Na današnji dan prije 87 godina u Marseju, u Francuskoj, ubijen je srpski kralj Aleksandar Prvi Karađorđević. Kralj Aleksandar Prvi Karađorđević ubijen je prilikom državne posjete Francuskoj, u koju je otputovao da bi učvrstio odbrambeni savez protiv nacističke Njemačke.
Zajedno sa njim 9. oktobra 1934. godine ubijen je i francuski ministar inostranih poslova Luj Bartu, dok je atentator, Vladimir Georgijev Kerin, zvani Vlado Černozemski, pogođen sa više metaka u tijelo, isječen udarcima sablje i linčovan od gnijevne mase.
Prava verzija tragične sudbine kralja Aleksandra, koji je bio stub jedinstvene države južnih Slovena i novog evropskog poretka na jugoistoku Evrope, ostala je nerazjašnjena.
Mnogi istoričari i poznavaoci tog vremena tvrde da iza atentata stoje tajne službe zemalja koje su težile reviziji Versajskog poretka /Italija, Njemačka, Mađarska/, dok su izvršioci bili članovi ustaške organizacije koju je predvodio Ante Pavelić i članovi probugarske struje VMRO.
Kralj Aleksandar Prvi je iz luke Zelenika, u Crnoj Gori, razaračem Jugoslovenske kraljevske mornarice „Dubrovnik“ isplovio za Francusku, koja mu je priredila veličanstven doček, o čemu svjedoče i filmski zapisi.
Zvaničan doček po protokolu bio je predviđen u Parizu, gdje je trebalo da ga dočeka predsjednik Republike, a u Marseju su ga dočekali ministar inostranih poslova Luj Bartu i general Žozef Žorž, član Visokog ratnog savjeta.
Svečana povorka se iz luke uputila prema centru burno pozdravljana od velikog broja građana Marseja, a kada su kraljeva kola stigla na trg ispred palate Berze, u 16.20 časova jedan čovjek iskočio je iz gomile, noseći u desnoj ruci buket cveća i na francuskom viknuo: „Živio kralj“!
Iznenada je skočio sa desne strane na papučicu automobila, odbacio buket cvijeća i iz revolvera ispalio više hitaca u pravcu kralja.
Francuski pukovnik Piole, koji je bio najbliži događaju, sa konja je sabljom ubicu oborio na zemlju, ali atentator je i u padu, sa zemlje, nastavio da puca na sve oko sebe, nakon čega su dva policajca ispalila nekoliko hitaca u atentatora, koji je već bio oboren.
Zbog gužve na ulici, automobil sa ranjenim kraljem milio je do policijske stanice, gdje je kralju pružena prva pomoć, ali rane su bile smrtonosne i on je izdahnuo nekoliko minuta poslije 17.00 časova, ne dolazeći svijesti.
Kralj Aleksandar sahranjen je 18. oktobra na Oplencu u zadužbini njegovog oca Petra Prvog Karađorđevića.
Stotine hiljada ljudi je cijelim putem kroz tadašnju Jugoslaviju odavalo počast ubijenom vladaru, a u stanicama gdje je voz stajao intonirana je, trodjelna, jugoslovenska himna /Bože pravde – Lijepa naša – Naprej zastave slave/.
Vezane vijesti:
Kralj Aleksandar I Karađorđević – zablude i činjenice
Ratnik koga je ubila jugoslovenska zabluda
Prva zajednička država Južnih Slovena proglašena prije 97 godina
Ne dao ti Bog da pogineš za otadžbinu
Godišnjica ubistva kralja Aleksandara: Slava kralju mučeniku