Serbian
Armenian
Croatian
Dutch
English
French
German
Greek
Hebrew
Hungarian
Italian
Norwegian
Polish
Russian
Slovenian
Spanish
Uvođenjem ustavne parlamentarne monarhije u Srbiji, konačno bi joj se raskrčio put, kojim je nekada časno i ponosno marširala u blistavu budućnost, – a kojeg su komunisti svojevremeno zločinačkom mašinerijom i lažnom propagandom debelo zatrli, održavajući Srbiju svojom diktatorskom palicom u vrtlogu beznađa.
Spomene li se spontanom konverzacijom neka postojeća monarhija, odmah čak i svakom nepismenom laiku odzvoni kristalno jasno u ušima da se radi o državi i narodu sa dugom bogatom istorijom i nacionalnom kulturom.
Takav etiketirani nacionalni kraljevski pedigre u svojoj izvanrednoj istorijskoj
epohi, kao što svi sa ponosom dobro znamo, posjedovala je i Srbija.
Tokom perioda u kojem ga je imala, bila je respektovana i uvažena u cijelom
svijetu.
Današnjom politikom i državnim uređenjem, ona odaje ipak utisak, (iako to u stvari nije), jedne novopečene balkanske banana države, koja pokušava ucviljeno da pronađe svoje mjesto u savremenoj loži, evropskog i svjetskog građanskog društva.
Najmoderniji oblik monarhije je parlamentarna monarhija, kao što je to naprimjer u Velikoj Britaniji, Španiji, Švedskoj… Državu vode demokratski izabrani predstavnici naroda, a monarh ima reprezentativnu funkciju. On ne može raspustiti Vladu, pošto je uticajan samo u određenim segmentima državne politike.
Ovakva forma državnog uređenja u Srbiji, izgradila bi idealnu platformu za uspješne političke i privredne integracije u savremenom svjetskom društvu. Realizacija bi bila moguća samo voljom naroda, kroz saznanje i spoznaju da Srbija sa ovakvim trenutnim političkim sistemom u Evropi i EU u kojoj dominira nacionalna politika velikih sila, nema prave i sigurne budućnosti.
Srbija naravno nije članica ekonomskih giganata kao što je G 8 – ali sa svojim krunisanim monarhom, postala bi automatski ponovo uticajna članica “kluba plave kraljevske krvi,“ u kojem monarsi svojim međusobnim kontaktima, održavaju miroljubivu diplomatsku harmoniju, i vizionarskim projektima kreiraju društveno-ekonomsku perspektivu zemalja koje svojim veličanstvom prezentiraju.
Postavlja se pitanje pod velikim upitnim znakom ? – da li bi Toni Bler kao jedan od glavnih pokretača i realizatora gnusnog otimanja srpske teritorije KiM, agresorskim napadom NATO-a na Srbiju 1999 god., dobio uopšte zeleno svjetlo za taj poduhvat, od svoje monarhinje i ostalih drugih evropskih monarha, da je Srbija u to vrijeme bila kraljevina.
Otvorena polemika, u kojoj prednjače mnoge predispozicije na odgovor sa jednim velikim: NE!
Da je kraljevina bila, danas bi se navjerovatnije pisala sasvim druga istorija, a Srbija sigurno ne bi bila u tijesnoj koži i zvjerskim kandžama separatizma i satanizacije u kojoj se trenutno nalazi.
Krunisanjem našeg prestolonaljednika koji je odavno već među nama, u reprezentantivnog Kralja, Srbija bi formalno automatski zadobila pravu autentičnu krštenicu svog rođenja, prvobitne državnosti iz 7. vijeka, dinastije Vlastimirovića, sa svim svojim naknadno kroz vjekove stečenim nacionalnim istorijskim blagom, sve do današnjih dana.
Svaki put kad uz zastavu zapjevamo nacionalnu himnu “Bože pravde,“ za koju smo se u međuvremenu teškom mukom izborili, zanemarujemo veoma važnu činjenicu da se himna odnosi u suštini samo za dvije boje na srpskoj trobojci.
Bijelu koja predstavlja slobodu i crvenu koja predstavlja krv za nju prolivenu, ali ne i za plavu koja je označena u samoj sredini, i predstavlja Kralja i njegovu simboličnu plavu kraljevsku krv. O kraljevskoj kruni, na čelu grba, sa dvoglavim bijelim orlom koja ukrašava svu ljepotu nacionalnog srpskog grba, da i ne govorim.
Srbija je, spremna za Kralja! Volja naroda je na potezu da to jednog dana i sprovede, a iskrenim političarima koji zaista žele dobrobit svojoj državi i slušaju glas svog naroda, ne bi trebao biti problem da to i prihvate.
Prepreka je, pohlepa izvjesnog sloja političara za apsolutnom vlašću.
Iskreno se nadam da će srpski narod jednog dana Srbiji vratiti staru slavu, uvođenjem ustavne parlamentarne monarhije, i pritom voditi računa da parlament Srbije, ispunjavaju isključivo rodoljubive političke stranke.
* Bog je na našoj strani, pruža nam neprekidno šansu da se dozovemo pameti, jer smo njegov nebeski narod, a mi to nažalost još uvjek uopšte ne primjećujemo.
Autor: Dragan Đogović
O autoru:
Dragan Đogović je biznismen, umetnik, publicista, humanitarac i aktivista
Rođen u Sarajevu, srpski državljanin. Živi od svoje rane mladosti u dijaspori.
One Response
Kad se zla komunistička-titoistička krv očisti iz vena mnogih Srba, onda ćemo opet postati Kraljevina. Deca komunista još uvek vladaju. Autor ovog članka je sjajno sve razjasnio.