Skočite na sadržaj
Gost Tv Ras, emisije “ A ŠTA VI MISLITE“ autora i voditelja Ratka Dmitrovića, bio je Jovo Bajić, novinar i publicista. U interesantnom razgovor Bajić je govorio o Beograđanima i ko su Beograđani, kao i o pokatoličavanju u zapadnoj Hercegovini. Vezane vijesti: Kako je pokatoličena zapadna Hercegovina | Jadovno 1941.
Radmila Tonković je jedna od najobrazovanijih Srpkinja – naučnik, akademik, istoričar, filolog, filosof, profesor, prevodilac, pisac, novinar i avijatičar. Visoko obrazovana na našem Univerzitetu na Filološkom i Filozofskom fakultetu, školovala se i na univerzitetima u Manhajmu, Hajdelbergu, Londonu i na čuvenom Univerzitetu “Lomonosov” u Moskvi, a studije završava sa “Zlatnom značkom” kao najbolji student fakulteta. Ona je i prva žena – vazduhoplovni novinar i prva žena-vazduhoplovni urednik na Balkanu, a kao spisatelj, novinar, publicista i prevodilac piše i objavljuje u mnogim časopisima u zemlji i inostranstvu. Dobitnik je Ordena Karađorđeve zvezde II stepena. Intervju vodi: Đorđe Bojanić, glavni urednik sajta Srpske istorije -Kako vidite delovanje ljudi koji umanjuju broj srpskih žrtava
Zbog isticanja simbola koji se u Hrvatskoj smatraju nedozvoljenim policija je privela trojicu muškaraca nadležnom sudu koji im je odredio novčane kazne, jednom od 1.600 evra, a dvojici muškaraca po 1.100 evra. Zbog nošenja majice sa natpisom Republika Srpska mladići su kažnjeni sa 1.100 evra Ovo se dogodilo na području Ogulina u vrijeme obilježavanja Božića po julijanskom kalendaru. Kako neslužbeno saznaje Jutarnji list, prvi muškarac kažnjen je zbog nošenja kokarde, a dvojica zbog majice na kojoj je pisalo Republika Srpska, jedna je nosio, a drugi ga je slikao i to objavio na Fejsbuku. „Policijska uprava karlovačka je na osnovu objava na društvenoj mreži provela kriminalističko istraživanje nad 45-godišnjim muškarcem koji
Sokolski savez Srbije pozvao je sokole i sve zainteresovane u svom glasniku “Oko sokolovo” br. 81-82 da sa njima učestvuju na XVII Svesokolskom sletu u Pragu od 29 juna 2024. do 5 jula 2024. Srpski narod slao je na visoke škole u Pragu svoje sinove, koji su kasnije kad su se vratili bili na vodećim mestima državnog života. U Pragu je 1862. osnovano društvo za telovežbu koje je kasnije nazvano Soko po ptici, uzoru viteštva i junaštva iz srpskih narodnih pesama. Srpski sokoli redovno su učestvovali na Sveslovenskim sletovima u Pragu. U međuratnom periodu sokoli iz Jugoslavije su masovno učestvovali na sletovima. Posle obnove rada 1992. srpski sokoli nastavili su da
Ako je sva „politička pamet“ u tome da se kompromis predstavi kao „mudrost“ i „pobjeda“, nemojte da se žalite što i sam narod ide tragom takve „pameti“. Nekoliko puta su mi izrazito uspješni srpski političari skretali pažnju da sam „za politiku – glup“ i ja tu vrstu ocjene prihvatam kao tačnu. Najprije, zato što se njihov i moj pojam politike značajno razlikuju (za njih je politika umijeće materijalizacije nečeg neuhvatljivog kao što je podrška u nešto opipljivo kao i sposobnost da se taj proces ciklično ponavlja). Za mene je politika ono što je antički koncept podrazumijevao kada joj je u Heladi dato ime – misao i praksa o dobrobiti polisa
Pitam se nekada kako su spavali Jerusalimljani tih dana između „Osana Sinu Davidovu“ i „Raspni ga, raspni!“. Piše: Otac Darko Ristov Đogo Da li su sanjali Sina Davidovog, da li su slutili koliko se blisko u njihovim srcima krije ta tako prelaziva a najveća granica – ona između čovjeka koji pozdravlja Bogočovjeka koji sjedi na magaretu i onoga koji u Njemu vidi goru uvredu za svoje sebeljublje od razbojnika? Šta im se motalo po glavama i srcima? Da li je i to „osana!“ bilo površno, samo promijenjivi utisak, jednodnevni događaj ili su u njemu bili cijelim bićem? Kako je uopšte moguće da čovjek i to ne jedan – već čitav
Analiza publiciste Nikole Milovančeva ogolila pravu istinu: Vojvođanin poštuje svog suseda i njegovu veru. Veliki deo javnosti su iznenadili objavljeni dubrovački istupi Dinka Gruhonjića, vanrednog profesora novosadskog univerziteta, koji su odisali neskrivenom mržnjom prema državi u kojoj se, došavši iz druge sredine, našao i nalazi svoje uhljebljenije, kao i patološkom mržnjom prema većinskom narodu u toj državi, i prema Srpskoj Pravoslavnoj Crkvi. Možda toga iznenađenja ne bi bilo, da je naša javnost, na neke ranije izjave istog kreatora (ili zvučnika?), reagovala oštrije i kazala: dosta je sada, prešao si meru, ako ti ne valja ovde – put pod noge, tamo odakle si došao ili bilo gde drugde! Gruhonjić po obrascu
Veliki greh ima u sebi nešto tajanstveno, nešto zarazno, nešto što ponekad prelazi, osobito na potomstvo, kao nasledna zarazna bolest. Kad sam jednom bio u manastiru Vitovnici kod Petrovca prišla mi je neka devojka – udavača i umolila za savet da li bi bilo pametno da se uda za jednoga mladića čija je majka ubila svoju svekrvu i još se nalazi na robiji? „Bojim se, dodala je ta devojka da majčin greh ne padne na nas i na našu decu“. Odgovorio sam joj: „Pametnije je da sačekaš koju drugu priliku“. Nisam u tom trenutku toliko mislio na otplaćivanje majčinog greha, koliko na opasnost da se uđe u porodicu u kojoj
„Novosti“ u manastiru u Donjem Detlaku, kod Dervente, gde mati Gerasima bdije nad svetinjom (FOTO/VIDEO). Pre nego što poseku badnjak sa tri jaka udarca, meštani sela Donji Detlak prilaze mu s rečima „Pomaže Bog, badnjače“, čitaju Očenaš i posipaju ga žitom. Iver, odnosno „treska“ koja je otpala, nosi se kući. Veruje se da će, ukoliko taj komad bude veći, biti bolji i kajmak. Traktorom se badnjak nosi u crkvu Manastira Svetog proroka Ilije, gde ga čekaju nastojateljica, mati Gerasima i sveštenoslužitelj Željko S. Božić. Posle službe, meštani se okupljaju za svečanom trpezom. Između Očenaša i jela nazdravljaju, odnosno, kako ovde kažu, „daju poštenje“ onom do sebe – da otpije iz
Radujem mu se jer svako bira svoj Beograd. Moj Beograd je nekadašnje središte najplemenitijih srpskih duhova, prestonica u kojoj i sada počivaju mošti svetitelja i kosti velikana. Naravno, postoji još mnogo Beograda Sunčan je dan i polako se već spremamo za Beograd. Trebalo bi u ponedjeljak da putujemo, da bismo u utorak bili u Ruskom domu na svečanosti povodom Dana porodičnih vrijednosti. I zaista se radujem i radujemo Beogradu. Naravno, ne živimo pod staklenim zvonom i svjestan sam nevjerovatne količine mržnje koja se ovih dana emituje prema srpskom narodu iz Republike Srpske. No, ovo nije zapis o političkom životu i izborima. Kada ponekad pregledam sjajnu knjigu o srpskom političkom životu između
„Postoje narodi koji to preziru, pravci u umjetnosti koji to preziru, ali se ipak zna da prava kultura, ako hoćemo da idemo u vječnost kao umjetnici ili da vaskrsnemo, mora da pođe od Svete tajne“, govorio je veliki srpski arhitekta prof. dr Predrag Peđa Ristić koji je svom rodu ostavio veliko i svijetlo zavještanje u više od 150 hramova. Doajen srpske arhitekture prof. dr Predrag Peđa Ristić koji je pre četiri godine usnio u Gospodu u 88. godini, ostaće upamćen kao najveći neimar pravoslavnih hramova našeg vremena na prostorima gdje živi naš narod. Pored mnogih crkava prof. dr Ristić sebe je ugradio u bisere savremene crkvene arhitekture kod nas: Saborni
Humanitarni centar za integraciju i toleranciju, uz pomoć Komesarijata za izbeglice i migracije, uradio je Priručnik za lica koja polažu pravo na nekretnine u Republici Hrvatskoj, koji je štampan u tiražu od 3.000 primjeraka. Zainteresovana lica, kao i izbjeglička i zavičajna udruženja mogu ga besplatno dobiti u HCIT-u, Novi Sad, Vojvođanskih brigada 17. u vremenu od ponedjeljka do četvrtka od 9 d0 13 sati. Priručnik sadrži praktične informacije o tome kako pronaći nekretnine (čestice) u Hrvatskoj i provjeriti pravno stanje nekretnina, kako zaštiti pravo vlasništva i izvršiti promjene u gruntovnici (zemljišnoknjižnom odjelu općinskog suda) i u katastru, te kako provesti ostavinski postupak. Priručnik sadrži i sve linkove nadležnih institucija, odvjetnika, javnih bilježnika i ovlaštenih
Mnogi smatraju da su ubistvom kralja ubijeni narodno jedinstvo i sama Kraljevina Jugoslavija, koja je posle njegove smrti preuređena stvaranjem Banovine Hrvatske, a onda udarom spolja 1941. srušena, podeljena, a od dojučerašnje braće srpski narod je doživeo stravične zločine, genocid u ustaškoj Nezavisnoj državi Hrvatskoj koju su vodili oni koji su optuženi i osuđeni za ubistvo kralja Aleksandra. Piše: Momčilo Pavlović, istoričar Devetog oktobra 1934. u pola četiri po podne stigao je jugoslovenski brod „Dubrovnik” sa kraljem Aleksandrom Karađorđevićem u marseljsku luku, praćen celokupnom francuskom sredozemnom flotom, u zvaničnu posetu Francuskoj. Ministar mornarice Fransoa Pjetri pošao je u susret jugoslovenskom ratnom brodu, dok su luku nadletali francuski hidroavioni. U admiralskom
Zaboravljanje je, osim uobičajenog neophodnog zaboravljanja nebitnog, isto što i kvarenje, zanemarivanje, iskorjenjivanje, propadanje, siromašenje, iznevjeravanje, izdaja, rasipanje i nepoštovanje u svim poljima ljudske svijesti i življenja. Sažetak: Baveći se aktuelnim i važnim problemom kulture pamćenja, autor u radu promišlja prirodu pamćenja i sjećanja i njihovu ulogu u ljudskom životu. Stojeći na stanovištu da pamćenje i sjećanje imaju duboke ontoantropološke korijene kao činioci ljudskog uma i duha, on zastupa i tezu da savremeni tehnički svijet slabi a ne jača istinsko pamćenje. A ovo, mišljenje je autora, stoji u tijesnoj sprezi sa logikom uma i predstavlja sržni činilac ličnog i nacionalnog identiteta, čovjekovog dostojanstva i ponosa. U tom smislu istinsko pamćenje
Hrvatska ministarka kulture i medija Nina Obuljen Koržinek reagovala je danas na deklaraciju „Granice srpske književnosti“ istakavši da je njen komentar uvek isti: zato što se bavi mitovima i posezanjem za tuđim kulturnim vrednostima, Srbija se nalazi tu gde se nalazi. Milorad Pupovac na konferenciji; FOTO: snimak ekrana Deklaracija je donesena na 4. interkatedarskoj srbističkoj konferenciji 24. i 25. juna u Tršiću, rodnom mestu Vuka Stefanovića Karadžića, a danas su na nju reagovale i Matica hrvatska i Hrvatska akademija nauke i umetnosti. „Hrvatska je država koja se izborila u ratu za svoju slobodu i nezavisnost, članica smo Evropske unije, naš je jezik priznat, delimo evropske vrednosti s drugim državama članicama
Nemački plan za istrebljenje Srba počeo je da se sprovodi masakrima u
U torbu stade komad kruva i slutnja crna, od čoje crnja. Tkale
Pozdravni govor prof. dr Mirjane Stojisavljević na ovogodišnjim „Ćopićevim stazama djetinjstva“ održanim
Do danas, decenijama nakon Drugog svjetskog rata, nije definitivno utvrđen spisak imena
U Hašanima rodnom mjestu književnika Branka Ćopića održane su „Ćopićeve staze djetinjstva“.
Ime sela Divosela u Lici, kraj Gospića, nastalo je etimološki spajanjem reči
Navršilo se osam godina od upokojenja Milana Bastašića, mog oca, nekadašnjeg jedanaestogodišnjeg
Pitaju me gde sam bila do sad… Saginjem glavu… Sama sam…. Slušam
Dara Banović, iz sela Veliko Palančište, opština Prijedor, Republika Srpska, je živi
Išao sam u logor Jasenovac da opišem to što ću tamo vidjeti.
Bio je jedan od osnivača udruženja građana Jadovno 1941. Navršilo se osam
Tamo u kraju mome crveni se jabuka i kuću čuva. Šipurak na
Udruženje Jadovno 1941. je formiralo Centralnu bazu žrtava, koju možete pretražiti unosom pojedinih podataka o žrtvama.
Odaberite godinu ili mjesec i pretražite sve događaje koji su se desili u tom periodu.
Serbian
Armenian
Croatian
Dutch
English
French
German
Greek
Hebrew
Hungarian
Italian
Norwegian
Polish
Russian
Slovenian
Spanish
