Miloš Ković: Počinioci najvećeg genocida sada bi da potomcima žrtava drže moralne lekcije

Činjenica da nije kažnjen od presudnog je značaja. Zbog toga Englezi i Amerikanci i danas sebi daju za pravo da drže moralne lekcije Srbima i Rusima, ističe Ković

Opravdani bes Kanađana srušio je, nedavno, statue britanskih kraljica Viktorije i Elizabete Druge.

Treća otkrivena masovna grobnica domorodačke dece, sa kojom se broj žrtava u novonađenim grobovima popeo na hiljadu, podigla je naciju na noge. Kanađani su odbili da proslave najveći državni praznik, šokirani sopstvenom istorijom, koju je umnogome skrojila britanska kruna.

Ocena koju je dala Marija Zaharova, portparol ruskog Ministarstva spoljnih poslova, sada se ponovo potvrđuje u obračunu Kanađana sa simbolima britanske vlasti. Zaharova, naime, tvrdi da je Velika Britanija svetski rekorder u genocidu. Ova poruka iz Kremlja koja opravdava, samo na prvi pogled, „ludistički potez“ Kanađana, prelila se u izjave Zaharove da nacizam nije delo Hitlera i Nemaca, već „džentlmena Engleza“, čiji su izum i koncentracioni logori.

Sedamdesetih godina 19. veka Britanija je izvršila genocid nad Zulu narodom, a manje od jednog veka kasnije, između 1954. i 1961. godine, u Keniji, u znak odmazde zbog ubistva 32 belca, britanska kruna istrebila je 300.000 pripadnika Kikuju naroda i odvela još 1,5 miliona ljudi u koncentracione logore.

– Prve sledeće žrtve tog britanskog „patenta“ posle Burskih ratova i konclogora u Južnoj Africi, u koje su Englezi zatvarali i žene i decu, bili su, zapravo, Srbi – kaže, u razgovoru, za „Novosti“, istoričar dr Miloš Ković, profesor Beogradskog univerziteta.

– Srbi koji su u austrougarskim konclogorima stradali najpre u Prvom, zatim u Drugom svetskom ratu, bili su, zapravo, prvi narod koji je mučen i ubijan u logorima na tlu Evrope, od Podrinja, preko Mađarske do Češke.

Može se govoriti o logoraškoj istoriji Srba u dva svetska rata, ističe naš sagovornik, i navodi da je oko 8.000 duša stradalo samo u Mauthauzenu tokom Prvog svetskog rata, a isto toliko i u češkom gradu Jindrihovicama. U Terezinu, gde je umro i Gavrilo Princip, Srbi su umirali u oba rata.

– Srbi su ostavljani da masovno umiru od bolesti, gladi i iscrpljenosti i u logoru u Aradu, posebno ih je mnogo bilo iz BiH, a naročito strašan koncentracioni logor nalazio se u Doboju – kaže profesor Ković.

– Sećanje na ovaj logor trebalo bi na poseban način negovati i u Srpskoj i u Srbiji. Početak genocida nad srpskim narodom dogodio se 1914. na području Podrinja, kako zapadno od Drine, od Semberije do Hercegovine, tako i istočno od Drine, u Mačvi, Jadru i Rađevini.

U Prvom svetskom ratu teritorije na kojima se sprovodi genocid prema Srbima daleko nadilaze naš region, precizira naš sagovornik. Od istoka Male Azije, do severnih nemačkih gradova, čak i u Holandiji, nađena su groblja sa posmrtnim ostacima zverski umorenih Srba.

– U Drugom svetskom ratu genocid nad Srbima počinila je ista ruka kao i u Prvom. Ustaški zločini činjeni su u ime ujedinjene Evrope i takozvanih zapadnih vrednosti, kako su to formulisale ustaše, nacisti i fašisti, što nas vodi bliže aktuelnim događajima.

Dva su, dodaje Ković, izvora genocida nad srpskim narodom, ali su i ista ta dva motiva „kumovala“ genocidu nad stanovništvom istočne Evrope, Amerike i Azije. Prvi je verska mržnja, a drugi rasizam, koji se ne zadržava samo na boji kože, nego uključuje i razlike unutar bele rase, te počiva na tezi da i od belog ima belje.

Od poznog srednjeg veka do danas, argumentacija kojom se „opravdava“ genocid nije se promenila, smatra Ković. Nad Srbima, genocid se nastavlja na krstaške ratove, koji su se u 13. veku okrenuli i protiv pravoslavnih hrišćana. Neposredno pre Četvrtog rata, kad je poharan i zauzet Carigrad, uz pomoć sa domaćeg terena, državu Nemanjića osvajaju Ugari i papisti.

– Križarski „zanos“ vidljiv je i u NDH koja vodi verski rat protiv Srba upravo zbog verske mržnje.Zapadne zemlje, i rimokatoličke i protestantske, jedinstvene su u sukobima sa pravoslavnim hrišćanima što se jasno vidi i u animozitetu prema Rusiji koji je u poslednje vreme sve izraženiji. Zapadnoevropski rasisti razlikovali su superiorne Germane i inferiorne Slovene. Bez obzira na istu boju kože, Sloveni su smatrani rasno inferiornim u odnosu na germansko stanovništvo.

Tu vrstu rasističkog stava prema Srbima vidimo u austrougarskoj pseudonauci, naročito od sredine 19. veka i kod ideologa takozvane Stranke prava, sa Antom Starčevićem na čelu.

– NJegova srbofobija, koja je rasnog porekla, nastavlja se kasnije u ustaški pokret. Koreni genocidnog ponašanja potpuno su isti i kod Britanaca.

Kako je pokazao akademik Milorad Ekmečić, srbofobija na Zapadu najviše podseća na antisemitizam čiji su, takođe, koreni verski i i rasistički, ali u anglosaksonskim zemljama povezani i sa rusofobijom. Srbi su doživljavani kao nekakva produžena ruka Rusije, a to je i danas tako. Sve što nisu mogli da urade Rusiji, Anglosaksonci su prelivali na Srbiju.

Upravo na toj rasističkoj tradiciji ponikao je i Adolf Hitler. Ta vrsta rusofobije i srbofobije manifestuje se i velikim pohodima na Istok. Tako je 1812. godine Napoleon krenuo na Rusiju, 1914. godine Nemačka i Austrougarska napale su Rusiju i Srbiju, a 1941. Hitler se namerio na Jugoslaviju i SSSR. I tu nije kraj, 1999. godine NATO ponovo napada Srbe, a danas kreira permanentnu pretnju koju upućuje Moskvi.

NDH nije, baš kao ni Hitler, tek puki incident. Dve činjenice su, napominje Ković, važne kad se govori o genocidu nad starosedeocima američkog kontinenta, na severu počinjenom od Britanaca, a u Latinskoj Americi mahom od Španaca. Prvo, bio je to najveći genocid u istoriji čovečanstva, a drugo, prošao je nekažnjeno.

– Upravo činjenica da nije kažnjen od presudnog je značaja – ističe Ković. – Zbog toga Englezi i Amerikanci i danas sebi daju za pravo da drže moralne lekcije Srbima i Rusima, kao i drugim narodima, što je moralno, logički i istorijski potpuno besmisleno. Upravo zbog nekažnjenog genocida, preovladavajući deo britanskog i američkog establišmenta danas veruje ne samo da im je sve dozvoljeno, nego i da je sve što je učinjeno starosedeocima, bilo po Božjoj volji. Taj genocid nad autohtonim stanovništvom traje do danas širom SAD, Kanade i Australije, u rezervatima u kojima su droga i alkohol, pa i samoubistva opšta pojava.

Moralne „lekcije“ Anglosaksonaca su zato – vrh cinizma.

HITLER BIO PLAGIJATOR
OTADžBINA nacizma je, tvrdi Marija Zaharova, Britanija, a ne Nemačka. Ideja o „nordijskoj rasi“, koja treba da vlada celim svetom, ne potiče od Adolfa Hitlera. Tvorci nacizma su Englezi Tomas Karlajl i Hjuston Čemberlen. Prednjači DŽejms Hant, koji je 1862. godine crncima dodelio ulogu prelaznog oblika između majmuna i čoveka!?

– Oduševljavam se engleskim narodom. U kolonizaciji, oni su učinili nemoguće – hvalio ih je Hitler.

PRVACI U ISTREBLjIVANjU
ENGLEZI su svetski prvaci u genocidu, jer su praktično istrebili Indijance sa teritorije današnjih SAD. Tokom naseljavanja Amerike ubili su oko 15 miliona Indijanaca. Genocid su činili i tokom tri kolonizacije Australije. Krajem 18. veka autohtonog stanovništva je bilo milion ljudi, u oko 500 plemena. Tokom kolonizacije Australije, Englezi su ubili između 90 i 95 odsto Aboridžina. Ubistva starosedelaca smatrana su uslovom prosperiteta Engleza. Iživljavali su se i nad Afrikom. Oko 13 miliona ljudi odvezli su sa tog kontinenta kao robove. Poginulih je tri do četiri puta više, pa je žrtava ukupno bilo između 50 i 53 miliona.

Izvor: Novosti.rs, Ivana Stanojević

Pogledajte: