Na najmonstruozniji, najsvirepiji način ubiti oko 75.000 dece, prosečne starosti od 6,5 godina, i danas veličati i slaviti takvu državu, veličati njena krvoločna znamenja, veličati takve zločine genocida i zločince koji su to činili, mogu samo bolesni, skroz bolesni umovi. A to se danas sve vidnije ispoljava u Hrvatskoj. Mržnja Srba i svega što je srpsko sve je izraženija. I to u gotovo svim slojevima hrvatskog društva: od onih najnižih pa do najviših, do vrhova vlasti. Ako se predsednica slika sa ustaškom zastavom ispred sebe, a bivši predsednik kaže da u Jasenovačkom logoru nije bilo ubijanja, da je to bio običan radni logor, onda tu zdrav um nema šta da traži.
Pa smo odlučili da podsetimo na neke činjenice, i to kad su zločini Nezavisne Države Hrvatske nad decom u pitanju.
Koristeći podatke iz više izvora, kao i podatke iz knjige „Bili smo deca: Jasenovac – grobnica 19.432 devojčice i dečaka“ Dragoja Lukića, objavljene 2000. godine, podsećamo da je u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj, za vreme Drugog svetskog rata, a prema podacima koji još uvek nisu konačni, ubijeno 74.762 dece, mlađih od 14 godina.
Od tog broja, 14.528 dece vodi se kao žrtve rata, a nad 60.234 deteta izvršen je najteži oblik genocida – 32.054 su dečaci, 28.012 su devojčice.
Najviše je ubijeno srpske dece – 42.791, romske – 5.737, muslimanske – 5.434, jevrejske 3.710 i hrvatske – 2.289 dece. Za 273 dece nije utvrđena nacionalna pripadnost.
Po više od hiljadu raznih stratišta širom Nezavisne Države Hrvatske ubijeno je 37.139 dece.
U brojnim hrvatskim, nemačkim i italijanskim logorima živote je izgubilo 23.504 deteta. Samo u Jasenovačkom logoru ubijena su 19.432 deteta.
U ofanzivi nemačkih fašističkih trupa i hrvatskih ustaških fašista, njih oko 40.000, na Kozaru, u proleće 1942. godine, srpski narod tog područja ubijan je ili na licu mesta ili odmah nakon zarobljavanja. A velik deo naroda ustaše su oterale u Gradinu, na desnoj obali Save, i tu ih poklale ili maljevima pobile. Mnogi su oterani u Logor Jasenovac i tu pobijeni.
Sa Kozare je tada oterano u koncentracione logore ili na rad u Nemačku preko 68.500 Srba.
Iz 219 kozarskih sela i gradova ubijeno je i na druge načine umoreno više od 11.000 dece. Najmlađa su bila u pelenama i kolevkama, a najstarija su imala 14 godina. Njih 1.195 bilo je od nekoliko dana do nekoliko meseci starosti. Prosečna starost 11.194 ubijenih dečaka i devojčica bila je 6,5 godina. Od toga je ubijeno: srpske dece – 10.775, romske – 310, muslimanske – 73, jevrejske – 15, hrvatske – 12, a za devetoro dece nije utvrđena nacionalnost.
Deca u NDH najsvirepije su mučena i ubijana po logorima u Jasenovcu i okolnim mestima koja su bila u sastavu tog logora: Stara Gradiška, Jablanac, Mlaka, Uštica, zatim u Gornjoj Rijeci, Jastrebarskom, Sisku, u transportima, po zagrebačkim bolnicama i prihvatilištima, po Slavoniji i Moslavini, u logoru Staro Sajmište kod Zemuna…
I šta posle ovoga reći? Ništa. Jer ne vredi. A Evropska unija, čija je Hrvatska najmlađa članica, nit romori, nit govori. Što znači da se EU slaže sa terorom nad ono preostalih Srba u Hrvatskoj. Samo je ozbiljno pitanje: dokle će to trajati i šta bi se moglo iz toga izroditi?
Jer očigledno je da bauk fašizma (sa starim, ali i novim, savremenim sadržajima) kruži Evropom. A EU ne shvata da su sada i njena deca u pitanju.
Izvor: Intermagazin
Vezane vijesti: