Nijepor N.27, a pokrivala je oblast dejstva četvrte armije. Početkom februara meseca 1918. godine jedinica je svoje Nijepore zamenila sa modernijim i boljim avionima tipa SPAD i promenila naziv u Spa 94.

Zajedno sa sticanjem letačkog iskustva i pobedama koje su se nizale jedna za drugom tako je Petar Marinović bio unapređivan u više činove: narednik je postao 26.07.1917, čin narednik-vodnik je dobio 20.02.1918. godine kao najviši podoficirski čin, a čin potporučnika je dobio 20.10.1918. godine.

Pored dobijanja činova posle deset vazdušnih pobeda Petar Marinović je dobio titulu „AS“-a, 7.06.1918. i tako postao najmlađi „AS“ francuskog vazduhoplovstva. Bio je odlikovan ordenima Vitez Legije časti, Vojnom medaljom i Ratnim krstom sa 14 palmi. Bio je pilot sa najviše vazdušnih pobeda u svojoj eskadrili i 12-ti na listi asova francuskog vazduhoplovstva i Srbin sa najviše pobeda u Prvom svetskom ratu.

TRAGEDIJA

Po potpisivanju primirja Petar Marinović je raspoređen u eskadrilu za duge letove na liniji Pariz-Varšava-Prag. Kada je 2.09.1919. godine organizovan aeromiting na Briselskom aerodromu D` Everijer, Petar je određen za letački program, bio je izvanredan letač i imao je šta pokazati, njime se dičilo francusko vazduhoplovstvo, nažalost na visini od 250 metara otkazao mu je motor i njegova „Gospodarica smrti“ se sunovratila na zemlju. Pri padu, avion se zapalio i eksplodirao. Kada je poginuo, Petar Marinović je imao svega 21 godinu života.

Petar (Pjer) Matinović je sahranjen uz najviše vojne počasti na pariskom groblju Per Lašez, jednom od najpoznatijih večnih počivališta na svetu. Tu su večne kuće velikana kao što su Oskar Vajld, Lafonten, Marsel Prust, Balzak, Modiljani, Bize, Iv Montan, a na ovom groblju sahranjen je i poznati srpski režiser Aleksandar Petrović. Tu počiva i Petar – Pjer Marinović, Srbin, najmlađi as francuske avijacije.

Izvor: RASEN

Vezane vijesti:

Kraljevski piloti na ognjenom nebu | Jadovno 1941.

Srpski „Mali prinčevi“ u Jeroplanima iznad Pariza | Jadovno …

Vitezovi beogradskog neba: Šesti lovački puk! | Jadovno 1941.

Milisav Semiz – Zaboravljeni heroj beogradskog neba …