Borislav Komad: Hrvatska u više kolona

Od proglašenja nezavisnosti ogroman broj Hrvata marširao je u jednoj, jedinoj koloni. Sve donedavno, uz časne izuzetke, jedinstvena kolona dobila je konkurenciju, i to na javnoj sceni

ČUDNA li čuda šta se sve dešava u državi Hrvatskoj, veća čak od istina izmišljene priče o pojavi Gospe u „njihovom“ Međugorju, koja je namamila stotine hiljada zabludelih vernika, prazneći im džepove.

Od proglašenja nezavisnosti – 25. juna 1991. – uz više nego zdušnu pomoć sa zapadnih strana, pre svega Nemačke i Vatikana, ogroman broj Hrvata marširao je u jednoj, jedinoj koloni, uz (ne)zvaničnu parolu i slavlje kako su, konačno, skinuli jaram sa vrata „jugo-robovanja“ na čelu, naravno, sa Srbijom.

Počev od 1. decembra 1918, kada su kao poražena strana ipak primljeni u Kraljevinu SHS, baš kao i maja 1945. opet kao poraženi prihvaćeni od nove države, nastavili su u potaji u istom smeru.

I za sve to vreme, marširali su, nevoljno, ali silom prilika, u samo jednoj koloni, pozivajući se isključivo deklarativno na „bratstvo i jedinstvo“, ne bi li na taj providan način bezuspešno pokušali da okaju grehove svoje ratne prošlosti.

Sve donedavno, uz časne izuzetke, jedinstvena kolona dobila je konkurenciju, i to na javnoj sceni.

To se ponajbolje pokazalo prilikom nedavnog, više nego tužnog prisećanja na strahote jednog od najmonstruoznijih logora smrti iz Drugog svetskog rata – Jasenovca.

Kolonu, pod nadzorom zvaničnog Zagreba, predvodili su predstavnici vrha vlasti, istina, nevoljno, ograđujući se od ustaških zločina, ali ne pominjući ni oluje, ni bljeskove, koji su bili ništa drugo nego nastavak onoga što je započeto 10. aprila 1941. i proglašenja takozvane NDH.

Tako, na primer, razbijač SFRJ, čime se javno dičio, Stjepan Mesić, u svom govoru, ovog puta kao solista, prikazao se kao antifašita nad antifašistima ne mareći da gavran što se više pere postaje sve crnji!

Druge dve kolone koje su se, izdvojeno, pojavile na poljima smrti, predstavljali su nekadašnji hrvatski čelnici Ivo Josipović i Zoran Milanović, druga sa preživelim logorašima i njihovim potomcima. Uspele su, posle više decenija, da umesto jedne ipak sačine još dve i time uznemire onu začetnu, najavljujući višeglasje, naravno iz naročitih pobuda i motiva.

Ali, to, nažalost, s obzirom na svakodnevno antisrpsko raspirivanje u Hrvatskoj, počev od ustaškog urlanja na fudbalskim stadionima, halama i priredbamama, znači da u „njihovoj lijepoj“ iz zasede koja stalno vreba, mnogi već podugo koriste priliku da formiraju najzloslutniju kolonu! Onu najmračniju, naravno!

Autor: Borislav Komad, novinar

Izvor: NOVOSTI

Vezane vijesti:

Zavisni od nezavisnosti | Jadovno 1941.

Vruće packe Zagrebu | Jadovno 1941.