Najpametnija Vasojevka svih vremena!

Prva ljekarka u Crnoj Gori, završila Medicinski fakultet na Sorboni 1907. godine. Objavila prvi srpsko-francuski rečnik. Prevela „Gorski vijenac“ na francuski jezik. Tragično završila: beranski komunisti je prepoznali na Zidanom mostu, ubili i bacili u Savu, u 59-oj godini života

Moderna medicinska nauka u Crnoj Gori tek početkom 20. vijeka dobila je prvu ljekarku. Tačnije govoreći, 1907. godine Beranka Divna Veković (1886-1945) završila je školovanje na Medicinskom fakultetu u Sorboni. Divna je bila stipendista Djevojačke škole sa Cetinja, Instituta za školovanje ženske djece „Carica Marija”, u kojoj se istakla neobičnom ambicioznošću i željom za sticanjem znanja.

Osnovnu školu završila je u manastiru Đurđevi stupovi, a potom i nižu gimnaziju u Skoplju i Djevojačku školu. Obrazovanje koje je stekla u Francuskoj obuhvatilo je jednogodišnje studije Babičke škole u Amijenu, drugi, završni razred pri Medicinskom fakultetu na Sorboni, i dvogodišnju dentističku školu koju je završila 1917. u Parizu. Bila je članica Međunarodnog crvenog krsta u Ženevi. Tokom školovanja stekla je znanje koje je u to vrijeme moglo da karakteriše vrhunske intelektualce.

Rođena je 1886. godine u beranskom selu Lužac. Odlučivši se za studije, ona je marljivim prikupljanjem znanja ostavila svojevrsan pečat ne samo na oblast svog primarnog, ljekarskog poziva, već i na oblast književnog stvaralaštva i prevođenja. Bila je veoma aktivna u upoznavanju Evrope sa duhovnim bogatstvima Crne Gore. O njenom porodičnom životu nema pouzdanih podataka.

Od odlaska na studije u Francusku, do 1939. godine, uglavnom je boravila u Parizu, tako da je usavršila poznavanje francuskog jezika. Prva je na taj jezik prevela Njegošev „Gorski vijenac“, 1917. godine. Tu knjigu krasio je predgovor francuskog pisca akademika Anrija de Renjijea. Cijeneći tu njenu zaslugu, knez Nikola ju je nagradio spomen-brošem izrađenim u zlatu i platini, sa likom Njegoša. Bilo je to priznanje koje je dodjeljivano damama visokog ranga, a za čiju je dodjelu, po nekim izvorima, najzaslužnija kneginja Milena.

Poznato je i da je prepjevala Zmaj Jovine pjesme, prevela Vukov „Život i običaje sprskog naroda“, te zbirku narodnih priča. Autorka je dva rečnika francuskog jezika, francuske gramatike i knjige „Krvni umir“, a 1926. godine, u Beogradu, odbranila je doktorsku tezu iz književnosti.

Boraveći u vrijeme svjetskih ratova u Crnoj Gori angažovala se u zdravstvenoj službi i bila veoma predana humanitarna radnica. Priklonivši se monarhističkim pokretu, krajem Drugog svjetskog rata doživjela je tragičnu sudbinu. Odstupala je do Zidanog mosta, zajedno sa nekoliko hiljada Srba iz Crne Gore, gdje su je beranski komunisti prepoznali, ubili i bacili u Savu, u 59-oj godini života.

Izvor: MAGAZIN SEDMICA