Zašto kad kažeš „Srebrenica“, nikad ne kažeš „Bratunac“ – spisak srpskih žrtava bratunačkog kraja 1992-93.

PIŠE: Vladan Dinić

Bio sam ubeđen da smo svi, pred Bogom i pred Alahom, i za života, pogotovo u smrti, jednaki… Ili su mrtvi u Srebrenici značajniji od mrtvih u Bratuncu? Ne slažem se.

Svim nevinim žrtvama odajem poštu, i za mene, svaka žrtva je podjednako teška. Bilo s one, ili s ove strane.

I danas, dve decenije posle, stigli smo do jedne – KONAČNE istine: Ko kaže Srebrenica, nikad ne kaže „Bratunac“. I? Tačka. Niko ne donosi rezolucije o pobijenim Srbima u Bratuncu i srebreničkom ataru, niko te mrtve čak i ne pominje, niko se ne klanja senima nevino pobijenih ljudi, čitavih porodica, dece, deda i baba… Ne… Za neke, čini se, jeste. Ti pobijeni u Bratuncu su SRBI, a to nije atraktivna vest!

U Bratuncu su Orićevi ljudi, da ne kažem muslimani, pobili mnogo ljudi (da ne licitiram i igram se žrtvama – postoji spisak), ostavili brojna srpska zgarišta u srebreničkom kraju, zatrli porodice, vekovna ognjišta i prebivališta ljudi koji su pobijeni samo zato što su Srbi…

Sad, slušam i krstim se: pojedini kod nas, veći Englezi od Engleza, kažu da BAŠ Aleksandar Vučić MORA da ode da se pokloni žrtvama u Srebrenici, u kojoj je Boris Tadić kao predsednik bio pre pet godina. Sprski predsednik bi i ove godine došao, ali na poziv Tomislava Nikolića da on i Bakir Izetbegović zajedno obiđu srpske i muslimanske grobove – nije stigao odgovor iz Sarajeva…

Gotovo sve prethodne vlade u Srbiji su se, istina na različite načine, trudile da nas pomire sa Zapadom, ali, što bi se reklo – ne mare.

Ova rezolucija koju Velika Britanija priprema a da nikog sa ovih prostora nije ni priupitala, dokaz je da je naš put bez alternative u biti – pogrešan i put bez povratka… Sa druge strane, sa „bogatim“ kolonijalnim iskustvom u Indiji i drugim zemljama, Britanci su posle Nemaca možda najpozvaniji da o ovoj temi diskutuju.

Sad čitam: Braćo Rusi, stavite veto?! Možda i hoće, ali i možda neće. A, i zašto bi: zar smo svi mi već zaboravili šta se usred Beograda na Beogradskom bezbednosnom forumu zapitao tadašnji ruski ambasador u Srbiji Aleksandar Konuzin? „Ima li Srba u ovoj dvorani?“

Da ih je bilo, oni bi mu s ponosom rekli… Mogao je to da mu odgovori, u ime svih Srba, predsedavajući Ivan Vejvoda. Ali, nije: niko nije stisnuo petlju da u glavnom gradu Srbije kaže: Ja sam Srbin?! I otkud je dilema. Rusi možda i hoće, ali možda i neće reći „Njet“!

Zato, i opet: Da li se iko poklonio žrtvama u Bratuncu? Nije! Da li će? Neće! Da li će Velika Britanija, možda jednog dana, da donese rezoluciju o žrtvama u Bratuncu? Neće! Da li će, sem Dodika, neki od srpskih vladajućih glavešina da ode u Bratunac, a ne Srebrenicu? Mrka kapa…

Ne bih ovom prilikom ni o njima, ni o Britancima: svako ima pravo da radi šta misli da mu je najbolje (osim Srba i Srbije, ali…).

Ovim tekstom, sa precizno proverenim i nabrojanim imenima i prezimenima, mestima i vremenom pobijenih Srba ne želimo da stavljamo bilo kakav znak jednakosti između Srebrenice i Bratunca. Samo želimo da podsetimo da su ljudi, ma koje vere bili,  jednaki ili bi trebalo da budu jednaki i pred Alahom i pred Bogom.

A, da li će Amerikanci ili Britanci, ti današnji savremeni bogovi rata, doneti bilo kada neku rezoluciju o nevinim srpskim žrtvama u Bratuncu i selima srebreničkog kraja, iskreno ne verujem…

Da sasvim dobro znaju šta je bilo, ali i kako je bilo, znaju! A to što zarad svojih geo-političkih igara na brdovitom Balkanu rade, zasad nemaju kome da odgovaraju. Ni Bogu, ni Alahu! Jer, na jednom delu planete su u ratu sa Alahom, na drugom su u zavadi s Bogom!

Dakle, Britanci, ko bi rekao, uz odmah iskazanu nesebičnu pomoć i podršku Vučićevih velikih prijatelja preko Velike bare, pripremaju (novu) rezoluciju o zločinu u Srebrnici, i taj dan obeležavanja – sredinom jula je, bar tako mediji naklonjeni PPV-u (ali nikako i predsedniku Srbije Tomislavu Nikoliću, naprotiv!) – proglašavaju „Danom D“ za Srbiju.

Takođe, jasno je da i ovde u Srbiji ima većih Engleza od samih Engleza: mnoge NVO odmah su zatražile da Srbija prizna genocid, a izvesne „Žene u crnom” (to su valjda jedine žene u svetu koje nose crninu, a niko im umro nije) organizovale su javni protest – ćutanjem.

Ali, šta je bilo s ubijenim Srbima u Bratuncu… srebreničkom kraju, kada je sve počelo na veliki srpski praznik Đurđevdan?! Hoće li „Ženke u crnom“ i za te mučki pobijene Srbe organizovati protest?!

Malo morgen!

Sve je počelo na Đurđevdan

Teška je bila sudbina više od 110 srpskih sela ili zaselaka u mešovitim srpsko-muslimanskim mesnim zajednicama koje su tokom rata, bar u nekom kratkom periodu, osvajale i kontrolisale muslimanske oružane formacije. Pored velikih ljudskih stradanja ova sela su gotovo do temelja razorena ili spaljena, a pokretna imovina je opljačkana i preneta u muslimanska sela i njihov tadašnji centar Srebrenicu.

Sve je počelo, možda ne slučajno, na veliki srpski praznik Đurđevdan. Od tada beležimo sledeći redoslad srpskih stradanja u zoni odgovornosti 8. operativne grupe, a od 1. januara 1995. god. pod novim nazivom,  28. divizije Armije BiH.

Blječeva, pretežno muslimansko selo u pitomoj podrinjskoj Opštini Bratunac

(Srba 71, muslimana 532, Jugoslovena 4). Lokalne oružane formacije iz sastava Armije BiH pod vođstvom Nasera Orića izvršile su, ničim izazvan, napad na srpski deo sela na veliki pravoslavni praznik Đurđevdan 6. maja 1992. god. pre podne. Taj neočekivan napad bio je surov nagoveštaj progona i istrebljivanja Srba iz bratunačkog i srebreničkog kraja, a dogodio se u vreme intenzivnih mirovnih pregovora Srba i muslimana o zajedničkom suživotu.

Žrtve:

1) Kosana (Novak) Zekić, 1928;

2) Gojko (Lazar) Jovanović, 1917;

3) Milan (Milak) Zekić, 1954. (koji je nakon dva meseca podlegao povredama u bolnici u Beogradu.)

Gniona, u Opštini Srebrenica.

Usamljen zaselak velikog, pretežno srpskog sela Gostilj (113 lica srpske nacionalnosti i 35 muslimana). I ovo srpsko selo stradalo je istog dana kad i Blječeva u susednoj bratunačkoj opštini i gotovo od istih napadača, pripadnika Armije BiH.

Jedinicu koja je napala Gnionu sačinjavali su meštani okolnih muslimanskih sela bratunačke i srebreničke opštine, a najbrojniji su bili muslimani sela Potočari koje je, kao i u prethodnom slučaju, predvodio Naser Orić. Imovina pokojnika i izbeglih lica ovog sela je opljačkana i spaljena.

Žrtve:

1) Radojko (Rajko) Milošević, 1928. bolešljiv i poluslep čovek;

2) Lazar (Milivoje) Simić, 1936. iz susednog Studenca koji je bio gost na slavi sad pokojnog Radojka. Po svedočenju supruge i izbeglih meštana slavljenik  Radojko je živ zapaljen i izgoreo u svojoj kući.

Osmače, Opština Srebrenica.

U blizini ovog velikog muslimanskog sela postavljena je zaseda 7. maja 1992. na lokalnoj saobraćajnici Srebrenica-Skelani-Bajina Bašta. Tom prilikom je sačekan i uništen kamion u kome se nalazilo više civilnih lica srpske nacionalnosti, koji su se pred najezdom muslimanskih oružanih formacija iseljavali iz jednog dela srebreničke opštine i pokušali da prebegnu u pogranično selo Skelane i dalje u Bajinu Baštu i Srbiju.

Žrtve:

1) Milojka (Slavko) Mitrović, 1953;

2) Radosava (Milovan) Stjepanović, 1956;

3) Nebojša (Radomir) Đorić, 1966;

4) Zoran (Obren) Vukosavljević, 1970;

5) Simo (Manojlo) Tanasijević, 1952;

6) Milivoje (Bogdan) Ilić, 1962.

7) Danilo (Radomir) Petrović, 1961.

Međe i više ostalih manjih srpskih sela

Međe je selo sa dosta izmešanim stanovništvom, ali i znatnom srpskom većinom koja je uglavnom koncetrisana i u nekoliko srpskih zaselaka (u selu ukupno Srba 130, muslimana 87), potom okolna sela Osredak (Srba 195), Viogor (Srba 99, muslimana 32) i Orahovica (Srba 334, muslimana 91) sa brojnim srpskim zaseocima kao što su Karno, Čumovići (20 srpskih kuća), Crni Vrh, Sjemovo (8), Rovići (7), Dolovi (8), Borovac (3), Stop (5), Jeremići (8), Orovica (5), Poretak (5), Jadar (3), Bujakovići (2), Kiprova ( 7), Stopovi (4), Jasik (3), Bibići (10), Bojna (5), Debelo brdo (4), Kovačice (10), Sarići (6), Kožilje (7), i dr. Sva navedena naselja nalaze se na teritoriji srebreničke opštine. Muslimani su na njih izvršili frontalan istovremen napad 15. maja 1992. u ranim jutarnjim časovima pred svitanje.

Žrtve:

1) Petrija (Simo) Andrić,1932; 2)

Milojko (Milovan) Gagić, 1947;

3) Radivoje (Đorđe) Subotić, 1954;

4) Vojislav (Simo) Đurić,1930. i njegov nepokretni sin

5) Novak (Vojislav) Đurić, 1955;

6) Ljubica (Drago) Gagić, 1950. zarobljena podlegla torturi u srebreničkom zatvoru;

7) Krsto (Radovan) Petrović, 1938;

8) Jevtić (Cvijan) Radivoje-Raco, 1959;

Žutica, opština Vlasenica

Muslimanska zaseda na lokalnoj saobraćajnici postavljena u zaseoku Žutica, delu velikog pretežno srpskog sela Derventa (Srba 305, muslimana 1, Hrvata 1, Jugoslovena 4, ostalih 8) 21. maja 1992. oko petnaest časova. Zasedu su pripremili pripadnici lokalnih muslimanskih oružanih formacija,  regrutovani sa područja opštine Vlasenica, posebno susednih sela Cerska, Konjević Polje i Kasaba.

Žrtve:

1) Mlađen (Dragoljub) Petković, 1952;

2) Nedeljko (Miloš) Kandić, 1956;

3) Milenko (Milisav) Kovačević, 1960;

4) Mićo (Desimir) Lazarević, 1974;

5) Miljana (Vidoje) Obradović, 1938;

6) Vojislav (Ilija) Šarac, 1925;

7) Slobodan (Radoje) Zečić, 1966;

8) Obrenija (Miladin) Ilić, 1958.

Konjević Polje, relativno veliko muslimansko selo u Opštini Bratunac.

(Srba 8, muslimana 983, Jugoslovena 4, ostalih 4).

Dana 27. maja 1992. u osam časova, na raskrsnici puteva Bratunac-Vlasenica-Zvornik, oružane formacije Armije BiH, sastavljene od lokalnog muslimanskog stanovništva sa područja Bratunca, Konjević Polja, Vlasenice, Nove Kasabe, Cerske i Srebrenice, napale su iz zasede kolonu kamiona preduzeća DD „Boksit“ iz Milića.

Žrtve:

1) Novica (Milko) Sušić, 1962;

2) Zoran (Nenad) Popović, 1959;

3)  Đorđo (Milenije) Mijatović, 1950;

4) Stevo (Novak) Simić, 1953;

5) Milomir (Jovo) Vujadinović, 1960.

Jeremići, malo srpsko selo  i njegov još manji zaselak Manovići u Opštini Vlasenica

(50 stanovnika Srba), 28. maja 1992. napali su  sa više strana naoružani muslimani svrstani u nekoliko grupa, regrutovani sa područja vlaseničke i okolnih opština.

Žrtve:

1) Bogdan (Živko) Gligorević, 1958;

2) Stanoje (Siniša) Kandić-Cane,    1953;

3) Rado (Đorđe) Mirosavljević, 1972.

Sandići, muslimanski zaselak u blizini velikog etnički čistog muslimanskog sela Hrnčići (muslimana 1226) u Opštini Bratunac.

Na lokalnoj saobraćajnici između Bratunca i raskrsnice Konjević Polje gde se račva magistralni put za Beograd i Sarajevo, postavljene su barikade i prekinut saobraćaj 29. maja 1992. Prilikom deblokade saobraćajnice na srpske policajce je sa okolnih brda iz zasede koju su postavili muslimani iz Hrnčića i drugih okolnih sela otvorena žestoka unakrsna paljba od koje je stradalo više lica.

Žrtve:

1) Milutin (Stevo) Milošević, 1948;

2) Jovo (Sreten) Blagojević, 1973;

3) Dragica (Stojan) Matikosa, 1955;

4) Sreto (Milan) Suzić, 1960;

5) Miodrag (Milo) Vorkapić, 1971;

6) Ivan (Ratko) Ivanović, 1970;

7) Dragan (Desimir) Petrović, 1967;

8) Vesna Krdžalić;

9) Aleksandar (Mirko) Grahovac,1972;

10) Žarko Ivanovski.

Oparci, srpski zaselak muslimanskog sela Brezovice, Opština Srebrenica, u kome muslimani čine većinsko stanovništvo

(Srba 64, muslimana 462). Stanovnike ovog srpskog zaseoka napali su 1. juna 1992. susedi iz samog sela Brezovice, kao i naoružani meštani iz okolnih muslimanskih sela srebreničke i bratunačke opštine, borci Armije BiH.

Žrtve:

1) Dragić (Dragutina) Ilić, 1939;

2) Ratko (Momčila) Ilić, 1942;

3) Uglješa (Momčila) Ilić, 1939;

4) Živojin (Cvijetin) Petrović, 1917;

5) Milorad (Drago) Petrović, 1923.;

6) Dikosava (Drago) Petrović, 1932.

Neke od navedenih žrtava su ubijene hladnim oružjem na najsuroviji način.

Obadi (Hrvata 3, muslimana 135, Srba 684), i Špat, čisto srpski zaselak pretežno muslimanskog sela Sase:

(muslimana 449, Srba 78) u srebreničkoj opštini. Napad na ova dva naselja 8. juna 1992. izvršili su muslimani, pripadnici, u to vreme poznatih Zelenih beretki i Patriotske lige, odnosno Armije BiH, uglavnom dobrovoljci iz okolnih muslimanskih sela: Skenderovića, Moćevića, Likara, Stožerskog, Potočara, kao i meštani gradova Srebrenice i Bratunca.

Žrtve:

1) Mirko (Ilija) Petrović, 1964;

2) Drago (Živko) Simić, 1949;

3) Slavko (Stanislav) Avramović, 1971;

4) Srećko (Drago) Spajić, 1928;

5) Miladin (Bogdan) Cvjetinović, 1936;

6) Dostana (Momir) Cvjetinović, 1930;

7) Milovan (Anđelko) Grujičić, 1943;

8) Milenko (Dragoslav) Stjepanović, 1944;

9) Ilija (Jovan) Zekić, 1955.

Rupovo Brdo, selo u Opštini Vlasenica sa ubedljivom srpskom većinom:

(8 muslimana, jedan Jugosloven i 116 Srba), u kome se nalaze i zaseoci Žugići, Gligori i Milinkovići, udaljeno oko 20 km. od Milića, stradalo je u ranim jutarnjim časovima 10. juna 1992.

Žrtve:

1) Vojislav (Maksim) Milinković, 1938. i njegova supruga

2) Mirjana (Gojko) Milinković, 1939, bračni par čiji su posmrtni ostaci nađeni ugljenisani u vlastitoj kući;

3) Relja (Marinko) Milinković, 1942;

4) Radoje (Petar) Milinković, 1952;

5) Vlado (Vido) Milinković, 1948;

6) Koviljka (Mitar) Žugić, 1922;

7) Komljen (Miloš) Žugić, 1925. i njegov sin

8) Trifko (Komljen) Žugić, 1954.

Vitnica, napad na srpski zaselak, porodice i meštane velikog, uglavnom muslimanskog sela u Opštini Zvornik:

(Srba 204, muslimana 2893, Jugoslovena 5), odnosno na srpsko naselje Odžačina, izvršli su u ranim jutarnjim časovima 20. juna 1992. iznenada, lokalni naoružani muslimani iz Vitnice i susednog sela Jusića, pripadnici Armije BiH.

Žrtve:

1) Vaso (Petar) Tanacković, 1936;

2) Kosta (Pero) Kostić, 1925;

3) Cvjetko (Cvijetin) Kostić, 1930;

4) Smilja (Svetozar) Tanacković, 1944;

5) Jovika (Jovan) Tanacković, 1955;

6) Krsto (Vlado) Stevanović, 1966;

7) Mićo (Boro) Milovanović, 1967;

8) Drago (Anto) Rakić, 1958;

9) Ivan (Savo) Stojanović, 1964;

10) Nedeljko (Boro) Ilić, 1972.

Ratkovići, (za lokalne uslove u Opštini Srebrenica) veoma veliko etnički čisto srpsko planinsko selo:

(Srba 338), kao i okolni mali srpski zaseoci Dučići, Dvorišta, Račići i Polimci iznenada su napadnuti u ranim jutarnjim časovima u nedelju 21. juna 1992. Napad je izvršen iz okolnih muslimanskih sela i zaselaka: Poznanovići, Dedići, Podkorijen, Osmače, Močevići i Stožersko.

Žrtve:

1) Obren (Vojislav) Bogičević, 1932;

2) Stanimir (Vladislav) Stanojević, 1949;

3) Desanka (Rado) Stanojević, 1923;

4) Nikola (Todor)  Stanojević, 1958;

5) Radenko (Milorad)  Stanojević, 1940;

6) Vidosava (Luka) Đurić, 1930;

7) Vidoje (Obrad) Rankić, 1928;

8) Milutin (Obrad) Rankić, 1944;

9) Ranko (Obrad) Rankić, 1933;

10) Vinka (Filip) Maksimović, 1927;

11) Radomir (Milorad) Maksimović, 1942;

12) Cvijeta (Risto) Milanović, 1925;

13) Novka (Milorad) Pavlović, 1945;

14) Zora (Drago) Prodanović, 1941;

15) Živan (Petar) Prodanović, 1966;

16) Milovan (Joso) Pavlović, 1919.;

17) Milan (Stojan)  Jakovljević, 1920.

Neke od žrtava su spaljene u svojim kućama, a neke zaklane. Slika Dobrile Prodanović, koja u rukama drži lobanju svog sina Živana, obišla je svet i objavljena u mnogim domaćim i stranim  medijima.

Magudovići, Kaludra i Brađevina, brdsko-planinska naselja u Opštini Srebrenica,  zaseoci ranije opljačkanih, spaljenih i uništenih srpskih sela Ratkovići i Radoševići (21. juna 1992.), pretrpeli su ponovan muslimanski napad, stradanja i pustošenje 27. juna 1992. u prepodnevnim časovima.

Žrtve:

1) Ljubiša (Predrag) Gajić, 1965;

2) Stojan (Dragomir) Stevanović, 1939;

3) Novica (Vitomir) Stanojević, 1951;

4) Vladimir (Obrad) Pavlović, 1948;

5) Slavko (Milisav) Petrović, 1946.

Loznička Rijeka, uglavnom srpsko selo sa malim brojem muslimana:

(Srba 132, muslimana 22) u bratunačkoj opštini, prvi put su napali naoružani pripadnici „Zelenih beretki“ iz sastava Armije BiH na veliki srpski praznik Vidovdan, 28. juna 1992. oko podneva. Jedinice napadača sačinjavalo je isključivo naoružano lokalno muslimansko stanovništvo, regrutovano sa područja Bratunca i susedne Srebrenice.

Žrtve:

1) Srećko (Radivoje) Milovanović,1943;

2) Jovana (Gavrilo) Milovanović, 1942;

3) Verica (Živan) Filipović, 1975. i njen otac

4) Živan (Vladimir) Filipović, 1954;

5) Đorđo (Milisav) Filipović, 1949;

6) Jelena (Živojin) Stojanović, 1952;

7) Radovan (Milan) Lukić, 1950;

8) Miloje (Mitar) Damjanović, 1971;

9) Milorad (Mićo) Rončević, 1960;

10) Svetozar (Sreten) Vučetić, 1957;

11) Milenko (Nedeljko) Nikolić, 1963.

Brežani, jedno od najvećih brdsko-planinskih, starih i poznatih srpskih sela u srebreničkom kraju, koje je stradalo i ranije u oba prethodna svetska rata, pogotovo za vreme NDH i nemačke okupacije:

(Srba 271, muslimana 5) napali su pred samo svitanje, oko 4 časa 30. juna 1992. god. pripadnici oružanih formacija, jačine hiljadu boraca, Armije BiH, regrutovanih u srebreničkoj i susednim opštinama.

Žrtve:

1) Radovan (Đole) Petrović, 1923;

2) Miloš (Rade) Novaković, 1956;

3) Dostana Lazić, 1919;

4) Obren (Čedo) Jovanović, 1927;

5) Vidoje (Pavle) Lazić, 1937;

6) Kristina (Pavle) Lazić, 1935;

7) Milenko (Ilija) Dragičević, 1947;

8) Ljubomir (Milenko) Josipović, 1977;

9) Miloš (Vlado) Krstajić, 1937;

10) Pero (Vlado) Krstajić, 1935;

11) Stanko (Luka) Milošević, 1900;

12) Vidoje (Milovan) Milošević, 1974;

13) Stanoje (Milivoje)  Mitrović, 1963;

15) Milisav (Miko) Rankić, 1947;

16) Dragoslav (Milisav) Rankić, 1974;

17) Miroslav (Milisav) Rankić, 1972;

18) Milomir (Radisav) Stevanović, 1946.;

19) Dragan (Stjepan) Stjepanović, 1961.

Rožanj, selo:

(Srba 379, muslimana 14) sa ubedljivom srpskom većinom u Opštini Zvornik, ali opkoljeno i od samog početka rata u stalnoj blokadi okolnih muslimanskih sela kroz koja, zbog stalnih pretnji da će biti ubijeni, Srbi seljani Rožnja nisu ni mogli ni smeli da izađu iz sela. Selo je konačno napadnuto, opljačkano i spaljeno 2. jula 1992.

Žrtve:

1) Mitar Ostojić, 1972; 2)

Bogosav (Stevo) Ilić, 1968;

3) Stanko (Ilija) Ostojić, 1975;

4) Goran Ostojić, 1962;

5) Nedeljka (Spasoje) Ostojić, 1931.

Zagoni, veliko selo sa ubedljivom srpskom većinom:

(muslimana 103, Srba 480) u Opštini Bratunac, bilo je u kratkom vremenskom razdoblju 1992. žrtva dva veoma žestoka muslimanska napada. Prvi napad na  srpski deo ovog sela izvršen je 5. jula 1992. oko 15 časova dok su meštani obavljali svoje redovne poljoprivredne i kućne poslove.

Žrtve:

1) Ljubica (Milovan) Milošević, 1939;

2) Miloš (Jovan) Milošević, 1932;

3) Rada (Ilija) Milošević, 1968;

4) Čedomir (Blagoje) Tanasijević, 1942;

5) Rajko (Sreten) Gvozdenović, 1927;

6) Dragoljub (Miladin) Gvozdenović, 1954;

7) Blagoje (Milorad) Gvozdenović, 1944;

8) Rada (Radoje) Gvozdenović, 1973;

9) Mileva (Milorad) Dimitrić, 1912;

10) Mirko (Mitar) Dimitrić, 1974;

11) Matija (Stevan) Jašinski, 1940;

12) Miodrag (Ilija) Malović, 1943;

13) Mihajlo (Jefto) Mihajlović, 1951;

14) Dušanka (Periša) Paunović, 1954.

Krnjići, planinsko selo Opštine Srebrenica u kome je srpsko stanovništvo oduvek imalo apsolutnu većinu:

(muslimana 11, Srba 114), napali su, opljačkali i uništili 5. jula 1992. pripadnici Armije BiH sa područja Srebrenice i muslimanskih sela okolnih opština.

Pokojnici:

1) Boban (Spasoje) Lazarević, 1965;

2) Sredoje (Nedeljko) Jovanović, 1947;

3) Miroslava (Borislav) Jovanović, 1939;

4) Dragutin (Miloš) Dimitrijević, 1961;

5) Rade (Petko) Trimanović, 1958;

6) Srpko (Novak) Aksić, 1972;

7) Radoš (Mirko) Maksimović, 1968;

8) Milenko (Risto) Maksimović, 1942;

9) Miloš (Ostoja) Milošević, 1961;

10) Nebojša (Zoran) Milošević, 1975;

11) Milja Mićić;

12) Vaso Parača, 1912;

13) Ilija (Marko) Simić, 1912;

14) Veljko (Milisav) Simić, 1953;

15) Vlajko (Petar) Vladić, 1934.;

16) Soka Vujić, 1930.

Sase i Zalazje, čisto srpski zaselak, za ovdašnje lokalne brdsko-planinske, uslove dosta velikog sela Obadi koje, kao i susedno selo Sase i njegov zaselak Zalazje, pripadaju Opštini Srebrenica:

Istovremeno su ih napale muslimanske snage iz Srebrenice na pravoslavni praznik, Petrovdan, 12. jula 1992. Napad na ova naselja izveli su pripadnici Armije BiH, uglavnom dobrovoljci iz muslimanskih sela ovog kraja. Zalazje je uništeno do temelja. Stradali su gotovo podjednako i branioci i njihovi najbliži rođaci i prijatelji koji su, uz pomoć malog broja dobrovoljaca, pokušali da se suprodstave napadaču.

Pokojnici:

1) Ivan (Miladin) Josipović, 1955;

2) Goran (Vojislav) Mitrović, 1970;

3) Đuka Simić, 1930;

4) Blagoje (Blagoje) Živanović; 1954;

5) Dušan (Slobodan) Blagojević, 1946;

6) Radinka (Dragomir) Cvijetinović, 1952;

7) Ivan (Ranko) Cvijetinović, 1953;

8) Svetislav (Tadija) Dragičević, 1949;

9) Željko (Milorad) Giljević, 1970;

10) Nedeljko (Desimir) Gligić, 1948;

11) Ljubisav (Nikola) Gligorić, 1962;

12) Aleksa (Miloš) Gordić, 1955;

13) Jovan (Cvijetko) Grujičić, 1954;

14) Stanoje (Ignjat) Grujičić, 1946;

15) Slobodan (Milan) Ilić, 1946;

16) Milisav (Sreten) Ilić, 1957;

17) Luka (Ljubomir) Jeremić, 1927;

18) Ratko (Miloš) Jeremić, 1969;

19) Marko (Ratko) Jeremić, 1965;

20) Radovan (Ratko) Jeremić, 1963;

21) Milovan (Mališa) Lazarević, 1946;

22) Momir (Stanko) Lazarević, 1955;

23) Branislav (Aleksandar) Pavlović, 1947;

24) Rajko (Jugoslav) Petrović, 1963;

25) Dragomir (Borisav) Rakić, 1957;

26) Svetozar (Cvijetin) Rakić, 1951;

27) Momčilo (Ljubomir) Rakić, 1949;

28) Miodrag (Ljubomir) Rakić, 1959;

29) Mile (Momčilo) Rakić, 1966;

30) Branko (Gojko) Simić, 1959;

31) Petko (Gojko) Simić, 1963;

32) Božo (Stanko) Stanojević, 1966;

33) Miladin (Gojko) Stanojević, 1929;

34) Mihailo (Svetislav) Stjepanović, 1942;

35) Radivoje (Bogoljub) Tomić, 1950;

36) Miroljub (Radivoje) Todorović, 1961;

37) Miladin (Rado) Tubić, 1955;

38) Radisav (Radovan) Vasiljević, 1963;

39) Radislav (Radovan) Vasiljević, 1965;

40) Boško (Živojin) Vujadinović, 1951;

41) Vaso (Živojin) Vujadinović, 1954;

42) Nedeljko (Bogdan) Vujadinović, 1947;

43) Dragomir (Milovan) Vujadinović, 1947;

44) Milovan (Slavoljub) Vujadinović, 1948;

45) Dušan (Vaso) Vujadinović, 1940;

46) Milan (Zagorka) Zekić, 1959;

47) Vukašin (Spasoje) Ćetković,1938.

Biljača, veliko muslimansko selo, u prigraničnom području prema Srbiji i SRJ

(Hrvata 1, muslimana 629, Srba 17, Jugoslovena 7) pripada Opštini Bratunac. Na drumu u ovom selu na Petrovdan (12. jul 1992.) muslimani u zasedi sačekali veliku grupu naoružanih mlađih ljudi iz Bratunca koji su pokušali da pomognu ugroženim srpskim naseljima Zalazje i Sase u susednoj srebreničkoj opštini.

Pokojnici:

1) Dragomir (Nenad) Živković,1970;

2) Jovan (Cvijetin) Živanović,1969;

3) Milivoje (Dragan) Živanović,1972;

4) Božidar (Ivan) Jokić, 1968;

5) Dragoljub (Savo) Jokić, 1961;

6) Boško (Andre) Kovačević, 1969;

7) Nedeljko (Milojko) Mitrović, 1965;

8) Željko (Milorad) Perić, 1973;

9) Milenko (Branko) Savić, 1968;

10) Dragan (Lazo) Savić, 1953;

11) Tomo (Stjepan) Spasojević, 1956;

12) Milan (Neđo) Đokić, 1967;

13) Miroslav (Stojan) Andrić, 1967;

14) Bogdan Jokić.

Zagoni, već pominjano selo u Opštini Bratunac, koje je stradalo i prethodne nedelje (5. jula 1992.) pretrpelo je i 12. jula 1992. na Petrovdan novi, još žešći, napad oružanih jedinica Armije BiH.

Pokojnici:

1) Milovan (Milko) Dimitrić, 1962;

2) Miodrag (Jakov) Jovanović, 1952;

3) Dušan (Živojin) Milošević, 1963;

4) Đorđo (Aleksa) Milošević, 1934;

5) Vidosav (Branko) Milošević,

1968; 6) Dragiša (Milko) Milošević, 1963.;

7) Miodrag (Milko) Milošević, 1970.

Magašići, selo u bratunačkoj opštini:

Napao je veliki broj naoružanih lokalnih muslimana pripadnika Armije BiH, regrutovanih sa područja opština Bratunac, Srebrenica i Vlasenica, dva puta u kratkom vremenskom razmaku od svega pet dana: 20. i 25. jula 1992. god. Magašići su podeljeni na Donje i Gornje Magašiće koje gotovo u podjednakom broju naseljavaju Srbi i muslimani (Srba 353, muslimana 292).

Navedeni napadi izvršeni su samo na srpski deo Magašića i susednu Hranču. Tom prilikom je ubijeno osam meštana srpske nacionalnosti, od toga šest ženskih osoba.

Žrtve:

1) Ljiljana (Dušan) Ilić, 1975;

2) Zorka (Marko) Ilić, 1947;

3) Milenija (Milorad) Ilić, 1944; 4) Ljubinka (Petar) Ilić, 1952;

5) Marjan (Radomir) Ilić, 1963;

6) Ljubica (Miloš) Milanović, 1929;

7) Blagoje (Pero) Popović, 1907;

8) Leposava (Risto) Popović, 1919.

Hranča, posle drugog svetskog rata pretežno muslimansko selo u neposrednoj blizini Bratunca:

(muslimana 545, Srba 152). Na srpski deo sela neočekivano je izvršen veoma žestok napad, kao i na susedno selo Magašići, 25. jula 1992. u 13,30 časova dok su se meštani nalazili u poljima i obavljali uobičajene letnje poljoprivredne poslove.

Žrtve:

1) Ljubica (Živorad) Mirković, 1942;

2) Cvijetin (Nikola) Đuričić, 1930;

3) Momčilo (Stojana) Jokić, 1928;

4) Živana (Mirko) Lukić, 1944;

5) Marko (Jakov) Mićić, 1949;

6) Ilija (Radisav) Mićić, 1949;

7) Dostana Cvjetinović;

8) Stanimir (Savo) Mitrović, 1938. koji je narednih dana podlegao povredama.

Ježestica, jedno od najvećih etnički čisto srpskih sela u Opštini Bratunac

(502 stanovnika srpske nacionalnosti) na području mesne zajednice Kravica, napali su  8. avgusta 1992. muslimani iz susednog sela Jaglića i muslimanske jedinice iz sela sa šireg područja Bratunca, Vlasenice i Srebrenice, pripadnici Armije BiH. U vreme napada većina meštana se nalazila na imanjima gde su obavljali svoje uobičajene svakodnevne letnje poljoprivredne poslove. Na livadama su i ubijeni.

Žrtve:

1) Vojin (Rado) Bogičević, 1929;

2) Slavka (Obren) Mlađenović, 1931. i njena dva sina:

3) Anđelko (Ljubomir) Mlađenović, 1965;

4) Dragan (Ljubomir) Mlađenović, 1960;

5) Sreten (Miloš) Ranković, 1962;

6) Milan (Vujadin) Ranković, 1935;

7) Savka (Nedeljko) Stjepanović, 1951;

8) Milosav (Obrad) Stjepanović, 1919.;

9) Srbo (Savan) Đurić, 1944.

Šadići, srpski delovi, ili zaseoci, ovog sela u vlaseničkoj opštini napadnuti su 15. avgusta 1992.

Šadići Donji naseljeni uglavnom muslimanskim stanovništvom

(Srba 58, muslimana 447), Šadići Gornji naseljeni isključivo licima srpske nacionalnosti (Srba 228). Napad na njih izvršile su muslimanske oružane formacije sa susednog područja Cerske, Kasabe i Konjević Polja iz sastava Armije BiH.

Žrtve:

1) Drago (Spasoje) Mišić, 1935; i njegov sin

2) Milivoje (Drago) Mišić, 1965;

3) Neđo (Jovan) Mišić, 1954;

4) Tomislav (Uroš) Mišić, 1964;

5) Gojko (Radovan) Vuković, 1930;

6) Jovanka Mišić, 1920;

7) Peja (Neđo) Mišić, 1958. supruga Miće Mišića, 1958;

8) Sreten (Bogdan) Tomić, 1956;

9) Milosav (Božo) Kević, 1962;

10) Milan (Dušan) Lazarević, 1952. i 11) Radojka Mišić, 1927.

Kamenica Gornja, srpski deo ovog uglavnom muslimanskog sela u zvorničkoj opštini:

(Srba 301, muslimana 1288, Jugoslovena 9), napale su u ranim jutarnjim časovima 24. avgusta 1992. lokalne muslimanske oružane jedinice sa područja Cerske iz sastava Armije BiH. Prilikom napada na veoma surov način, spaljivanjem, udarcima tupim predmetom i nožem ubijena su četiri lica srpske nacionalnosti.

Žrtve:

1) Dragomir (Drago) Tomić, 1948;

2) Ljubomir (Miladin) Tomić, 1948;

3) Milomir (Veljko) Kukolj, 1957.;

4) Rado (Srećko) Kukolj, 1945.

Milanova vodenica, odnosno zaselak Živkovići:

Na lokalnom putu između sela Peći i Skelana u Opštini Srebrenica, 28. avgusta 1992. oko 8,30 časova, naoružani muslimani pripadnici Armije BiH, regrutovani sa ovog područja, postavili zasedu i tom prilikom na svirep i podmukao način ubili četiri civilna lica srpske nacionalnosti koja su se iz svog sela pešice uputila u Skelane. Sadistička iživljavanja obesnih naoružanih muslimanskih mladića nad pohvatanim nemoćnim i nedužnim starim osobama srpske nacionalnosti bila su vidljiva po ostacima odeće i skoro bezbrojnim spoljnim povredama tela iskasapljenih srpskih žrtava.

Žrtve:

1) Svetozar (Drago) Živković, 1915;

2) Stanko (Ljubomir) Živković, 1936;

3) Dragan (Radenko) Milanović, 1951;

4) Krstina (Milenko) Aćimović, 1920.

Rastošnica, najbrojnije srpsko selo u Opštini Zvornik:

(Srba 2334, muslimana 6, Hrvata 3, Jugoslovena 1, ostalih 3), kao i nekoliko manjih okolnih srpskih sela i zaselaka. Muslimani su u ranim jutarnjim časovima 1. septembra 1992. posle nekoliko dana žestokih napada osvojili Rastošnicu. U akciji su učestvovale veoma brojne oružane formacije Drugog, tj. tuzlanskog,  korpusa Armije BiH regrutovane uglavnom od muslimanskog stanovništva iz najbližih sela: Goduša, Mimići, Teočak, Sapna, Vitnica, Međeđa, Sniježnica i ostalih okolnih muslimanskih naselja.

Žrtve:

1) Zvonko (Stanimir) Đokić, 1971;

2) Savo (Stjepan) Miljanović, 1934;

3) Branislav (Neđo) Miljanović, 1938;

4) Miroslav (Krsto) Đokić, 1935;

5) Mića (Živan) Mićanović, 1962;

6) Boro (Savo) Đukanović, 1935;

7) Milan (Boro) Đukanović, 1962; 8) Rado (Milovan) Petrović, 1926;

9) Trišo (Savo) Prelovac; 10) Veljko (Jovan) Filipović, 1930;

11) Marko (Radisav) Savić;

12) Vlado (Drago) Savić, 1944;

13) Srbo (Miko) Sandić, 1913;

14) Petar (Momo) Sandić, 1962;

15) Kajo (Mitar) Sandić, 1932;

16) Milan (Miloš) Sandić, 1957;

17) Mihajlo (Mitar) Sandić, 1930;

18) Cvijetin Stanojević-Cviko; 19)

Drago (Đuro) Kovačević, 1935;

20) Ružica (Savo) Josipović, 1941;

21) Miloš (Rade) Nikolić, 1962;

22) Nedeljko (Drago) Marković, 1934;

23) Zdravko (Mitar) Manojlović, 1965

Nestali su, najverovatnije ubijeni u zatvorima i logorima:

24) Dušanka (Vladimir) Jovović, 1928;

25) Sreten (Dušan) Miljanović, 1958;

26) Srećko (Milanko) Radovanović, 1949;

27) Branjo (Slavko) Đokić, 1954;

28) Ilija (Drago) Lazić, 1962;

29) Jovan (Lazar) Sandić-Đoka, 1911;

30) Dušanka Sandić;

31) Stanko (Mitar) Savić, 1951;

32) Mitar Savić, 1927;

33) Mićo Gajić, 1922;

34) Nada Mijatović;

35) Ratko Petrović;

36) Jovan (Slavko) Savić, 1960;

37) Svetozar (Vojko) Stanojević, 1952;

38) Dušanka (Mitar) Đokić, 1937.

Crni Vrh, blizu naselja Planica u Opštini Zvornik:

Ispod samog prevoja, na saobraćajnici Zvornik-Šekovići napadnuta je iz zasede 10. septembra 1992. kolona od sedam civilnih teretnih i jedno civilno putničko vozilo.

Žrtve:

1) Ljubomir Bogunović;

2) Jovan (Stevan) Bojović, 1949. iz Rogatice;

3) Mirko (Dušan) Đokić, 1950. iz Beograda, 1956;

4) Stanimir (Sreten) Jović, 1950. iz Zvornika;

5) Milan (Stanoje) Spajić iz Višegrada, 1935;

6) Duško (Vojislav) Novičić, 1969. iz Zvornika;

7) Momir (Dušan) Trobok, 1957. iz Pala kod Sarajeva.

Zalužje, muslimansko selo u Opštini Bratunac:

Naoružani muslimani ovog i susednih muslimanskih sela, pripadnici Armije BiH, organizovali su u Zalužju zasedu   16. septembra 1992. na lokalnoj asfaltiranoj saobračajnici Bratunac-Sase (selo i rudnik u opštini Srebrenica).

Žrtve:

1) Milisav (Stojan) Lukić, 1942;

2) Rajko (Nedeljko) Vujadinović, 1971;

3) Krsto (Cvijetin) Jovanović, 1955;

4) Dragan (Boško) Kovačević, 1959;

5) Tomislav (Miloš) Stojanović, 1966;

6) Danica (Petko) Stojanović, 1931;

7) Radojka (Simo) Vučetić, 1946;

8) Tomo (Milan) Lončarević, 1948;

Kočanje, srpski zaselak:

(Srba 192), koji pripada znatno većem, pretežno muslimanskom Novom Selu (Srba 192, muslimana 1058, Jugoslovena 7, ostalih 2) u podrinjskoj Opštini Zvornik, napadnut, je 17. septembra 1992. Napad su izvršili pripadnici muslimanskih oružanih formacija iz sastava Armije BiH od kojih je većina bila sa područja Novog Sela, Kamenice, odnosno Opštine Zvornik i muslimanskih naselja susednih opština.

Žrtve:

1) Zoran (Lazar) Ilić, 1953;

2) Milisav (Miloš) Ilić, 1955;

3) Spasa (Nikola) Ilić, 1912;

4) Lazar (Jevto) Ilić, 1924;

5) Ikonija (Vaso) Ilić, 1935;

6) Vaso (Milan) Marković, 1933;

7) vojnik Đoko, prezime nepoznato, izbeglica iz Zenice (možda je reč o Miloradu (Bogdan) Stankoviću, 1959. iz Zenice).

Podravanje u Opštini Srebrenica, etnički čisto i jedno od najvećih srpskih sela u ovom kraju:

(413 stanovnika srpske nacionalnosti) teško je stradalo u oba prethodna svetska rata. Od početka ratnih sukoba i muslimanskog terora u ovom kraju, pogotovo tokom leta 1992, Podravanje su stalno ugrožavali muslimani Srebrenice. Selo je više od pet meseci, oslanjajući se jedino na vlastite mogućnosti, odolevalo tim muslimanskim nasrtajima. Najžešći napad veoma brojnih i dobro naoružanih jedinica Armije BiH, regrutovanih sa ovog područja izvršen je 24. septembra 1992.

Žrtve:

1) Vojin (Miloje) Jovanović, 1923;

2) Svetozar (Miloje) Jovanović, 1933;

3) Rado (Obrad) Lazarević, 1920;

4) Mileva (Vasilije) Petrović, 1948;

5) Milomir (Marko) Petrović, 1951;

6) Mihajlo (Jovo) Mitrović, 1932;

7) Ruža Mitrović, 1927;

8) Drago (Marko) Mitrović, 1925;

9) Radovan (Anđelko) Marinković, 1938;

10) Milovan (Miloš) Marinković, 1955;

11) Rade (Miloš) Marinković, 1961;

12) Dikosava  (Žarko) Marinković, 1938;

13) Miloš (Drago) Marinković, 1935;

14) Miladin (Milisav) Perendić, 1924;

15) Tomislav (Savkan) Perendić, 1930;

16) Stanka (Blagoje) Perendić, 1935;

17) Spasenija (Bogdan) Perendić, 1932;

18) Mitar (Cvijetin) Šarac, 1963;

19) Dušan (Veselin) Šarac, 1964;

20) Mirjana (Obrad) Šarac, 1943;

21) Milan (Manojlo) Šarac, 1929;

22) Gojko (Marko) Tomić, 1930;

23) Mihajlo (Marko) Tomić, 1941;

24) Milijan (Miloš) Vasić, 1951;

25) Milisav Vesić;

26) Slaviša (Radomir) Nikolić, 1960;

27) Dragan (Čedomir) Nikolić, 1960;

28) Nebojša Pavlović, 1971;

29) Rade (Mileta) Mudrinić, 1961;

30) Boriša (Ruža) Mitić, 1946;

31) Đurađ (Milan) Bogdanović, 1960.;

32) Dragutin (Mitar) Kukić, 1954.

Mnoge od navedenih žrtava ubijene su na najsvirepiji način: odsecanjem glava i pojedinih delova tela, razbijanjem lobanje tupim predmetom, rasecanjem stomaka, klanjem. Zaprepašćen ovim monstruoznim zločinom oglasio se, posebnim saopštenjem, Sinod Srpske pravoslavne crkve, a Njegova  Svetost Patrijarh Pavle održao je pomen nevino stradalim mučenicima. Slike masakriranih Srba ovog sela prenele su u svojim emisijama mnoge domaće i strane televizije stanice.

Bračan, privredni objekat, površinski kop rudnika boksita Milići u Opštini Vlasenica:

Prilikom napada koji je izvršen na čuvare rudnika 24. septembra 1992. masakrirano je svih sedam čuvara rudnika, inače lica srpske nacionalnosti.

Žrtve:

1) Milivoje (Todor) Sušić, 1958;

2) Slavko (Božidar) Šalipurović, 1971;

3) Slavko (Mitar) Gordić, 1958;

4) Vidoje (Milorad) Šalipurović, 1961;

5) Zoran (Neđo) Lalović, 1943;

6) Miodrag (Mijat) Gligorović, 1956.;

7) Rajko (Radojko) Pantić, 1943.

Rogosija, malo srpsko selo u Opštini Vlasenica:

(34 stanovnika srpske nacionalnosti) pretrpelo je žestok napad 26. septembra 1992. Napad su izvršile okolne muslimanske oružane snage Armije BiH sa područja Srebrenice, Vlasenice, Konjević Polja, Bratunca, Cerske i Kasabe. Većina meštana i njihovih zaštitnika poubijana je na najsuroviji način.

Žrtve:

1) Mirko (Milan) Prodanović, 1961;

2) Milan (Stanko) Stanišić, 1960;

3) Neđo (Cvijan) Stanišić, 1964;

4) Ljubomir (Ljubinko) Jurošević, 1962;

5) Zoran (Milorad) Ravnjaković, 1960;

6) Dragoljub (Milka) Deurić, 1964;

7) Milomir (Milisav) Prodanović, 1966. i njegov brat

8) Žarko (Milisav) Prodanović, 1970;

9) Boro (Stjepan) Tešić, 1960;

10) Dragomir (Obro) Jaćimović, 1949;

11) Čedomir (Miladin) Došić, 1950;

12) Milovan (Petar) Kovačević, 1952;

13) Luka (Cvijetin) Majstorović, 1950;

14) Boško (Miladin) Dragić, 1947;

15) Dušan (Zarija) Đurić, 1943;

16) Dimitrije (Radisav) Alempić, 1959;

17) Velimir (Mitar) Majstorović, 1967;

18) Mićo (Ljubomir) Mitrović, 1947;

19) Rajko (Neđo) Rebić, 1958;

20) Milan (Radovan) Mijić, 1952;

21) Radenko (Miladin) Sekulić, 1962;

22) Goran (Gojko) Pejinović, 1958;

23) Jadranko (Neđo) Ševkušić, 1961;

24) Aleksanadar (Branislav) Drakulić, 1969;

25) Milan (Branko) Vujičić, 1954;

26) Tomislav (Rajko) Tešić, 1971;

27) Milan (Mitar) Sekulić, 1947.;

28) Nenad (Cvijan) Stanišić, 1972.

Fakovići, plodonosno i bogato podrinjsko pogranično selo prema Srbiji u Opštini Bratunac sa znatno brojnijim srpskim stanovništvom

(Srba 115, muslimana 33) napadnuto je  5. oktobra 1992. Napad na Fakoviće izvršile su jedinice Armije BiH formirane po okolnim muslimanskim selima na području Bratunca i Srebrenice znatno pre početka ratnih sukoba u ovom kraju.

Žrtve:

1) Desanka (Radoje) Božić, 1924;

2) Olga (Milovan) Marković, 1935;

3) Slavka (Milovan) Marković, 1931;

4) Ćuba Nikolić, 1954;

5) Danilo Đurić, 1910;

6) Miroslav (Milan) Ivanović, 1973;

7) Radoje (Savo) Marković, 1941;

8) Radomir (Stevo) Marković, 1939;

9) Petko (Milovan) Nikolić, 1954;

10) Milovan (Sreten) Nikolić, 1923;

11) Radovan (Jovo) Savić, 1965;

12) Milomir (Blagoje) Subotić, 1959;

13) Milovan (Drago) Đokić, 1936;

14) Sreten (Mileta) Đokić, 1938;

15) Đoko (Nedeljko) Đokić, 1955;

16) Vidoje (Radovan) Đukić, 1954;

17) Svetozar (Sreten) Đokić, 1965.

Boljevići, Opština Bratunac, veliko srpsko selo u plodnoj dolini reke Drine:

(415 stanovnika) muslimanske snage sa ovog područja, pripadnici Armije BiH, napale su u isto vreme kad i susedne Fakoviće 5. oktobra 1992. Tom prilikom ubili su osam nedužnih uglavnom starijih osoba koje su, izlažući opasnosti svoje živote, ostale u selu da hrane stoku, skupljaju letinu i čuvaju svoje i susedne kuće i imanja.

Žrtve:

1) Miljana Despotović;

2) Petra (Milorad) Prodanović, 1927;

3) Stojka (Jovan) Stjepanović, 1922;

4) Stanija Vasić, 1930;

5) Radovan (Sreto) Đukić, 1922;

6) Milutin (Ljubisav) Ristić, 1940;

7) Zarija (Novica) Ristić, 1928;

8) Vladan (Manojlo) Vasić, 1929.

Šetići u Opštini Zvornik:

Na srpski deo sela (muslimana 656, Srba 83, Jugoslovena 2), zaselak Pantići, izvršen napad u praskozorje 8. oktobra 1992. Akciju su organizovali i izveli muslimani Šetića i okolnih muslimanskih sela Opštine Zvornik.

Žrtve:

1) Mihailo (Savo) Pantić, 1912;

2) Cvijeta Pantić, 1910;

3) Desa Pantić, 1927;

4) Sava Pantić, 1920;

5) Ljubica (Milan) Pantić, 1946;

6) Cvija Prelovac, 1932.;

7) Bosiljka (Nikola) Lukić, 1927;

8) Cvija Sandić.

Malešići, srpsko selo u Opštini Zvornik:

Napad na ovo pretežno srpsko selo u Opštini Zvornik (Srba 666, muslimana 69) izvršen je istovremeno sa napadom na srpski deo sela Šetići, u ranim jutarnjim časovima 8. oktobra 1992. Akciju su predvodili i zločine počinili u najvećoj meri muslimani komšijskog sela Jusići u saradnji sa većim brojem naoružanih pripadnika Armije BiH iz okolnih sela i opština nastanjenih muslimanskim stanovništvom.

Žrtve:

1) Zdravko (Miladin) Milošević, 1926;

2) Savo (Veljko) Vidović, 1937;

3) Mihajlo Perić, 1902;

4) Cvija Perić, 1907;

5) Ljubica Perić, 1942;

6) Zdravko Malešić, 1922;

7) nepoznata žena iz sela Zmajevica koja se zatekla u gostima.

Kamenica Donja i Kamenica Gornja:

(Srba 323, muslimana 2633, Jugoslovena 22) srpski zaseoci, ili područja, ovih ulavnom muslimanskih sela zvorničke Opštine, opkolile su u toku noći lokalne muslimanske oružane formacije, pripadnici Armije BiH, i osvojili 6. novembra 1992. Tom prilikom zarobljeni su mnogi Srbi, branioci ovih zaselaka i članovi njihovih porodica. Koliko je u ovom pogromu lica srpske nacionalnosti Kamenice stradalo, zarobljeno i masakrirano još uvek je nepoznato. Cifre se kreću od 109 do preko 250 žrtava.

Žrtve:

1) Miladin (Ignjat) Ašćerić, 1962;

2) Zoran (Jovo) Bojanović, 1961;

3) Dragomir (Velimir) Božić, 1966;

4) Nikola (Miladin) Čvorić, 1963;

5) Savo (Pero) Đokić, 1930;

6) Vlado (Pero) Grabovica, 1950;

7) Radisav (Timotije) Grabovica, 1950;

8) Ratko (Kostadin) Ilić, 1959;

9) Dragan (Boško) Jakšić, 1965;

10) Stanko (Marko) Jovanović-Mišo, 1956;

11) Uroš (Damjan) Kazanović, 1948;

12) Miodrag (Vasilije) Kovačević-Mišo, 1959;

13) Dragan (Stevan) Letić, 1964;

14) Srpko (Vojin) Lukić, 1955;

15) Radislav (Lazar) Macanović, 1962;

16) Trišo (Mikajlo) Mihajlović, 1959;

17) Marko (Jovo) Milošević, 1948;

18) Radomir (Miloš) Pavlović, 1974;

19) Branislav (Dušan) Petrović, 1958;

20) Goran (Zlatko) Pjanić, 1952;

21) Radomir (Rajko) Radić, 1950;

22) Radovan (Stevo) Savić, 1966;

23) Žarko (Bogdan) Savić, 1949;

24) Mićo (Milivoje) Simić, 1953;

25) Nenad (Žarko) Stevanović, 1956;

26) Slavko (Drago) Tijanić, 1970;

27) Zoran (Tomo) Urumović, 1958;

28) Dragomir (Ljubo) Jovanović, 1958;

29) Savo (Vaso) Kazanović, 1957;

30) Radan (Đorđe) Pavlović, 1967;

31) Mićo (Krstan) Tešić, 1968;

32) Velimir (Veljko) Jovanović, 1955;

33) Milan (Mihajlo) Prodanović, 1953;

34) Ratko (Nenad) Prodanović, 1944;

35) Miladin (Jovo) Ložnjaković, 1958;

36) Rade (Branislav) Marić, 1949;

37) Panto (Vlado) Mijatović, 1955;

38) Viktor (Mladen) Savić, 1964;

39) Đorđe (Vladimir) Stevanović, 1952;

40) Bogdan (Radivoj) Radović, 1952;

41) Kirilo (Stevan) Stevanović, 1940;

43) Milorad (Milan) Vidović, 1966;

44) Vlado (Petko) Ristanović, 1958;

45) Aleksa (Cvijan) Savić, 1952;

46) Rajo (Cvijetko) Maksimović, 1953;

47) Miloš (Želimir) Zelenović, 1967;

48) Zoran (Nedžo) Božić, 1964;

49) Miloš (Risto) Grabovica, 1974;

50) Borisav (Vitomir) Mihajlović, 1958;

51) Slavko (Vukašin) Pavlović, 1959;

52) Miladin (Božo) Nedić, 1960;

53) Miladin Ćerić

Sikirić, Opština Bratunac:

Selo sa relativno ravnomernim brojem srpskog i muslimanskog stanovništva (Srba 201, muslimana 241). Napad na srpski deo sela 14. decembra 1992, u ranim jutarnjim časovima izvršile su veoma brojne muslimanske oružane formacije Armije BiH regrutovane iz okolnih muslimanskih naselja Bratunca, Srebrenice i ostalih susednih opština. Srpski deo sela opljačkan je i uništen, a veliki broj meštana ubijen je veoma svirepo, posle zarobljavanja, uglavnom hladnim oružjem.

Žrtve:

1) Živojin (Blagoje) Ilić, 1928;

2) Radojka (Kosta) Ilić, 1935;

3) Radovan (Bogosav) Mitrović,1948. i njegov brat

4) Srećko (Bogosav) Mitrović, 1946;

5) Milomir (Bogosav) Nedeljković, 1940;

6) Ljubisav (Obrad) Nedeljković, 1925;

7) Ratko (Svetislav) Nedeljković,1946;

8) Slobodan (Miladin) Petrović, 1976;

9) Dušan (Rade) Prodanović, 1931;

10) Obrenija (Miladin) Rankić, 1934;

Zlatan (Ranko) Simić, 1961;

Živadin (Svetolik) Simić, 1946;

11) Radisav (Svetolik) Simić, 1939;

12) Grozdana (Vasilije) Simić, 1931;

13) Dragiša (Branko) Stevanović, 1966;

14) Milomir (Ljubisav) Tanasić, 1939;

15) Milan (Petra) Tanasić, 1957;

16) Obrenija (Obrad) Trišić, 1931;

17) Novak (Srećko) Vuksić, 1931;

18) Milovan (Maksim) Simić, 1949.

Bjelovac u Opštini Bratunac, pretežno srpsko selo na obali Drine:

(Srba 238, muslimana 51). Napad velikog broja muslimana pripadnika Armije BiH, uglavnom dobrovoljaca iz okolnih muslimanskih sela bratunačke i srebreničke Opštine, u nekoj vrsti lančanog pohoda na srpska naselja koja se duž Drine graniče sa Srbijom, izvršen je istovremeno kad i napad na Sikirić, u samo praskozorje 14. decembra 1992. I u ovom selu registrovan je veliki broj žrtava među civilnim srpskim stanovništvom i njihovim braniocima.

Žrtve:

1) Zlatan (Milenko) Bogičević, 1975;

2) Miodrag (Ilija) Cvijić, 1972;

3) Slobodan (Vitomira) Despotović;

4) Stevo (Neđo) Filipović, 1951;

5) Milisav (Ilija) Ilić, 1957;

6) Milun (Mićo) Ilić, 1939;

7) Zlata (Miloš) Jovanović, 1911;

8) Radenka (Milisav) Jovanović, 1974;

9) Vida (Radivoje) Lukić, 1933;

10) Miroslav (Novica) Marinčević, 1965;

11) Radivoje (Ilija) Matić, 1937. i njegove kćerke

12) Gordana (Radivoje) Matić, 1967.;

13) Snežana (Radivoje) Matić, 1965;

14) Mirko (Petko) Miladinović, 1971. i njegov brat

15) Čedo (Petko) Miladinović, 1975;

16) Slavko (Čedo) Milutinović, 1963;

17) Slobodan (Ratko) Nedeljković, 1970;

18) Mirko (Krsto) Petrović,1920;

19) Mirko (Milan) Petrović, 1972;

20) Mitar (Ostoja) Savić, 1954;

21) Radovan (Sreten) Tanasić, 1923;

22) Rajko (Živojin) Tomić, 1955;

23) Milorad (Živorad) Tošić, 1972;

24) Zoran (Tomislav) Trišić, 1968;

25) Desimir (Nikodin) Matić, 1928.

Loznička Rijeka, u podrinjskoj Opštini Bratunac:

Selo sa dominantnom srpskom većinom (Srba 132, muslimana 22) napadnuto je istovremeno kad i Sikirić i Bjelovac, u ranim jutarnjim časovima 14. decembra 1992. Reč je o tri susedna skoro povezana sela na istoj saobraćajnici u dolini reke Drine, koja su u tom pohodu jedinica Armije BiH, sastavljenih od muslimana Bratunca, Vlasenice i Srebrenice, sravnjena sa zemljom.

Žrtve:

1) Slavomir (Vidoje ili Radivoje) Damnjanović, 1971;

2) Nedeljko (Svetozar) Damnjanović, 1959;

3) Dragoljub (Milisav) Filipović,1942. i njegov sin

4) Dragan (Dragoljub) Filipović,1962;

5) Milan (Petko ili Petar) Jovanović, 1948;

6) Đoko (Petar) Jokanović, 1956;

7) Miloš (Veselin) Jovanović; 1928;

8) Željko (Vojislav) Knežević, 1966;

9) Krstina (Čedo) Lukić, 1948;

10) Bojan (Nikolče) Milkovski, 1938;

11) Mlađen (Božidar) Petrović, 1958;

12) Miodrag (Bogdan) Petrović, 1948;

13) Radenko (Rajko) Stanković, 1972;

14) Ratko (Ilija) Simić, 1951;

15) Božo (Krsto) Todorović, 1949;

16) Radovan (Savo) Vučetić, 1943. i sin

17) Milenko (Radovan) Vučetić, 1975.

Brana Bačići, srpsko selo:

(Srba 263) na području mesne zajednice Kravica, Opština Bratunac, celo leto nalazilo se na meti oružanih napada i stalnih oružanih provokacija iz okolnih muslimanskih sela Cerske, Kasabe, Konjević Polja, Glogove, Pobuđa. To se dogodilo i 14. decembra 1992.

Žrtve:

1) Rajko (Živojin) Tomić, 1955;

2) Dušan (Milorad) Petrović, 1936;

3) Vasilj (Petar) Todorović, 1955;

4) Ratko (Marko) Dadić-Bato, 1954;

5) Slavko (Neđo) Ilić, 1939.

Cikotska Rijeka, u ataru srpskog sela Šadići Gornji:

(Srba 228, Jugoslovena 2), Opština Vlasenica. Dana 23. decembra 1992. u zasedi, presretnut je kamion kojim je putovalo više civilnih lica i sa njima nekoliko pripadnika vojske Republike Srpske. Vozilo se nalazilo i kretalo na srpskoj teritoriji i izvan zone neposrednih ratnih dejstava. Zasedu su postavili pripadnici neke manje terorističko-diverzantske jedinice iz sastava Drugog korpusa oružanih snaga Armije BiH.

Žrtve:

1) Dragan (Miloš) Đurić, 1953;

2) Dragan (Borivoje) Radulović, 1963;

3) Bogdan (Mlađen) Nikolić, 1956;

4) Ratko (Risto) Milikanović, 1953;

5) Radoslav (Danilo) Stanić, 1946;

6) Milenko (Milorad) Ostojić, 1944;

7) Radivoje (Nikola) Koprivica, 1953;

8) Vidoslav (Jovo) Jurošević, 1955;

9) Savo (Vlado) Lazarević, 1963;

10) Stanko (Vlado) Lazarević, 1966;

11) Sreto (Pero) Krstić, 1948;

12) Mladen (Nenad) Tatomirović, 1956.

Ježestica, u Opštini Bratunac:

Ovo čisto srpsko i dosta veliko selo, ponovo je doživelo tragediju na pravoslavni Božić, 7. januara 1993. I u ovom napadu, kao i u onom od 8. avgusta 1992, stradao je veliki broj meštana Ježestice. Reč je, pre svega, o civilnim licima srpske nacionalnosti i njihovim najbližim koji su pokušavali da odbrane selo.

Žrtve:

1) Vidosava (Mikaila) Trišić, 1946;

2) Radojko (Ljubomir) Bogičević, 1954;

3) Vojislav (Ljubomir) Bogičević, 1949;

4) Milo (Stojan) Jokić, 1926;

5) Radomir (Vujadin) Jovanović, 1959;

6) Ratko (Dragomir) Miladinović, 1959;

7) Đorđo (Dragomir) Miladinović, 1958;

8) Nedeljko (Milorad) Milanović, 1937;

9) Dragan (Nedeljko) Milanović, 1970;

10) Milovan (Risto) Ostojić, 1949;

11) Mitar (Risto) Ostojić, 1934;

12) Krstivoje (Vladimir) Đukanović, 1935;

13) Boško (Miloš) Đukanović, 1928;

14) Nevenka (Risto) Đukanović, 1946;

15) Drago (Pavle) Lazić, 1913;

16) Gordan (Cvijetin) Nikolić, 1958;

17) Ivan (Vladimir) Đukanović, 1954.

Kravica, čisto srpsko selo u Opštini Bratunac:

(Srba 353, ostalih 4), a pod istim nazivom i veoma poznato i područje koje sačinjava više srpskih sela i zaselaka: Brana Bačići (Srba 263), Banjevići (Srba 38), Mandići, Mratinci (Srba 218, muslimana 70), Popovići, Lipenovići (Srba 235, Jugoslovena 3), Pobrđe (Srba 196, muslimana 50), Kajići, Opravdići (Srba 434) i dr. Oružane provokacije i napadi ponavljali su se skoro svakog dana, ali, svakako najžešći, prethodno dobro pripremljen i organizovan napad veoma jakih muslimanskih snaga od preko 3000 boraca, izvršen je na pravoslavni Božić, 7. januara, 1993. Tom prilikom su stradala sva kravička srpska naselja i ubijeni mnogi meštani iz tih sela.

Žrtve:

1) Negoslav (Mikailo) Erić, 1912. Kravica;

2) Krstina (Nikola) Erić, 1914. Kravica;

3) Milovan (Todosije) Nikolić, 1946. Kravica;

4) Risto (Kosta) Popović,1920. Kravica;

5) Kostadin (Risto) Popović, 1947. Kravica;

6) Mara (Vaso) Božić, 1909. Mandići;

7) Stevo (Stojan) Božić, 1951. Mandići;

8) Krsto (Dušan) Lazić, 1933. Brana Bačići;

9) Miladin (Drago) Momčilović, 1935. Opravdići;

10) Vaso (Marko) Nikolić, 1920. Brana Bačići;

11) Mitar (Cvijan) Nikolić, 1927. Kajići;

12) Ljubica Obačkić, 1918. Mratinjci;

13) Tankosava (Vasilj) Stevanović 1938. Brana Bačići;

14) Vladimir (Stojan) Stojanović, 1915. Brana Bačići;

15) Stojan (Mitar) Jovanović, 1948. Kravica.

Šiljkovići Opština Bratunac:

Relativno malo srpsko selo u mesnoj zajednici Kravica (90 stanovnika srpske nacionalnosti) najžešći napad muslimana ovog kraja, pripadnika Armije BiH, doživelo je, kao i ceo taj kraj, na srpski Božić, 7. januara 1993. I pored junačke i požrtvovane odbrane malobrojnih meštana, selo je okupirano i uništeno.

Žrtve:

1) Radoje (Radovana) Pavlović, 1934;

2) Miladin (Dušan) Dolijanović, 1963;

3) Lazar (Kostadin) Veselinović, 1935;

4) Stanoje (Stanko) Đokić, 1942;

5) Miladin (Radovan) Stevanović, 1943;

6) Vaskrsije (Đorđe) Radović, 1956;

7) Dragan (Radosav) Radović, 1968;

8) Radenko (Ljubo) Radović, 1974;

9) Novica (Slobodan) Bogičević, 1976;

10) Slobodan (Jovan) Bogičević, 1945;

11) Mile (Savo) Saveljić, 1964;

12) Božo (Drago) Radović, 1943.

13) Višnjić (Todor) Ratko,1949;

14) Pajkan (Pajo) Gavrić, 1963.

Skelani sa brojnim okolnim srpskim selima i zaseocima:

Ćosići, Kostolomci (Srba 234), Kušići, Žabokvica (Srba 589, muslimana 52), Toplica (Srba 254, muslimana 13), Bujakovići (Srba 166, muslimana 7), Jezero, Kalimanići (Srba 289, muslimana 105), Stublovi i dr. u Opštini Srebrenica napadnuti su u ranim jutarnjim časovima 16. januara 1993.

Žrtve:

1) Novak (Radisava) Rakić, 1953;

2) Dragomir (Jovo) Rakić, 1953;

3) Milomir (Jovo) Rakić, 1957;

4) Radiša (Slavko) Rakić, 1961;

5) Dragomir (Marjan) Rakić, 1940;

6) Mile (Diko) Ivanović, 1952;

7) Predrag (Milo) Ivanović, 1973;

8) Želimir (Milutin) Ivanović, 1968;

9) Žarko (Milenko) Pavlović, 1938;

10) Milorad (Čedo) Trifunović, 1958;

11) Bogdan (Jovo) Živanović, 1927;

12) Dobrina (Mihaila) Živanović, 1923;

13) Tadija (Milorad) Rakić 1930;

14) Damjan (Žiko) Maksimović, 1934;

15) Anđelko (Svetozar) Pavlović, 1914;

16) Vidosava Trifunović, 1915;

17) Nebojša (Predrag) Ilić, 1969;

18) Marko (Savo) Milanović, 1954;

19) Aleksa (Dražo) Gligić, 1968;

20) Šćepo (Simo) Janjić, 1947;

21) Simo (Pero) Janjić, 1948;

22) Vlado (Savo) Mijatović, 1966;

23) Milan (Miloš) Milovanović, 1967;

24) Milun (Radenko) Marković, 1970;

25) Anđa (Simo) Janjić, 1927;

26) Gordana (Ostoja) Sekulić, 1966;

27) Aleksandar (Tomislav) Dimitrijević, 1987;

28) Radisav (Tomislav) Dimitrijević, 1984;

29) Dragan (Jovan) Dimitrijević, 1965;

30) Radovan (Dragan) Simić, 1966;

31) Dragoje (Boriša) Milošević, 1960;

32) Milenko (Petar) Milovanović, 1941;

33) Radivoje (Stojan) Nikolić, 1952;

34) Milenko (Vojislav) Nikolić, 1940;

35) Petko (Mićo) Todorović, 1940;

36) Filip (Đorđe) Živanović, 1931;

37) Stojan Živanović, 1925;

38) Milojko (Anđelko) Jakovljević, 1957;

39) Savo (Milovan) Maksimović, 1932;

40) Rosa Neđić, 1933;

41) Vladislav (Lazar) Ristić, 1947;

42) Radivoje Mitrović, 1942;

43) Milija (Mitar) Jakovljević, 1957;

44) Mirko (Maksim) Mitrović, 1939;

45) Milenko (Milan) Jakovljević, 1946;

46) Novak (Cvetko) Ristić, 1951;

47) Ilija Milanović, 1922;

48) Rado Ristić, 1920;

49) Dušanka Milanović, 1920;

50) Milenija (Petko) Janković, 1963;

51) Milenko (Stanoja) Todorović, 1928;

52) Nikola (Jovo) Živanović, 1921;

53) Radinka Mitrović, 1946;

54) Milenka Ristić, 1930;

55) Ivanka (Milorada) Ristić, 1950;

56) Mitra (Novak) Ristić, 1974;

57) Mićo (Novak) Ristić, 1977;

58) Mirko (Radisav) Rakić, 1925;

59) Radosava Kovačević, 1915;

60) Ilinka Blagojević, 1914.;

61) Darinka Mitrović, 1922.

Babići, relativno malo srpsko selo ispod planine Udrč:

(Srba 114) na ivicama velikog i poznatog muslimanskog područja Cerske u Opštini Vlasenica stradalo je u toku noći 9. marta 1993. prilikom iznenadnog diverzantskog napada muslimanskih oružanih formacija pripadnika Armije BiH, sa lokalnog područja Cerske, Kasabe, Konjević Polja i drugih okolnih mesta.

Žrtve:

1) Petar (Đoko) Čolić, 1948;

2) Mirsad (Mehmed) Mujačić, 1958;

3) Janko (Stanoje) Marić, 1950;

4) Miloš (Todor) Milanković, 1942;

5) Rasim (Rašid) Mehmedović, 1957;

6) Željko (Žarko) Dujaković, 1963;

7) Mitar (Dušan) Popović, 1946;

8) Nedeljko (Jovan) Đekić, 1944;

9) Vinko (Petar) Demirović, 1960;

10) Miladin (Mitar) Udovčić, 1942;

11) Borko (Milan) Nović, 1942;

12) Nedeljko (Stojan) Dragojlović, 1946;

13) Mirko (Tanasije) Davidović, 1951;

14) Slobodan (Dušan) Davidović, 1957;

15) Dražen (Nikola) Bojanić, 1974.

Boškovići, pretežno srpsko selo u Opštini Zvornik:

(Srba 593, muslimana 61, Hrvata 1 Jugoslovena 2) napadnuto uoči praznika Sv. Ilije, 1. avgusta 1993. Pešadijskom napadu prethodilo je višečasovno  granatiranje konvecionalnim projektilima, ali i projektilima sa koncetrisanim hlorom, bojnim otrovom koji su otkrili inspektori OUN prilikom samoinicijativno sprovedene istrage na području sela. To je potvrdio i komandant 206. brigade Armije BiH u Tuzli, kao i stručnjaci UNPROFOR-a u izveštaju koji su podneli Generalnom sekretaru OUN Butrosu Galiju.

Žrtve:

1) Srećko (Aćim) Filipović, 1933;

2) Sreten (Tomo) Jokić, 1964. i njegov otac

3) Tomo (Jovo) Jokić, 1939;

4) Uroš (Branko) Jokić, 1953;

5) Milorad (Mićo) Kostić, 1966;

6) Simo (Milovan) Lukić, 1951;

7) Branislav (Miloš) Nikolić, 1954;

8) Draginja Nikolić;

9) Zdravko (Ilija) Nikolić, 1973;

10) Vinko (Petar) Maksimović, 1954;

11) Dragomir (Ivko) Milutinović, 1941;

12) Pero (Lazar) Milutinović, 1922;

13) Srbo (Savo) Savić, 1955;

14) Boško (Tode) Savinović, 1944;

15) Milan (Mihajlo) Vasiljević, 1958;

16) Čedomir (Jovan) Nikolić, 1937.

Gornji Lokanj, dosta veliko čisto srpsko selo (Srba 743) u Opštini Zvornik:

Pretrpelo je veoma žestok napad 11. decembra 1993. Napad na selo su uz upotrebu artiljerije i svih vrsta modernog naoružanja izvršile jake i brojne oružane formacije Tuzlanskog korpusa Armije BiH.

Žrtve:

1) Miloš (Jela) Jevtić, 1964;

2) Dragan (Pero) Mićić, 1973;

3) Milan (Krsto) Mićić, 1944;

4) Milivoje (Simo) Popadić, 1952;

5) Teodor (Lazar) Živković, 1949;

6) Vojo (Milan) Lakić, 1936;

7) Rajo (Boško) Rajković, 1965;

8) Drago (Veljko) Perić, 1959;

9) Sreten (Srećko) Spasojević, 1944;

10) Milivoj (Milosav) Jović, 1960;

11) Milan (Cvijetin) Radovanović, 1954;

12) Milan (Milorad) Savić, 1934;

13) Milutin (Mićo) Simanić, 1953.

Slivnje, u najvećoj meri srpsko selo u Opštini Olovo:

(Srba 113, muslimana 38). U poodmaklom periodu muslimanskog pustošenja u ovim krajevima, selo se našlo na udaru oružanih formacija armije BiH 15. decembra 1993. Napad izvršen samo na srpski, većinski  deo sela i na srpska domaćinstva.

Žrtve:

1) Momir (Mijat) Dupljanin, 1936;

2) Budimir (Drago) Dupljanin, 1960;

3) Branko (Milivoje) Janjuš, 1949. i njegov sin

4) Radojica (Branko) Janjuš, 1972;

5) Zora Janjuš.

Jelačići, u Opštini Kladanj:

Jedno od dosta velikih čisto srpskih sela (Srba 315, Jugoslovena 2), napadnuto je 14. januara 1994. na srpsku Novu godinu ujutro oko 7,30 časova. Napad su izvršili  pripadnici muslimanske Armije BiH regrutovani iz muslimanskih naselja ove i susednih opština.

Žrtve:

1) Petko (Todor) Božić, 1929;

2) Novica (Jovan) Erdelić, 1965;

3) Drago (Božo) Erdelić, 1944;

4) Veselin (Gavro) Erdelić, 1941;

5) Drago (Đuro) Erdelić, 1928;

6) Božo (Savo) Erdelić, 1910;

7) Radivoje (Miloš) Erkić, 1953;

8) Grozda (Desimir) Erkić, 1932;

9) Ljubinka (Miro) Erkić, 1927;

10) Nevenka (Obren) Erkić, 1914;

11) Radivoje (Desimir) Milić, 1940;

12) Jovan (Kosta) Milić, 1940;

13) Nedjeljko (Miladin) Milić, 1967;

14) Kosta (Ratko) Milić, 1955;

15) Miladin (Vladeta) Vuković, 1959;

16) Zora (Sretko) Božić, 1949;

17) Miloš (Blaško) Sejmenović, 1964.

Pelemiši, srpsko naselje u Opštini Kladanj:

Stalno se nalazilo na meti muslimana iz okolnih sela, najžešći napad je pretrpelo 30. marta 1994. u ranim jutarnjim časovima. U napadu učestvovale lokalne oružane muslimanske formacije iz sastava Armije BiH (121. brdska brigada iz Kladnja, i dr.).

Žrtve:

1) Lazo (Radivoj) Ašćerić, 1973;

2) Slaviša (Ratko) Vuković, 1972;

3) Nenad (Stevan) Vidović, 1951;

4) Miroljub (Risto) Miličić, 1946;

5) Nenad (Petar) Vasić, 1973;

6) Dragiša (Stojan) Radivojević, 1952;

7) Miloš (Cvijetin) Pepić, 1941;

8) Ljubiša (Vićo) Popović, 1962;

9) Dragan (Slobodan) Mišić, 1972;

10) Stojan (Sretko) Petrović, 1963.

Rupovo Brdo:

Ubijeno pet meštana srpske nacionalnosti. Žrtve su stradale u zasedi koju su postavili muslimani na makadamskom putu između Rupova Brda i Kupusna 27. maja 1995. u 17,15 časova. Organizatori i učesnici zasede su pripadnici 28. divizije Armije BiH, pod komandom Nasera Orića, sa sedištem u zaštićenoj i navodno demilitarizovanoj zoni Srebrenice. U zasedi ubijrno pet srpskih drvoseča koji su se u starom kamionu marke Mercedes napunjenom drvima koja su iz šume prevozili za svoja domaćinstva.

Žrtve:

1) Ljubiša (Vojin) Golić, 1946;

2) Milisav (Stanko) Petrović, 1948;

3) Branko (Drago) Nikolić, 1950;

4) Miladin (Radivoje) Savić, 1957;

5) Miloš (Miloš) Mišić, 1961.

Skelani, u Opštini Srebrenica:

Mesto događaja je makadamski lokalni put između Srebrenice i Skelana. U jednom od svojih čestih diverzantskih pohoda iz zaštićene zone Srebrenice, muslimanski vojnici 28. divizije Armije BiH, postavili su 23. juna 1995. zasedu i u putničkom civilnom kombi vozilu ubili pet lica srpske nacionalnosti iz susednog sela Skelani. Ova zaseda i potonji napad na selo Višnjica u Opštini Milići, bili su poslednje zločinačke oružane akcije srebreničkih muslimana pred konačan povratak Srba u ovaj gradić.

Žrtve:

1) Tomo (Radomir) Bibić, 1955;

2) Ostoja (Radomir) Božić, 1946;

3) Dragiša (Vidoje) Pavlović, 1963;

4) Živorad (Ignjat) Grujičić, 1950;

5) Velisav (Radovan) Pavlović, 1953;

Baljkovica, jedno od relativno velikih sela u podrinjskoj Opštini Zvornik:

U toku noći 15. na 16. juli 1995. bilo je na žestokom udaru 28. divizije Drugog korpusa Armije BiH. Veoma jake muslimanske snage, prema proceni oko 15000 boraca, posle izgona iz Srebrenice, pokušale su da se preko srpskih sela i srpske teritorije probiju do Tuzle.

Žrtve:

1) Gojko (Jovan) Kulić, 1954;

2) Zoran (Borisav) Stojkić, 1959;

3) Petar (Dragomir) Batić, 1939;

4) Milan (Veljko) Jakšić, 1965;

5) Slavko (Mićo) Katić, 1968;

6) Savo (Đorđe) Aćimović, 1955;

7) Zoran (Stevo) Tomić, 1960;

8) Rado (Vasilije) Tomić, 1970;

9) Goran (Dušan) Gotovac, 1973;

10) Vasilije (Milivoj) Delić, 1941;

11) Ljubiša (Slobodan) Jerkić, 1964;

12) Anto (Jovan) Milošević, 1961;

13) Boško (Momčilo) Aleksić, 1960;

14) Slavko (Slobodan) Dragić, 1963;

15) Dušan (Slobodan) Nikolić, 1957;

16) Mićo (Radivoj) Perić, 1967;

17) Milenko (Milan) Radić, 1964;

18) Gojko (Lazar) Simić, 1952;

19) Dragan (Dragomir) Stevanović, 1971;

20) Petar (Rajko) Tijanić, 1937;

21) Cvijetin (Ilija) Nikolić, 1951;

22) Rajko (Dobrosav) Smiljanić, 1966;

23) Dragan Milićević, 1975.Svedok: Kad kažeš Srebrenica, nikad ne kažeš Bratunac

Britanska rezolucija o Srebrenici

SRPSKA ZGARIŠTA SREBRENIČKOG KRAJA:

Da li smo pred bogom

i alahom svi jednaki?

Bio sam ubeđen da smo svi, pred Bogom i pred Alahom, i za života, pogotovo u smrti, jednaki…

Ili su mrtvi u Srebrenici značajniji od mrtvih u Bratuncu?

Ne slažem se.

Svim nevinim žrtvama odajem poštu, i za mene, svaka žrtva je podjednako teška.

Bilo s one, ili s ove strane.

I danas, dve decenije posle, stigli smo do jedne – KONAČNE istine:

Ko kaže Srebrenica, nikad ne kaže „Bratunac“.

I?

Tačka.

Niko ne donosi rezolucije o pobijenim Srbima u Bratuncu i srebreničkom ataru, niko te mrtve čak i ne pominje, niko se ne klanja senima nevino pobijenih ljudi, čitavih porodica, dece, deda i baba… Ne…

Za neke, čini se, jeste. Ti pobijeni u Bratuncu su SRBI, a to nije atraktivna vest!

U Bratuncu su Orićevi ljudi, da ne kažem muslimani, pobili mnogo ljudi (da ne licitiram i igram se žrtvama – postoji spisak), ostavili brojna srpska zgarišta u srebreničkom kraju, zatrli porodice, vekovna ognjišta i prebivališta ljudi koji su pobijeni samo zato što su Srbi…

Sad, slušam i krstim se: pojedini kod nas, veći Englezi od Engleza, kažu da BAŠ Aleksandar Vučić MORA da ode da se pokloni žrtvama u Srebrenici, u kojoj je Boris Tadić kao predsednik bio pre pet godina. Sprski predsednik bi i ove godine došao, ali na poziv Tomislava Nikolića da on i Bakir Izetbegović zajedno obiđu srpske i muslimanske grobove – nije stigao odgovor iz Sarajeva…

Gotovo sve prethodne vlade u Srbiji su se, istina na različite načine, trudile da nas pomire sa Zapadom, ali, što bi se reklo – ne mare.

Ova rezolucija koju Velika Britanija priprema a da nikog sa ovih prostora nije ni priupitala, dokaz je da je naš put bez alternative u biti – pogrešan i put bez povratka… Sa druge strane, sa „bogatim“ kolonijalnim iskustvom u Indiji i drugim zemljama, Britanci su posle Nemaca možda najpozvaniji da o ovoj temi diskutuju.

Sad čitam: Braćo Rusi, stavite veto?!

Možda i hoće, ali i možda neće.

A, i zašto bi: zar smo svi mi već zaboravili šta se usred Beograda na Beogradskom bezbednosnom forumu zapitao tadašnji ruski ambasador u Srbiji Aleksandar Konuzin? „Ima li Srba u ovoj dvorani?“

Da ih je bilo, oni bi mu s ponosom rekli…Mogao je to da mu odgovori, u ime svih Srba, predsedavajući Ivan Vejvoda.

Ali, nije: niko nije stisnuo petlju da u glavnom gradu Srbije kaže: Ja sam Srbin?!

I otkud je dilema. Rusi možda i hoće, ali možda i neće reći „Njet“!

Zato, i opet:

Da li se iko poklonio žrtvama u Bratuncu?

Nije!

Da li će?

Neće!

Da li će Velika Britanija, možda jednog dana, da donese rezoluciju o žrtvama u Bratuncu?

Neće!

Da li će, sem Dodika, neki od srpskih vladajućih glavešina da ode u Bratunac, a ne Srebrenicu?

Mrka kapa…

Ne bih ovom prilikom ni o njima, ni o Britancima: svako ima pravo da radi šta misli da mu je najbolje (osim Srba i Srbije, ali…).

Ovim tekstom, sa precizno proverenim i nabrojanim imenima i prezimenima, mestima i vremenom pobijenih Srba ne želimo da stavljamo bilo kakav znak jednakosti između Srebrenice i Bratunca. Samo želimo da podsetimo da su ljudi, ma koje vere bili,  jednaki ili bi trebalo da budu jednaki i pred Alahom i pred Bogom.

A, da li će Amerikanci ili Britanci, ti današnji savremeni bogovi rata, doneti bilo kada neku rezoluciju o nevinim srpskim žrtvama u Bratuncu i selima srebreničkog kraja, iskreno ne verujem…

Da sasvim dobro znaju šta je bilo, ali i kako je bilo, znaju!

A to što zarad svojih geo-političkih igara na brdovitom Balkanu rade, zasad nemaju kome da odgovaraju.

Ni Bogu, ni Alahu!

Jer, na jednom delu planete su u ratu sa Alahom, na drugom su u zavadi s Bogom!

Dakle, Britanci, ko bi rekao, uz odmah iskazanu nesebičnu pomoć i podršku Vučićevih velikih prijatelja preko Velike bare, pripremaju (novu) rezoluciju o zločinu u Srebrnici, i taj dan obeležavanja – sredinom jula je, bar tako mediji naklonjeni PPV-u (ali nikako i predsedniku Srbije Tomislavu Nikoliću, naprotiv!) – proglašavaju „Danom D“ za Srbiju.

Takođe, jasno je da i ovde u Srbiji ima većih Engleza od samih Engleza: mnoge NVO odmah su zatražile da Srbija prizna genocid, a izvesne „Žene u crnom” (to su valjda jedine žene u svetu koje nose crninu, a niko im umro nije) organizovale su javni protest – ćutanjem.

Ali, šta je bilo s ubijenim Srbima u Bratuncu… srebreničkom kraju, kada je sve počelo na veliki srpski praznik Đurđevdan?!

Hoće li „Ženke u crnom“ i za te mučki pobijene Srbe organizovati protest?!

Malo morgen!

Vladan Dinić

Sve je počelo na Đurđevdan

Teška je bila sudbina više od 110 srpskih sela ili zaselaka u mešovitim srpsko-muslimanskim mesnim zajednicama koje su tokom rata, bar u nekom kratkom periodu, osvajale i kontrolisale muslimanske oružane formacije. Pored velikih ljudskih stradanja ova sela su gotovo do temelja razorena ili spaljena, a pokretna imovina je opljačkana i preneta u muslimanska sela i njihov tadašnji centar Srebrenicu.

Sve je počelo, možda ne slučajno, na veliki srpski praznik Đurđevdan. Od tada beležimo sledeći redoslad srpskih stradanja u zoni odgovornosti 8. operativne grupe, a od 1. januara 1995. god. pod novim nazivom,  28. divizije Armije BiH.

Blječeva, pretežno muslimansko selo u pitomoj podrinjskoj Opštini Bratunac

(Srba 71, muslimana 532, Jugoslovena 4). Lokalne oružane formacije iz sastava Armije BiH pod vođstvom Nasera Orića izvršile su, ničim izazvan, napad na srpski deo sela na veliki pravoslavni praznik Đurđevdan 6. maja 1992. god. pre podne. Taj neočekivan napad bio je surov nagoveštaj progona i istrebljivanja Srba iz bratunačkog i srebreničkog kraja, a dogodio se u vreme intenzivnih mirovnih pregovora Srba i muslimana o zajedničkom suživotu.

Žrtve:

1) Kosana (Novak) Zekić, 1928;

2) Gojko (Lazar) Jovanović, 1917;

3) Milan (Milak) Zekić, 1954. (koji je nakon dva meseca podlegao povredama u bolnici u Beogradu.)

Gniona, u Opštini Srebrenica.

Usamljen zaselak velikog, pretežno srpskog sela Gostilj (113 lica srpske nacionalnosti i 35 muslimana). I ovo srpsko selo stradalo je istog dana kad i Blječeva u susednoj bratunačkoj opštini i gotovo od istih napadača, pripadnika Armije BiH. Jedinicu koja je napala Gnionu sačinjavali su meštani okolnih muslimanskih sela bratunačke i srebreničke opštine, a najbrojniji su bili muslimani sela Potočari koje je, kao i u prethodnom slučaju, predvodio Naser Orić. Imovina pokojnika i izbeglih lica ovog sela je opljačkana i spaljena.

Žrtve:

1) Radojko (Rajko) Milošević, 1928. bolešljiv i poluslep čovek;

2) Lazar (Milivoje) Simić, 1936. iz susednog Studenca koji je bio gost na slavi sad pokojnog Radojka. Po svedočenju supruge i izbeglih meštana slavljenik  Radojko je živ zapaljen i izgoreo u svojoj kući.

Osmače, Opština Srebrenica.

U blizini ovog velikog muslimanskog sela postavljena je zaseda 7. maja 1992. na lokalnoj saobraćajnici Srebrenica-Skelani-Bajina Bašta. Tom prilikom je sačekan i uništen kamion u kome se nalazilo više civilnih lica srpske nacionalnosti, koji su se pred najezdom muslimanskih oružanih formacija iseljavali iz jednog dela srebreničke opštine i pokušali da prebegnu u pogranično selo Skelane i dalje u Bajinu Baštu i Srbiju.

Žrtve:

1) Milojka (Slavko) Mitrović, 1953;

2) Radosava (Milovan) Stjepanović, 1956;

3) Nebojša (Radomir) Đorić, 1966;

4) Zoran (Obren) Vukosavljević, 1970;

5) Simo (Manojlo) Tanasijević, 1952;

6) Milivoje (Bogdan) Ilić, 1962.

7) Danilo (Radomir) Petrović, 1961.

Međe i više ostalih manjih srpskih sela

Međe je selo sa dosta izmešanim stanovništvom, ali i znatnom srpskom većinom koja je uglavnom koncetrisana i u nekoliko srpskih zaselaka (u selu ukupno Srba 130, muslimana 87), potom okolna sela Osredak (Srba 195), Viogor (Srba 99, muslimana 32) i Orahovica (Srba 334, muslimana 91) sa brojnim srpskim zaseocima kao što su Karno, Čumovići (20 srpskih kuća), Crni Vrh, Sjemovo (8), Rovići (7), Dolovi (8), Borovac (3), Stop (5), Jeremići (8), Orovica (5), Poretak (5), Jadar (3), Bujakovići (2), Kiprova ( 7), Stopovi (4), Jasik (3), Bibići (10), Bojna (5), Debelo brdo (4), Kovačice (10), Sarići (6), Kožilje (7), i dr. Sva navedena naselja nalaze se na teritoriji srebreničke opštine. Muslimani su na njih izvršili frontalan istovremen napad 15. maja 1992. u ranim jutarnjim časovima pred svitanje.

Žrtve:

1) Petrija (Simo) Andrić,1932; 2)

Milojko (Milovan) Gagić, 1947;

3) Radivoje (Đorđe) Subotić, 1954;

4) Vojislav (Simo) Đurić,1930. i njegov nepokretni sin

5) Novak (Vojislav) Đurić, 1955;

6) Ljubica (Drago) Gagić, 1950. zarobljena podlegla torturi u srebreničkom zatvoru;

7) Krsto (Radovan) Petrović, 1938;

8) Jevtić (Cvijan) Radivoje-Raco, 1959;

Žutica, opština Vlasenica

Muslimanska zaseda na lokalnoj saobraćajnici postavljena u zaseoku Žutica, delu velikog pretežno srpskog sela Derventa (Srba 305, muslimana 1, Hrvata 1, Jugoslovena 4, ostalih 8) 21. maja 1992. oko petnaest časova. Zasedu su pripremili pripadnici lokalnih muslimanskih oružanih formacija,  regrutovani sa područja opštine Vlasenica, posebno susednih sela Cerska, Konjević Polje i Kasaba.

Žrtve:

1) Mlađen (Dragoljub) Petković, 1952;

2) Nedeljko (Miloš) Kandić, 1956;

3) Milenko (Milisav) Kovačević, 1960;

4) Mićo (Desimir) Lazarević, 1974;

5) Miljana (Vidoje) Obradović, 1938;

6) Vojislav (Ilija) Šarac, 1925;

7) Slobodan (Radoje) Zečić, 1966;

8) Obrenija (Miladin) Ilić, 1958.

Konjević Polje, relativno veliko muslimansko selo u Opštini Bratunac.

(Srba 8, muslimana 983, Jugoslovena 4, ostalih 4).

Dana 27. maja 1992. u osam časova, na raskrsnici puteva Bratunac-Vlasenica-Zvornik, oružane formacije Armije BiH, sastavljene od lokalnog muslimanskog stanovništva sa područja Bratunca, Konjević Polja, Vlasenice, Nove Kasabe, Cerske i Srebrenice, napale su iz zasede kolonu kamiona preduzeća DD „Boksit“ iz Milića.

Žrtve:

1) Novica (Milko) Sušić, 1962;

2) Zoran (Nenad) Popović, 1959;

3)  Đorđo (Milenije) Mijatović, 1950;

4) Stevo (Novak) Simić, 1953;

5) Milomir (Jovo) Vujadinović, 1960.

Jeremići, malo srpsko selo  i njegov još manji zaselak Manovići u Opštini Vlasenica

(50 stanovnika Srba), 28. maja 1992. napali su  sa više strana naoružani muslimani svrstani u nekoliko grupa, regrutovani sa područja vlaseničke i okolnih opština.

Žrtve:

1) Bogdan (Živko) Gligorević, 1958;

2) Stanoje (Siniša) Kandić-Cane,    1953;

3) Rado (Đorđe) Mirosavljević, 1972.

Sandići, muslimanski zaselak u blizini velikog etnički čistog muslimanskog sela Hrnčići (muslimana 1226) u Opštini Bratunac.

Na lokalnoj saobraćajnici između Bratunca i raskrsnice Konjević Polje gde se račva magistralni put za Beograd i Sarajevo, postavljene su barikade i prekinut saobraćaj 29. maja 1992. Prilikom deblokade saobraćajnice na srpske policajce je sa okolnih brda iz zasede koju su postavili muslimani iz Hrnčića i drugih okolnih sela otvorena žestoka unakrsna paljba od koje je stradalo više lica.

Žrtve:

1) Milutin (Stevo) Milošević, 1948;

2) Jovo (Sreten) Blagojević, 1973;

3) Dragica (Stojan) Matikosa, 1955;

4) Sreto (Milan) Suzić, 1960;

5) Miodrag (Milo) Vorkapić, 1971;

6) Ivan (Ratko) Ivanović, 1970;

7) Dragan (Desimir) Petrović, 1967;

8) Vesna Krdžalić;

9) Aleksandar (Mirko) Grahovac,1972;

10) Žarko Ivanovski.

Oparci, srpski zaselak muslimanskog sela Brezovice, Opština Srebrenica, u kome muslimani čine većinsko stanovništvo

(Srba 64, muslimana 462). Stanovnike ovog srpskog zaseoka napali su 1. juna 1992. susedi iz samog sela Brezovice, kao i naoružani meštani iz okolnih muslimanskih sela srebreničke i bratunačke opštine, borci Armije BiH.

Žrtve:

1) Dragić (Dragutina) Ilić, 1939;

2) Ratko (Momčila) Ilić, 1942;

3) Uglješa (Momčila) Ilić, 1939;

4) Živojin (Cvijetin) Petrović, 1917;

5) Milorad (Drago) Petrović, 1923.;

6) Dikosava (Drago) Petrović, 1932.

Neke od navedenih žrtava su ubijene hladnim oružjem na najsuroviji način.

Obadi (Hrvata 3, muslimana 135, Srba 684), i Špat, čisto srpski zaselak pretežno muslimanskog sela Sase:

(muslimana 449, Srba 78) u srebreničkoj opštini. Napad na ova dva naselja 8. juna 1992. izvršili su muslimani, pripadnici, u to vreme poznatih Zelenih beretki i Patriotske lige, odnosno Armije BiH, uglavnom dobrovoljci iz okolnih muslimanskih sela: Skenderovića, Moćevića, Likara, Stožerskog, Potočara, kao i meštani gradova Srebrenice i Bratunca.

Žrtve:

1) Mirko (Ilija) Petrović, 1964;

2) Drago (Živko) Simić, 1949;

3) Slavko (Stanislav) Avramović, 1971;

4) Srećko (Drago) Spajić, 1928;

5) Miladin (Bogdan) Cvjetinović, 1936;

6) Dostana (Momir) Cvjetinović, 1930;

7) Milovan (Anđelko) Grujičić, 1943;

8) Milenko (Dragoslav) Stjepanović, 1944;

9) Ilija (Jovan) Zekić, 1955.

Rupovo Brdo, selo u Opštini Vlasenica sa ubedljivom srpskom većinom:

(8 muslimana, jedan Jugosloven i 116 Srba), u kome se nalaze i zaseoci Žugići, Gligori i Milinkovići, udaljeno oko 20 km. od Milića, stradalo je u ranim jutarnjim časovima 10. juna 1992.

Žrtve:

1) Vojislav (Maksim) Milinković, 1938. i njegova supruga

2) Mirjana (Gojko) Milinković, 1939, bračni par čiji su posmrtni ostaci nađeni ugljenisani u vlastitoj kući;

3) Relja (Marinko) Milinković, 1942;

4) Radoje (Petar) Milinković, 1952;

5) Vlado (Vido) Milinković, 1948;

6) Koviljka (Mitar) Žugić, 1922;

7) Komljen (Miloš) Žugić, 1925. i njegov sin

8) Trifko (Komljen) Žugić, 1954.

Vitnica, napad na srpski zaselak, porodice i meštane velikog, uglavnom muslimanskog sela u Opštini Zvornik:

(Srba 204, muslimana 2893, Jugoslovena 5), odnosno na srpsko naselje Odžačina, izvršli su u ranim jutarnjim časovima 20. juna 1992. iznenada, lokalni naoružani muslimani iz Vitnice i susednog sela Jusića, pripadnici Armije BiH.

Žrtve:

1) Vaso (Petar) Tanacković, 1936;

2) Kosta (Pero) Kostić, 1925;

3) Cvjetko (Cvijetin) Kostić, 1930;

4) Smilja (Svetozar) Tanacković, 1944;

5) Jovika (Jovan) Tanacković, 1955;

6) Krsto (Vlado) Stevanović, 1966;

7) Mićo (Boro) Milovanović, 1967;

8) Drago (Anto) Rakić, 1958;

9) Ivan (Savo) Stojanović, 1964;

10) Nedeljko (Boro) Ilić, 1972.

Ratkovići, (za lokalne uslove u Opštini Srebrenica) veoma veliko etnički čisto srpsko planinsko selo:

(Srba 338), kao i okolni mali srpski zaseoci Dučići, Dvorišta, Račići i Polimci iznenada su napadnuti u ranim jutarnjim časovima u nedelju 21. juna 1992. Napad je izvršen iz okolnih muslimanskih sela i zaselaka: Poznanovići, Dedići, Podkorijen, Osmače, Močevići i Stožersko.

Žrtve:

1) Obren (Vojislav) Bogičević, 1932;

2) Stanimir (Vladislav) Stanojević, 1949;

3) Desanka (Rado) Stanojević, 1923;

4) Nikola (Todor)  Stanojević, 1958;

5) Radenko (Milorad)  Stanojević, 1940;

6) Vidosava (Luka) Đurić, 1930;

7) Vidoje (Obrad) Rankić, 1928;

8) Milutin (Obrad) Rankić, 1944;

9) Ranko (Obrad) Rankić, 1933;

10) Vinka (Filip) Maksimović, 1927;

11) Radomir (Milorad) Maksimović, 1942;

12) Cvijeta (Risto) Milanović, 1925;

13) Novka (Milorad) Pavlović, 1945;

14) Zora (Drago) Prodanović, 1941;

15) Živan (Petar) Prodanović, 1966;

16) Milovan (Joso) Pavlović, 1919.;

17) Milan (Stojan)  Jakovljević, 1920.

Neke od žrtava su spaljene u svojim kućama, a neke zaklane. Slika Dobrile Prodanović, koja u rukama drži lobanju svog sina Živana, obišla je svet i objavljena u mnogim domaćim i stranim  medijima.

Magudovići, Kaludra i Brađevina, brdsko-planinska naselja u Opštini Srebrenica,  zaseoci ranije opljačkanih, spaljenih i uništenih srpskih sela Ratkovići i Radoševići (21. juna 1992.), pretrpeli su ponovan muslimanski napad, stradanja i pustošenje 27. juna 1992. u prepodnevnim časovima.

Žrtve:

1) Ljubiša (Predrag) Gajić, 1965;

2) Stojan (Dragomir) Stevanović, 1939;

3) Novica (Vitomir) Stanojević, 1951;

4) Vladimir (Obrad) Pavlović, 1948;

5) Slavko (Milisav) Petrović, 1946.

Loznička Rijeka, uglavnom srpsko selo sa malim brojem muslimana:

(Srba 132, muslimana 22) u bratunačkoj opštini, prvi put su napali naoružani pripadnici „Zelenih beretki“ iz sastava Armije BiH na veliki srpski praznik Vidovdan, 28. juna 1992. oko podneva. Jedinice napadača sačinjavalo je isključivo naoružano lokalno muslimansko stanovništvo, regrutovano sa područja Bratunca i susedne Srebrenice.

Žrtve:

1) Srećko (Radivoje) Milovanović,1943;

2) Jovana (Gavrilo) Milovanović, 1942;

3) Verica (Živan) Filipović, 1975. i njen otac

4) Živan (Vladimir) Filipović, 1954;

5) Đorđo (Milisav) Filipović, 1949;

6) Jelena (Živojin) Stojanović, 1952;

7) Radovan (Milan) Lukić, 1950;

8) Miloje (Mitar) Damjanović, 1971;

9) Milorad (Mićo) Rončević, 1960;

10) Svetozar (Sreten) Vučetić, 1957;

11) Milenko (Nedeljko) Nikolić, 1963.

Brežani, jedno od najvećih brdsko-planinskih, starih i poznatih srpskih sela u srebreničkom kraju, koje je stradalo i ranije u oba prethodna svetska rata, pogotovo za vreme NDH i nemačke okupacije:

(Srba 271, muslimana 5) napali su pred samo svitanje, oko 4 časa 30. juna 1992. god. pripadnici oružanih formacija, jačine hiljadu boraca, Armije BiH, regrutovanih u srebreničkoj i susednim opštinama.

Žrtve:

1) Radovan (Đole) Petrović, 1923;

2) Miloš (Rade) Novaković, 1956;

3) Dostana Lazić, 1919;

4) Obren (Čedo) Jovanović, 1927;

5) Vidoje (Pavle) Lazić, 1937;

6) Kristina (Pavle) Lazić, 1935;

7) Milenko (Ilija) Dragičević, 1947;

8) Ljubomir (Milenko) Josipović, 1977;

9) Miloš (Vlado) Krstajić, 1937;

10) Pero (Vlado) Krstajić, 1935;

11) Stanko (Luka) Milošević, 1900;

12) Vidoje (Milovan) Milošević, 1974;

13) Stanoje (Milivoje)  Mitrović, 1963;

15) Milisav (Miko) Rankić, 1947;

16) Dragoslav (Milisav) Rankić, 1974;

17) Miroslav (Milisav) Rankić, 1972;

18) Milomir (Radisav) Stevanović, 1946.;

19) Dragan (Stjepan) Stjepanović, 1961.

Rožanj, selo:

(Srba 379, muslimana 14) sa ubedljivom srpskom većinom u Opštini Zvornik, ali opkoljeno i od samog početka rata u stalnoj blokadi okolnih muslimanskih sela kroz koja, zbog stalnih pretnji da će biti ubijeni, Srbi seljani Rožnja nisu ni mogli ni smeli da izađu iz sela. Selo je konačno napadnuto, opljačkano i spaljeno 2. jula 1992.

Žrtve:

1) Mitar Ostojić, 1972; 2)

Bogosav (Stevo) Ilić, 1968;

3) Stanko (Ilija) Ostojić, 1975;

4) Goran Ostojić, 1962;

5) Nedeljka (Spasoje) Ostojić, 1931.

Zagoni, veliko selo sa ubedljivom srpskom većinom:

(muslimana 103, Srba 480) u Opštini Bratunac, bilo je u kratkom vremenskom razdoblju 1992. žrtva dva veoma žestoka muslimanska napada. Prvi napad na  srpski deo ovog sela izvršen je 5. jula 1992. oko 15 časova dok su meštani obavljali svoje redovne poljoprivredne i kućne poslove.

Žrtve:

1) Ljubica (Milovan) Milošević, 1939;

2) Miloš (Jovan) Milošević, 1932;

3) Rada (Ilija) Milošević, 1968;

4) Čedomir (Blagoje) Tanasijević, 1942;

5) Rajko (Sreten) Gvozdenović, 1927;

6) Dragoljub (Miladin) Gvozdenović, 1954;

7) Blagoje (Milorad) Gvozdenović, 1944;

8) Rada (Radoje) Gvozdenović, 1973;

9) Mileva (Milorad) Dimitrić, 1912;

10) Mirko (Mitar) Dimitrić, 1974;

11) Matija (Stevan) Jašinski, 1940;

12) Miodrag (Ilija) Malović, 1943;

13) Mihajlo (Jefto) Mihajlović, 1951;

14) Dušanka (Periša) Paunović, 1954.

Krnjići, planinsko selo Opštine Srebrenica u kome je srpsko stanovništvo oduvek imalo apsolutnu većinu:

(muslimana 11, Srba 114), napali su, opljačkali i uništili 5. jula 1992. pripadnici Armije BiH sa područja Srebrenice i muslimanskih sela okolnih opština.

Pokojnici:

1) Boban (Spasoje) Lazarević, 1965;

2) Sredoje (Nedeljko) Jovanović, 1947;

3) Miroslava (Borislav) Jovanović, 1939;

4) Dragutin (Miloš) Dimitrijević, 1961;

5) Rade (Petko) Trimanović, 1958;

6) Srpko (Novak) Aksić, 1972;

7) Radoš (Mirko) Maksimović, 1968;

8) Milenko (Risto) Maksimović, 1942;

9) Miloš (Ostoja) Milošević, 1961;

10) Nebojša (Zoran) Milošević, 1975;

11) Milja Mićić;

12) Vaso Parača, 1912;

13) Ilija (Marko) Simić, 1912;

14) Veljko (Milisav) Simić, 1953;

15) Vlajko (Petar) Vladić, 1934.;

16) Soka Vujić, 1930.

Sase i Zalazje, čisto srpski zaselak, za ovdašnje lokalne brdsko-planinske, uslove dosta velikog sela Obadi koje, kao i susedno selo Sase i njegov zaselak Zalazje, pripadaju Opštini Srebrenica:

Istovremeno su ih napale muslimanske snage iz Srebrenice na pravoslavni praznik, Petrovdan, 12. jula 1992. Napad na ova naselja izveli su pripadnici Armije BiH, uglavnom dobrovoljci iz muslimanskih sela ovog kraja. Zalazje je uništeno do temelja. Stradali su gotovo podjednako i branioci i njihovi najbliži rođaci i prijatelji koji su, uz pomoć malog broja dobrovoljaca, pokušali da se suprodstave napadaču.

Pokojnici:

1) Ivan (Miladin) Josipović, 1955;

2) Goran (Vojislav) Mitrović, 1970;

3) Đuka Simić, 1930;

4) Blagoje (Blagoje) Živanović; 1954;

5) Dušan (Slobodan) Blagojević, 1946;

6) Radinka (Dragomir) Cvijetinović, 1952;

7) Ivan (Ranko) Cvijetinović, 1953;

8) Svetislav (Tadija) Dragičević, 1949;

9) Željko (Milorad) Giljević, 1970;

10) Nedeljko (Desimir) Gligić, 1948;

11) Ljubisav (Nikola) Gligorić, 1962;

12) Aleksa (Miloš) Gordić, 1955;

13) Jovan (Cvijetko) Grujičić, 1954;

14) Stanoje (Ignjat) Grujičić, 1946;

15) Slobodan (Milan) Ilić, 1946;

16) Milisav (Sreten) Ilić, 1957;

17) Luka (Ljubomir) Jeremić, 1927;

18) Ratko (Miloš) Jeremić, 1969;

19) Marko (Ratko) Jeremić, 1965;

20) Radovan (Ratko) Jeremić, 1963;

21) Milovan (Mališa) Lazarević, 1946;

22) Momir (Stanko) Lazarević, 1955;

23) Branislav (Aleksandar) Pavlović, 1947;

24) Rajko (Jugoslav) Petrović, 1963;

25) Dragomir (Borisav) Rakić, 1957;

26) Svetozar (Cvijetin) Rakić, 1951;

27) Momčilo (Ljubomir) Rakić, 1949;

28) Miodrag (Ljubomir) Rakić, 1959;

29) Mile (Momčilo) Rakić, 1966;

30) Branko (Gojko) Simić, 1959;

31) Petko (Gojko) Simić, 1963;

32) Božo (Stanko) Stanojević, 1966;

33) Miladin (Gojko) Stanojević, 1929;

34) Mihailo (Svetislav) Stjepanović, 1942;

35) Radivoje (Bogoljub) Tomić, 1950;

36) Miroljub (Radivoje) Todorović, 1961;

37) Miladin (Rado) Tubić, 1955;

38) Radisav (Radovan) Vasiljević, 1963;

39) Radislav (Radovan) Vasiljević, 1965;

40) Boško (Živojin) Vujadinović, 1951;

41) Vaso (Živojin) Vujadinović, 1954;

42) Nedeljko (Bogdan) Vujadinović, 1947;

43) Dragomir (Milovan) Vujadinović, 1947;

44) Milovan (Slavoljub) Vujadinović, 1948;

45) Dušan (Vaso) Vujadinović, 1940;

46) Milan (Zagorka) Zekić, 1959;

47) Vukašin (Spasoje) Ćetković,1938.

Biljača, veliko muslimansko selo, u prigraničnom području prema Srbiji i SRJ

(Hrvata 1, muslimana 629, Srba 17, Jugoslovena 7) pripada Opštini Bratunac. Na drumu u ovom selu na Petrovdan (12. jul 1992.) muslimani u zasedi sačekali veliku grupu naoružanih mlađih ljudi iz Bratunca koji su pokušali da pomognu ugroženim srpskim naseljima Zalazje i Sase u susednoj srebreničkoj opštini.

Pokojnici:

1) Dragomir (Nenad) Živković,1970;

2) Jovan (Cvijetin) Živanović,1969;

3) Milivoje (Dragan) Živanović,1972;

4) Božidar (Ivan) Jokić, 1968;

5) Dragoljub (Savo) Jokić, 1961;

6) Boško (Andre) Kovačević, 1969;

7) Nedeljko (Milojko) Mitrović, 1965;

8) Željko (Milorad) Perić, 1973;

9) Milenko (Branko) Savić, 1968;

10) Dragan (Lazo) Savić, 1953;

11) Tomo (Stjepan) Spasojević, 1956;

12) Milan (Neđo) Đokić, 1967;

13) Miroslav (Stojan) Andrić, 1967;

14) Bogdan Jokić.

Zagoni, već pominjano selo u Opštini Bratunac, koje je stradalo i prethodne nedelje (5. jula 1992.) pretrpelo je i 12. jula 1992. na Petrovdan novi, još žešći, napad oružanih jedinica Armije BiH.

Pokojnici:

1) Milovan (Milko) Dimitrić, 1962;

2) Miodrag (Jakov) Jovanović, 1952;

3) Dušan (Živojin) Milošević, 1963;

4) Đorđo (Aleksa) Milošević, 1934;

5) Vidosav (Branko) Milošević,

1968; 6) Dragiša (Milko) Milošević, 1963.;

7) Miodrag (Milko) Milošević, 1970.

Magašići, selo u bratunačkoj opštini:

Napao je veliki broj naoružanih lokalnih muslimana pripadnika Armije BiH, regrutovanih sa područja opština Bratunac, Srebrenica i Vlasenica, dva puta u kratkom vremenskom razmaku od svega pet dana: 20. i 25. jula 1992. god. Magašići su podeljeni na Donje i Gornje Magašiće koje gotovo u podjednakom broju naseljavaju Srbi i muslimani (Srba 353, muslimana 292).

Navedeni napadi izvršeni su samo na srpski deo Magašića i susednu Hranču. Tom prilikom je ubijeno osam meštana srpske nacionalnosti, od toga šest ženskih osoba.

Žrtve:

1) Ljiljana (Dušan) Ilić, 1975;

2) Zorka (Marko) Ilić, 1947;

3) Milenija (Milorad) Ilić, 1944; 4) Ljubinka (Petar) Ilić, 1952;

5) Marjan (Radomir) Ilić, 1963;

6) Ljubica (Miloš) Milanović, 1929;

7) Blagoje (Pero) Popović, 1907;

8) Leposava (Risto) Popović, 1919.

Hranča, posle drugog svetskog rata pretežno muslimansko selo u neposrednoj blizini Bratunca:

(muslimana 545, Srba 152). Na srpski deo sela neočekivano je izvršen veoma žestok napad, kao i na susedno selo Magašići, 25. jula 1992. u 13,30 časova dok su se meštani nalazili u poljima i obavljali uobičajene letnje poljoprivredne poslove.

Žrtve:

1) Ljubica (Živorad) Mirković, 1942;

2) Cvijetin (Nikola) Đuričić, 1930;

3) Momčilo (Stojana) Jokić, 1928;

4) Živana (Mirko) Lukić, 1944;

5) Marko (Jakov) Mićić, 1949;

6) Ilija (Radisav) Mićić, 1949;

7) Dostana Cvjetinović;

8) Stanimir (Savo) Mitrović, 1938. koji je narednih dana podlegao povredama.

Ježestica, jedno od najvećih etnički čisto srpskih sela u Opštini Bratunac

(502 stanovnika srpske nacionalnosti) na području mesne zajednice Kravica, napali su  8. avgusta 1992. muslimani iz susednog sela Jaglića i muslimanske jedinice iz sela sa šireg područja Bratunca, Vlasenice i Srebrenice, pripadnici Armije BiH. U vreme napada većina meštana se nalazila na imanjima gde su obavljali svoje uobičajene svakodnevne letnje poljoprivredne poslove. Na livadama su i ubijeni.

Žrtve:

1) Vojin (Rado) Bogičević, 1929;

2) Slavka (Obren) Mlađenović, 1931. i njena dva sina:

3) Anđelko (Ljubomir) Mlađenović, 1965;

4) Dragan (Ljubomir) Mlađenović, 1960;

5) Sreten (Miloš) Ranković, 1962;

6) Milan (Vujadin) Ranković, 1935;

7) Savka (Nedeljko) Stjepanović, 1951;

8) Milosav (Obrad) Stjepanović, 1919.;

9) Srbo (Savan) Đurić, 1944.

Šadići, srpski delovi, ili zaseoci, ovog sela u vlaseničkoj opštini napadnuti su 15. avgusta 1992.

Šadići Donji naseljeni uglavnom muslimanskim stanovništvom

(Srba 58, muslimana 447), Šadići Gornji naseljeni isključivo licima srpske nacionalnosti (Srba 228). Napad na njih izvršile su muslimanske oružane formacije sa susednog područja Cerske, Kasabe i Konjević Polja iz sastava Armije BiH.

Žrtve:

1) Drago (Spasoje) Mišić, 1935; i njegov sin

2) Milivoje (Drago) Mišić, 1965;

3) Neđo (Jovan) Mišić, 1954;

4) Tomislav (Uroš) Mišić, 1964;

5) Gojko (Radovan) Vuković, 1930;

6) Jovanka Mišić, 1920;

7) Peja (Neđo) Mišić, 1958. supruga Miće Mišića, 1958;

8) Sreten (Bogdan) Tomić, 1956;

9) Milosav (Božo) Kević, 1962;

10) Milan (Dušan) Lazarević, 1952. i 11) Radojka Mišić, 1927.

Kamenica Gornja, srpski deo ovog uglavnom muslimanskog sela u zvorničkoj opštini:

(Srba 301, muslimana 1288, Jugoslovena 9), napale su u ranim jutarnjim časovima 24. avgusta 1992. lokalne muslimanske oružane jedinice sa područja Cerske iz sastava Armije BiH. Prilikom napada na veoma surov način, spaljivanjem, udarcima tupim predmetom i nožem ubijena su četiri lica srpske nacionalnosti.

Žrtve:

1) Dragomir (Drago) Tomić, 1948;

2) Ljubomir (Miladin) Tomić, 1948;

3) Milomir (Veljko) Kukolj, 1957.;

4) Rado (Srećko) Kukolj, 1945.

Milanova vodenica, odnosno zaselak Živkovići:

Na lokalnom putu između sela Peći i Skelana u Opštini Srebrenica, 28. avgusta 1992. oko 8,30 časova, naoružani muslimani pripadnici Armije BiH, regrutovani sa ovog područja, postavili zasedu i tom prilikom na svirep i podmukao način ubili četiri civilna lica srpske nacionalnosti koja su se iz svog sela pešice uputila u Skelane. Sadistička iživljavanja obesnih naoružanih muslimanskih mladića nad pohvatanim nemoćnim i nedužnim starim osobama srpske nacionalnosti bila su vidljiva po ostacima odeće i skoro bezbrojnim spoljnim povredama tela iskasapljenih srpskih žrtava.

Žrtve:

1) Svetozar (Drago) Živković, 1915;

2) Stanko (Ljubomir) Živković, 1936;

3) Dragan (Radenko) Milanović, 1951;

4) Krstina (Milenko) Aćimović, 1920.

Rastošnica, najbrojnije srpsko selo u Opštini Zvornik:

(Srba 2334, muslimana 6, Hrvata 3, Jugoslovena 1, ostalih 3), kao i nekoliko manjih okolnih srpskih sela i zaselaka. Muslimani su u ranim jutarnjim časovima 1. septembra 1992. posle nekoliko dana žestokih napada osvojili Rastošnicu. U akciji su učestvovale veoma brojne oružane formacije Drugog, tj. tuzlanskog,  korpusa Armije BiH regrutovane uglavnom od muslimanskog stanovništva iz najbližih sela: Goduša, Mimići, Teočak, Sapna, Vitnica, Međeđa, Sniježnica i ostalih okolnih muslimanskih naselja.

Žrtve:

1) Zvonko (Stanimir) Đokić, 1971;

2) Savo (Stjepan) Miljanović, 1934;

3) Branislav (Neđo) Miljanović, 1938;

4) Miroslav (Krsto) Đokić, 1935;

5) Mića (Živan) Mićanović, 1962;

6) Boro (Savo) Đukanović, 1935;

7) Milan (Boro) Đukanović, 1962; 8) Rado (Milovan) Petrović, 1926;

9) Trišo (Savo) Prelovac; 10) Veljko (Jovan) Filipović, 1930;

11) Marko (Radisav) Savić;

12) Vlado (Drago) Savić, 1944;

13) Srbo (Miko) Sandić, 1913;

14) Petar (Momo) Sandić, 1962;

15) Kajo (Mitar) Sandić, 1932;

16) Milan (Miloš) Sandić, 1957;

17) Mihajlo (Mitar) Sandić, 1930;

18) Cvijetin Stanojević-Cviko; 19)

Drago (Đuro) Kovačević, 1935;

20) Ružica (Savo) Josipović, 1941;

21) Miloš (Rade) Nikolić, 1962;

22) Nedeljko (Drago) Marković, 1934;

23) Zdravko (Mitar) Manojlović, 1965

Nestali su, najverovatnije ubijeni u zatvorima i logorima:

24) Dušanka (Vladimir) Jovović, 1928;

25) Sreten (Dušan) Miljanović, 1958;

26) Srećko (Milanko) Radovanović, 1949;

27) Branjo (Slavko) Đokić, 1954;

28) Ilija (Drago) Lazić, 1962;

29) Jovan (Lazar) Sandić-Đoka, 1911;

30) Dušanka Sandić;

31) Stanko (Mitar) Savić, 1951;

32) Mitar Savić, 1927;

33) Mićo Gajić, 1922;

34) Nada Mijatović;

35) Ratko Petrović;

36) Jovan (Slavko) Savić, 1960;

37) Svetozar (Vojko) Stanojević, 1952;

38) Dušanka (Mitar) Đokić, 1937.

Crni Vrh, blizu naselja Planica u Opštini Zvornik:

Ispod samog prevoja, na saobraćajnici Zvornik-Šekovići napadnuta je iz zasede 10. septembra 1992. kolona od sedam civilnih teretnih i jedno civilno putničko vozilo.

Žrtve:

1) Ljubomir Bogunović;

2) Jovan (Stevan) Bojović, 1949. iz Rogatice;

3) Mirko (Dušan) Đokić, 1950. iz Beograda, 1956;

4) Stanimir (Sreten) Jović, 1950. iz Zvornika;

5) Milan (Stanoje) Spajić iz Višegrada, 1935;

6) Duško (Vojislav) Novičić, 1969. iz Zvornika;

7) Momir (Dušan) Trobok, 1957. iz Pala kod Sarajeva.

Zalužje, muslimansko selo u Opštini Bratunac:

Naoružani muslimani ovog i susednih muslimanskih sela, pripadnici Armije BiH, organizovali su u Zalužju zasedu   16. septembra 1992. na lokalnoj asfaltiranoj saobračajnici Bratunac-Sase (selo i rudnik u opštini Srebrenica).

Žrtve:

1) Milisav (Stojan) Lukić, 1942;

2) Rajko (Nedeljko) Vujadinović, 1971;

3) Krsto (Cvijetin) Jovanović, 1955;

4) Dragan (Boško) Kovačević, 1959;

5) Tomislav (Miloš) Stojanović, 1966;

6) Danica (Petko) Stojanović, 1931;

7) Radojka (Simo) Vučetić, 1946;

8) Tomo (Milan) Lončarević, 1948;

Kočanje, srpski zaselak:

(Srba 192), koji pripada znatno većem, pretežno muslimanskom Novom Selu (Srba 192, muslimana 1058, Jugoslovena 7, ostalih 2) u podrinjskoj Opštini Zvornik, napadnut, je 17. septembra 1992. Napad su izvršili pripadnici muslimanskih oružanih formacija iz sastava Armije BiH od kojih je većina bila sa područja Novog Sela, Kamenice, odnosno Opštine Zvornik i muslimanskih naselja susednih opština.

Žrtve:

1) Zoran (Lazar) Ilić, 1953;

2) Milisav (Miloš) Ilić, 1955;

3) Spasa (Nikola) Ilić, 1912;

4) Lazar (Jevto) Ilić, 1924;

5) Ikonija (Vaso) Ilić, 1935;

6) Vaso (Milan) Marković, 1933;

7) vojnik Đoko, prezime nepoznato, izbeglica iz Zenice (možda je reč o Miloradu (Bogdan) Stankoviću, 1959. iz Zenice).

Podravanje u Opštini Srebrenica, etnički čisto i jedno od najvećih srpskih sela u ovom kraju:

(413 stanovnika srpske nacionalnosti) teško je stradalo u oba prethodna svetska rata. Od početka ratnih sukoba i muslimanskog terora u ovom kraju, pogotovo tokom leta 1992, Podravanje su stalno ugrožavali muslimani Srebrenice. Selo je više od pet meseci, oslanjajući se jedino na vlastite mogućnosti, odolevalo tim muslimanskim nasrtajima. Najžešći napad veoma brojnih i dobro naoružanih jedinica Armije BiH, regrutovanih sa ovog područja izvršen je 24. septembra 1992.

Žrtve:

1) Vojin (Miloje) Jovanović, 1923;

2) Svetozar (Miloje) Jovanović, 1933;

3) Rado (Obrad) Lazarević, 1920;

4) Mileva (Vasilije) Petrović, 1948;

5) Milomir (Marko) Petrović, 1951;

6) Mihajlo (Jovo) Mitrović, 1932;

7) Ruža Mitrović, 1927;

8) Drago (Marko) Mitrović, 1925;

9) Radovan (Anđelko) Marinković, 1938;

10) Milovan (Miloš) Marinković, 1955;

11) Rade (Miloš) Marinković, 1961;

12) Dikosava  (Žarko) Marinković, 1938;

13) Miloš (Drago) Marinković, 1935;

14) Miladin (Milisav) Perendić, 1924;

15) Tomislav (Savkan) Perendić, 1930;

16) Stanka (Blagoje) Perendić, 1935;

17) Spasenija (Bogdan) Perendić, 1932;

18) Mitar (Cvijetin) Šarac, 1963;

19) Dušan (Veselin) Šarac, 1964;

20) Mirjana (Obrad) Šarac, 1943;

21) Milan (Manojlo) Šarac, 1929;

22) Gojko (Marko) Tomić, 1930;

23) Mihajlo (Marko) Tomić, 1941;

24) Milijan (Miloš) Vasić, 1951;

25) Milisav Vesić;

26) Slaviša (Radomir) Nikolić, 1960;

27) Dragan (Čedomir) Nikolić, 1960;

28) Nebojša Pavlović, 1971;

29) Rade (Mileta) Mudrinić, 1961;

30) Boriša (Ruža) Mitić, 1946;

31) Đurađ (Milan) Bogdanović, 1960.;

32) Dragutin (Mitar) Kukić, 1954.

Mnoge od navedenih žrtava ubijene su na najsvirepiji način: odsecanjem glava i pojedinih delova tela, razbijanjem lobanje tupim predmetom, rasecanjem stomaka, klanjem. Zaprepašćen ovim monstruoznim zločinom oglasio se, posebnim saopštenjem, Sinod Srpske pravoslavne crkve, a Njegova  Svetost Patrijarh Pavle održao je pomen nevino stradalim mučenicima. Slike masakriranih Srba ovog sela prenele su u svojim emisijama mnoge domaće i strane televizije stanice.

Bračan, privredni objekat, površinski kop rudnika boksita Milići u Opštini Vlasenica:

Prilikom napada koji je izvršen na čuvare rudnika 24. septembra 1992. masakrirano je svih sedam čuvara rudnika, inače lica srpske nacionalnosti.

Žrtve:

1) Milivoje (Todor) Sušić, 1958;

2) Slavko (Božidar) Šalipurović, 1971;

3) Slavko (Mitar) Gordić, 1958;

4) Vidoje (Milorad) Šalipurović, 1961;

5) Zoran (Neđo) Lalović, 1943;

6) Miodrag (Mijat) Gligorović, 1956.;

7) Rajko (Radojko) Pantić, 1943.

Rogosija, malo srpsko selo u Opštini Vlasenica:

(34 stanovnika srpske nacionalnosti) pretrpelo je žestok napad 26. septembra 1992. Napad su izvršile okolne muslimanske oružane snage Armije BiH sa područja Srebrenice, Vlasenice, Konjević Polja, Bratunca, Cerske i Kasabe. Većina meštana i njihovih zaštitnika poubijana je na najsuroviji način.

Žrtve:

1) Mirko (Milan) Prodanović, 1961;

2) Milan (Stanko) Stanišić, 1960;

3) Neđo (Cvijan) Stanišić, 1964;

4) Ljubomir (Ljubinko) Jurošević, 1962;

5) Zoran (Milorad) Ravnjaković, 1960;

6) Dragoljub (Milka) Deurić, 1964;

7) Milomir (Milisav) Prodanović, 1966. i njegov brat

8) Žarko (Milisav) Prodanović, 1970;

9) Boro (Stjepan) Tešić, 1960;

10) Dragomir (Obro) Jaćimović, 1949;

11) Čedomir (Miladin) Došić, 1950;

12) Milovan (Petar) Kovačević, 1952;

13) Luka (Cvijetin) Majstorović, 1950;

14) Boško (Miladin) Dragić, 1947;

15) Dušan (Zarija) Đurić, 1943;

16) Dimitrije (Radisav) Alempić, 1959;

17) Velimir (Mitar) Majstorović, 1967;

18) Mićo (Ljubomir) Mitrović, 1947;

19) Rajko (Neđo) Rebić, 1958;

20) Milan (Radovan) Mijić, 1952;

21) Radenko (Miladin) Sekulić, 1962;

22) Goran (Gojko) Pejinović, 1958;

23) Jadranko (Neđo) Ševkušić, 1961;

24) Aleksanadar (Branislav) Drakulić, 1969;

25) Milan (Branko) Vujičić, 1954;

26) Tomislav (Rajko) Tešić, 1971;

27) Milan (Mitar) Sekulić, 1947.;

28) Nenad (Cvijan) Stanišić, 1972.

Fakovići, plodonosno i bogato podrinjsko pogranično selo prema Srbiji u Opštini Bratunac sa znatno brojnijim srpskim stanovništvom

(Srba 115, muslimana 33) napadnuto je  5. oktobra 1992. Napad na Fakoviće izvršile su jedinice Armije BiH formirane po okolnim muslimanskim selima na području Bratunca i Srebrenice znatno pre početka ratnih sukoba u ovom kraju.

Žrtve:

1) Desanka (Radoje) Božić, 1924;

2) Olga (Milovan) Marković, 1935;

3) Slavka (Milovan) Marković, 1931;

4) Ćuba Nikolić, 1954;

5) Danilo Đurić, 1910;

6) Miroslav (Milan) Ivanović, 1973;

7) Radoje (Savo) Marković, 1941;

8) Radomir (Stevo) Marković, 1939;

9) Petko (Milovan) Nikolić, 1954;

10) Milovan (Sreten) Nikolić, 1923;

11) Radovan (Jovo) Savić, 1965;

12) Milomir (Blagoje) Subotić, 1959;

13) Milovan (Drago) Đokić, 1936;

14) Sreten (Mileta) Đokić, 1938;

15) Đoko (Nedeljko) Đokić, 1955;

16) Vidoje (Radovan) Đukić, 1954;

17) Svetozar (Sreten) Đokić, 1965.

Boljevići, Opština Bratunac, veliko srpsko selo u plodnoj dolini reke Drine:

(415 stanovnika) muslimanske snage sa ovog područja, pripadnici Armije BiH, napale su u isto vreme kad i susedne Fakoviće 5. oktobra 1992. Tom prilikom ubili su osam nedužnih uglavnom starijih osoba koje su, izlažući opasnosti svoje živote, ostale u selu da hrane stoku, skupljaju letinu i čuvaju svoje i susedne kuće i imanja.

Žrtve:

1) Miljana Despotović;

2) Petra (Milorad) Prodanović, 1927;

3) Stojka (Jovan) Stjepanović, 1922;

4) Stanija Vasić, 1930;

5) Radovan (Sreto) Đukić, 1922;

6) Milutin (Ljubisav) Ristić, 1940;

7) Zarija (Novica) Ristić, 1928;

8) Vladan (Manojlo) Vasić, 1929.

Šetići u Opštini Zvornik:

Na srpski deo sela (muslimana 656, Srba 83, Jugoslovena 2), zaselak Pantići, izvršen napad u praskozorje 8. oktobra 1992. Akciju su organizovali i izveli muslimani Šetića i okolnih muslimanskih sela Opštine Zvornik.

Žrtve:

1) Mihailo (Savo) Pantić, 1912;

2) Cvijeta Pantić, 1910;

3) Desa Pantić, 1927;

4) Sava Pantić, 1920;

5) Ljubica (Milan) Pantić, 1946;

6) Cvija Prelovac, 1932.;

7) Bosiljka (Nikola) Lukić, 1927;

8) Cvija Sandić.

Malešići, srpsko selo u Opštini Zvornik:

Napad na ovo pretežno srpsko selo u Opštini Zvornik (Srba 666, muslimana 69) izvršen je istovremeno sa napadom na srpski deo sela Šetići, u ranim jutarnjim časovima 8. oktobra 1992. Akciju su predvodili i zločine počinili u najvećoj meri muslimani komšijskog sela Jusići u saradnji sa većim brojem naoružanih pripadnika Armije BiH iz okolnih sela i opština nastanjenih muslimanskim stanovništvom.

Žrtve:

1) Zdravko (Miladin) Milošević, 1926;

2) Savo (Veljko) Vidović, 1937;

3) Mihajlo Perić, 1902;

4) Cvija Perić, 1907;

5) Ljubica Perić, 1942;

6) Zdravko Malešić, 1922;

7) nepoznata žena iz sela Zmajevica koja se zatekla u gostima.

Kamenica Donja i Kamenica Gornja:

(Srba 323, muslimana 2633, Jugoslovena 22) srpski zaseoci, ili područja, ovih ulavnom muslimanskih sela zvorničke Opštine, opkolile su u toku noći lokalne muslimanske oružane formacije, pripadnici Armije BiH, i osvojili 6. novembra 1992. Tom prilikom zarobljeni su mnogi Srbi, branioci ovih zaselaka i članovi njihovih porodica. Koliko je u ovom pogromu lica srpske nacionalnosti Kamenice stradalo, zarobljeno i masakrirano još uvek je nepoznato. Cifre se kreću od 109 do preko 250 žrtava.

Žrtve:

1) Miladin (Ignjat) Ašćerić, 1962;

2) Zoran (Jovo) Bojanović, 1961;

3) Dragomir (Velimir) Božić, 1966;

4) Nikola (Miladin) Čvorić, 1963;

5) Savo (Pero) Đokić, 1930;

6) Vlado (Pero) Grabovica, 1950;

7) Radisav (Timotije) Grabovica, 1950;

8) Ratko (Kostadin) Ilić, 1959;

9) Dragan (Boško) Jakšić, 1965;

10) Stanko (Marko) Jovanović-Mišo, 1956;

11) Uroš (Damjan) Kazanović, 1948;

12) Miodrag (Vasilije) Kovačević-Mišo, 1959;

13) Dragan (Stevan) Letić, 1964;

14) Srpko (Vojin) Lukić, 1955;

15) Radislav (Lazar) Macanović, 1962;

16) Trišo (Mikajlo) Mihajlović, 1959;

17) Marko (Jovo) Milošević, 1948;

18) Radomir (Miloš) Pavlović, 1974;

19) Branislav (Dušan) Petrović, 1958;

20) Goran (Zlatko) Pjanić, 1952;

21) Radomir (Rajko) Radić, 1950;

22) Radovan (Stevo) Savić, 1966;

23) Žarko (Bogdan) Savić, 1949;

24) Mićo (Milivoje) Simić, 1953;

25) Nenad (Žarko) Stevanović, 1956;

26) Slavko (Drago) Tijanić, 1970;

27) Zoran (Tomo) Urumović, 1958;

28) Dragomir (Ljubo) Jovanović, 1958;

29) Savo (Vaso) Kazanović, 1957;

30) Radan (Đorđe) Pavlović, 1967;

31) Mićo (Krstan) Tešić, 1968;

32) Velimir (Veljko) Jovanović, 1955;

33) Milan (Mihajlo) Prodanović, 1953;

34) Ratko (Nenad) Prodanović, 1944;

35) Miladin (Jovo) Ložnjaković, 1958;

36) Rade (Branislav) Marić, 1949;

37) Panto (Vlado) Mijatović, 1955;

38) Viktor (Mladen) Savić, 1964;

39) Đorđe (Vladimir) Stevanović, 1952;

40) Bogdan (Radivoj) Radović, 1952;

41) Kirilo (Stevan) Stevanović, 1940;

43) Milorad (Milan) Vidović, 1966;

44) Vlado (Petko) Ristanović, 1958;

45) Aleksa (Cvijan) Savić, 1952;

46) Rajo (Cvijetko) Maksimović, 1953;

47) Miloš (Želimir) Zelenović, 1967;

48) Zoran (Nedžo) Božić, 1964;

49) Miloš (Risto) Grabovica, 1974;

50) Borisav (Vitomir) Mihajlović, 1958;

51) Slavko (Vukašin) Pavlović, 1959;

52) Miladin (Božo) Nedić, 1960;

53) Miladin Ćerić

Sikirić, Opština Bratunac:

Selo sa relativno ravnomernim brojem srpskog i muslimanskog stanovništva (Srba 201, muslimana 241). Napad na srpski deo sela 14. decembra 1992, u ranim jutarnjim časovima izvršile su veoma brojne muslimanske oružane formacije Armije BiH regrutovane iz okolnih muslimanskih naselja Bratunca, Srebrenice i ostalih susednih opština. Srpski deo sela opljačkan je i uništen, a veliki broj meštana ubijen je veoma svirepo, posle zarobljavanja, uglavnom hladnim oružjem.

Žrtve:

1) Živojin (Blagoje) Ilić, 1928;

2) Radojka (Kosta) Ilić, 1935;

3) Radovan (Bogosav) Mitrović,1948. i njegov brat

4) Srećko (Bogosav) Mitrović, 1946;

5) Milomir (Bogosav) Nedeljković, 1940;

6) Ljubisav (Obrad) Nedeljković, 1925;

7) Ratko (Svetislav) Nedeljković,1946;

8) Slobodan (Miladin) Petrović, 1976;

9) Dušan (Rade) Prodanović, 1931;

10) Obrenija (Miladin) Rankić, 1934;

Zlatan (Ranko) Simić, 1961;

Živadin (Svetolik) Simić, 1946;

11) Radisav (Svetolik) Simić, 1939;

12) Grozdana (Vasilije) Simić, 1931;

13) Dragiša (Branko) Stevanović, 1966;

14) Milomir (Ljubisav) Tanasić, 1939;

15) Milan (Petra) Tanasić, 1957;

16) Obrenija (Obrad) Trišić, 1931;

17) Novak (Srećko) Vuksić, 1931;

18) Milovan (Maksim) Simić, 1949.

Bjelovac u Opštini Bratunac, pretežno srpsko selo na obali Drine:

(Srba 238, muslimana 51). Napad velikog broja muslimana pripadnika Armije BiH, uglavnom dobrovoljaca iz okolnih muslimanskih sela bratunačke i srebreničke Opštine, u nekoj vrsti lančanog pohoda na srpska naselja koja se duž Drine graniče sa Srbijom, izvršen je istovremeno kad i napad na Sikirić, u samo praskozorje 14. decembra 1992. I u ovom selu registrovan je veliki broj žrtava među civilnim srpskim stanovništvom i njihovim braniocima.

Žrtve:

1) Zlatan (Milenko) Bogičević, 1975;

2) Miodrag (Ilija) Cvijić, 1972;

3) Slobodan (Vitomira) Despotović;

4) Stevo (Neđo) Filipović, 1951;

5) Milisav (Ilija) Ilić, 1957;

6) Milun (Mićo) Ilić, 1939;

7) Zlata (Miloš) Jovanović, 1911;

8) Radenka (Milisav) Jovanović, 1974;

9) Vida (Radivoje) Lukić, 1933;

10) Miroslav (Novica) Marinčević, 1965;

11) Radivoje (Ilija) Matić, 1937. i njegove kćerke

12) Gordana (Radivoje) Matić, 1967.;

13) Snežana (Radivoje) Matić, 1965;

14) Mirko (Petko) Miladinović, 1971. i njegov brat

15) Čedo (Petko) Miladinović, 1975;

16) Slavko (Čedo) Milutinović, 1963;

17) Slobodan (Ratko) Nedeljković, 1970;

18) Mirko (Krsto) Petrović,1920;

19) Mirko (Milan) Petrović, 1972;

20) Mitar (Ostoja) Savić, 1954;

21) Radovan (Sreten) Tanasić, 1923;

22) Rajko (Živojin) Tomić, 1955;

23) Milorad (Živorad) Tošić, 1972;

24) Zoran (Tomislav) Trišić, 1968;

25) Desimir (Nikodin) Matić, 1928.

Loznička Rijeka, u podrinjskoj Opštini Bratunac:

Selo sa dominantnom srpskom većinom (Srba 132, muslimana 22) napadnuto je istovremeno kad i Sikirić i Bjelovac, u ranim jutarnjim časovima 14. decembra 1992. Reč je o tri susedna skoro povezana sela na istoj saobraćajnici u dolini reke Drine, koja su u tom pohodu jedinica Armije BiH, sastavljenih od muslimana Bratunca, Vlasenice i Srebrenice, sravnjena sa zemljom.

Žrtve:

1) Slavomir (Vidoje ili Radivoje) Damnjanović, 1971;

2) Nedeljko (Svetozar) Damnjanović, 1959;

3) Dragoljub (Milisav) Filipović,1942. i njegov sin

4) Dragan (Dragoljub) Filipović,1962;

5) Milan (Petko ili Petar) Jovanović, 1948;

6) Đoko (Petar) Jokanović, 1956;

7) Miloš (Veselin) Jovanović; 1928;

8) Željko (Vojislav) Knežević, 1966;

9) Krstina (Čedo) Lukić, 1948;

10) Bojan (Nikolče) Milkovski, 1938;

11) Mlađen (Božidar) Petrović, 1958;

12) Miodrag (Bogdan) Petrović, 1948;

13) Radenko (Rajko) Stanković, 1972;

14) Ratko (Ilija) Simić, 1951;

15) Božo (Krsto) Todorović, 1949;

16) Radovan (Savo) Vučetić, 1943. i sin

17) Milenko (Radovan) Vučetić, 1975.

Brana Bačići, srpsko selo:

(Srba 263) na području mesne zajednice Kravica, Opština Bratunac, celo leto nalazilo se na meti oružanih napada i stalnih oružanih provokacija iz okolnih muslimanskih sela Cerske, Kasabe, Konjević Polja, Glogove, Pobuđa. To se dogodilo i 14. decembra 1992.

Žrtve:

1) Rajko (Živojin) Tomić, 1955;

2) Dušan (Milorad) Petrović, 1936;

3) Vasilj (Petar) Todorović, 1955;

4) Ratko (Marko) Dadić-Bato, 1954;

5) Slavko (Neđo) Ilić, 1939.

Cikotska Rijeka, u ataru srpskog sela Šadići Gornji:

(Srba 228, Jugoslovena 2), Opština Vlasenica. Dana 23. decembra 1992. u zasedi, presretnut je kamion kojim je putovalo više civilnih lica i sa njima nekoliko pripadnika vojske Republike Srpske. Vozilo se nalazilo i kretalo na srpskoj teritoriji i izvan zone neposrednih ratnih dejstava. Zasedu su postavili pripadnici neke manje terorističko-diverzantske jedinice iz sastava Drugog korpusa oružanih snaga Armije BiH.

Žrtve:

1) Dragan (Miloš) Đurić, 1953;

2) Dragan (Borivoje) Radulović, 1963;

3) Bogdan (Mlađen) Nikolić, 1956;

4) Ratko (Risto) Milikanović, 1953;

5) Radoslav (Danilo) Stanić, 1946;

6) Milenko (Milorad) Ostojić, 1944;

7) Radivoje (Nikola) Koprivica, 1953;

8) Vidoslav (Jovo) Jurošević, 1955;

9) Savo (Vlado) Lazarević, 1963;

10) Stanko (Vlado) Lazarević, 1966;

11) Sreto (Pero) Krstić, 1948;

12) Mladen (Nenad) Tatomirović, 1956.

Ježestica, u Opštini Bratunac:

Ovo čisto srpsko i dosta veliko selo, ponovo je doživelo tragediju na pravoslavni Božić, 7. januara 1993. I u ovom napadu, kao i u onom od 8. avgusta 1992, stradao je veliki broj meštana Ježestice. Reč je, pre svega, o civilnim licima srpske nacionalnosti i njihovim najbližim koji su pokušavali da odbrane selo.

Žrtve:

1) Vidosava (Mikaila) Trišić, 1946;

2) Radojko (Ljubomir) Bogičević, 1954;

3) Vojislav (Ljubomir) Bogičević, 1949;

4) Milo (Stojan) Jokić, 1926;

5) Radomir (Vujadin) Jovanović, 1959;

6) Ratko (Dragomir) Miladinović, 1959;

7) Đorđo (Dragomir) Miladinović, 1958;

8) Nedeljko (Milorad) Milanović, 1937;

9) Dragan (Nedeljko) Milanović, 1970;

10) Milovan (Risto) Ostojić, 1949;

11) Mitar (Risto) Ostojić, 1934;

12) Krstivoje (Vladimir) Đukanović, 1935;

13) Boško (Miloš) Đukanović, 1928;

14) Nevenka (Risto) Đukanović, 1946;

15) Drago (Pavle) Lazić, 1913;

16) Gordan (Cvijetin) Nikolić, 1958;

17) Ivan (Vladimir) Đukanović, 1954.

Kravica, čisto srpsko selo u Opštini Bratunac:

(Srba 353, ostalih 4), a pod istim nazivom i veoma poznato i područje koje sačinjava više srpskih sela i zaselaka: Brana Bačići (Srba 263), Banjevići (Srba 38), Mandići, Mratinci (Srba 218, muslimana 70), Popovići, Lipenovići (Srba 235, Jugoslovena 3), Pobrđe (Srba 196, muslimana 50), Kajići, Opravdići (Srba 434) i dr. Oružane provokacije i napadi ponavljali su se skoro svakog dana, ali, svakako najžešći, prethodno dobro pripremljen i organizovan napad veoma jakih muslimanskih snaga od preko 3000 boraca, izvršen je na pravoslavni Božić, 7. januara, 1993. Tom prilikom su stradala sva kravička srpska naselja i ubijeni mnogi meštani iz tih sela.

Žrtve:

1) Negoslav (Mikailo) Erić, 1912. Kravica;

2) Krstina (Nikola) Erić, 1914. Kravica;

3) Milovan (Todosije) Nikolić, 1946. Kravica;

4) Risto (Kosta) Popović,1920. Kravica;

5) Kostadin (Risto) Popović, 1947. Kravica;

6) Mara (Vaso) Božić, 1909. Mandići;

7) Stevo (Stojan) Božić, 1951. Mandići;

8) Krsto (Dušan) Lazić, 1933. Brana Bačići;

9) Miladin (Drago) Momčilović, 1935. Opravdići;

10) Vaso (Marko) Nikolić, 1920. Brana Bačići;

11) Mitar (Cvijan) Nikolić, 1927. Kajići;

12) Ljubica Obačkić, 1918. Mratinjci;

13) Tankosava (Vasilj) Stevanović 1938. Brana Bačići;

14) Vladimir (Stojan) Stojanović, 1915. Brana Bačići;

15) Stojan (Mitar) Jovanović, 1948. Kravica.

Šiljkovići Opština Bratunac:

Relativno malo srpsko selo u mesnoj zajednici Kravica (90 stanovnika srpske nacionalnosti) najžešći napad muslimana ovog kraja, pripadnika Armije BiH, doživelo je, kao i ceo taj kraj, na srpski Božić, 7. januara 1993. I pored junačke i požrtvovane odbrane malobrojnih meštana, selo je okupirano i uništeno.

Žrtve:

1) Radoje (Radovana) Pavlović, 1934;

2) Miladin (Dušan) Dolijanović, 1963;

3) Lazar (Kostadin) Veselinović, 1935;

4) Stanoje (Stanko) Đokić, 1942;

5) Miladin (Radovan) Stevanović, 1943;

6) Vaskrsije (Đorđe) Radović, 1956;

7) Dragan (Radosav) Radović, 1968;

8) Radenko (Ljubo) Radović, 1974;

9) Novica (Slobodan) Bogičević, 1976;

10) Slobodan (Jovan) Bogičević, 1945;

11) Mile (Savo) Saveljić, 1964;

12) Božo (Drago) Radović, 1943.

13) Višnjić (Todor) Ratko,1949;

14) Pajkan (Pajo) Gavrić, 1963.

Skelani sa brojnim okolnim srpskim selima i zaseocima:

Ćosići, Kostolomci (Srba 234), Kušići, Žabokvica (Srba 589, muslimana 52), Toplica (Srba 254, muslimana 13), Bujakovići (Srba 166, muslimana 7), Jezero, Kalimanići (Srba 289, muslimana 105), Stublovi i dr. u Opštini Srebrenica napadnuti su u ranim jutarnjim časovima 16. januara 1993.

Žrtve:

1) Novak (Radisava) Rakić, 1953;

2) Dragomir (Jovo) Rakić, 1953;

3) Milomir (Jovo) Rakić, 1957;

4) Radiša (Slavko) Rakić, 1961;

5) Dragomir (Marjan) Rakić, 1940;

6) Mile (Diko) Ivanović, 1952;

7) Predrag (Milo) Ivanović, 1973;

8) Želimir (Milutin) Ivanović, 1968;

9) Žarko (Milenko) Pavlović, 1938;

10) Milorad (Čedo) Trifunović, 1958;

11) Bogdan (Jovo) Živanović, 1927;

12) Dobrina (Mihaila) Živanović, 1923;

13) Tadija (Milorad) Rakić 1930;

14) Damjan (Žiko) Maksimović, 1934;

15) Anđelko (Svetozar) Pavlović, 1914;

16) Vidosava Trifunović, 1915;

17) Nebojša (Predrag) Ilić, 1969;

18) Marko (Savo) Milanović, 1954;

19) Aleksa (Dražo) Gligić, 1968;

20) Šćepo (Simo) Janjić, 1947;

21) Simo (Pero) Janjić, 1948;

22) Vlado (Savo) Mijatović, 1966;

23) Milan (Miloš) Milovanović, 1967;

24) Milun (Radenko) Marković, 1970;

25) Anđa (Simo) Janjić, 1927;

26) Gordana (Ostoja) Sekulić, 1966;

27) Aleksandar (Tomislav) Dimitrijević, 1987;

28) Radisav (Tomislav) Dimitrijević, 1984;

29) Dragan (Jovan) Dimitrijević, 1965;

30) Radovan (Dragan) Simić, 1966;

31) Dragoje (Boriša) Milošević, 1960;

32) Milenko (Petar) Milovanović, 1941;

33) Radivoje (Stojan) Nikolić, 1952;

34) Milenko (Vojislav) Nikolić, 1940;

35) Petko (Mićo) Todorović, 1940;

36) Filip (Đorđe) Živanović, 1931;

37) Stojan Živanović, 1925;

38) Milojko (Anđelko) Jakovljević, 1957;

39) Savo (Milovan) Maksimović, 1932;

40) Rosa Neđić, 1933;

41) Vladislav (Lazar) Ristić, 1947;

42) Radivoje Mitrović, 1942;

43) Milija (Mitar) Jakovljević, 1957;

44) Mirko (Maksim) Mitrović, 1939;

45) Milenko (Milan) Jakovljević, 1946;

46) Novak (Cvetko) Ristić, 1951;

47) Ilija Milanović, 1922;

48) Rado Ristić, 1920;

49) Dušanka Milanović, 1920;

50) Milenija (Petko) Janković, 1963;

51) Milenko (Stanoja) Todorović, 1928;

52) Nikola (Jovo) Živanović, 1921;

53) Radinka Mitrović, 1946;

54) Milenka Ristić, 1930;

55) Ivanka (Milorada) Ristić, 1950;

56) Mitra (Novak) Ristić, 1974;

57) Mićo (Novak) Ristić, 1977;

58) Mirko (Radisav) Rakić, 1925;

59) Radosava Kovačević, 1915;

60) Ilinka Blagojević, 1914.;

61) Darinka Mitrović, 1922.

Babići, relativno malo srpsko selo ispod planine Udrč:

(Srba 114) na ivicama velikog i poznatog muslimanskog područja Cerske u Opštini Vlasenica stradalo je u toku noći 9. marta 1993. prilikom iznenadnog diverzantskog napada muslimanskih oružanih formacija pripadnika Armije BiH, sa lokalnog područja Cerske, Kasabe, Konjević Polja i drugih okolnih mesta.

Žrtve:

1) Petar (Đoko) Čolić, 1948;

2) Mirsad (Mehmed) Mujačić, 1958;

3) Janko (Stanoje) Marić, 1950;

4) Miloš (Todor) Milanković, 1942;

5) Rasim (Rašid) Mehmedović, 1957;

6) Željko (Žarko) Dujaković, 1963;

7) Mitar (Dušan) Popović, 1946;

8) Nedeljko (Jovan) Đekić, 1944;

9) Vinko (Petar) Demirović, 1960;

10) Miladin (Mitar) Udovčić, 1942;

11) Borko (Milan) Nović, 1942;

12) Nedeljko (Stojan) Dragojlović, 1946;

13) Mirko (Tanasije) Davidović, 1951;

14) Slobodan (Dušan) Davidović, 1957;

15) Dražen (Nikola) Bojanić, 1974.

Boškovići, pretežno srpsko selo u Opštini Zvornik:

(Srba 593, muslimana 61, Hrvata 1 Jugoslovena 2) napadnuto uoči praznika Sv. Ilije, 1. avgusta 1993. Pešadijskom napadu prethodilo je višečasovno  granatiranje konvecionalnim projektilima, ali i projektilima sa koncetrisanim hlorom, bojnim otrovom koji su otkrili inspektori OUN prilikom samoinicijativno sprovedene istrage na području sela. To je potvrdio i komandant 206. brigade Armije BiH u Tuzli, kao i stručnjaci UNPROFOR-a u izveštaju koji su podneli Generalnom sekretaru OUN Butrosu Galiju.

Žrtve:

1) Srećko (Aćim) Filipović, 1933;

2) Sreten (Tomo) Jokić, 1964. i njegov otac

3) Tomo (Jovo) Jokić, 1939;

4) Uroš (Branko) Jokić, 1953;

5) Milorad (Mićo) Kostić, 1966;

6) Simo (Milovan) Lukić, 1951;

7) Branislav (Miloš) Nikolić, 1954;

8) Draginja Nikolić;

9) Zdravko (Ilija) Nikolić, 1973;

10) Vinko (Petar) Maksimović, 1954;

11) Dragomir (Ivko) Milutinović, 1941;

12) Pero (Lazar) Milutinović, 1922;

13) Srbo (Savo) Savić, 1955;

14) Boško (Tode) Savinović, 1944;

15) Milan (Mihajlo) Vasiljević, 1958;

16) Čedomir (Jovan) Nikolić, 1937.

Gornji Lokanj, dosta veliko čisto srpsko selo (Srba 743) u Opštini Zvornik:

Pretrpelo je veoma žestok napad 11. decembra 1993. Napad na selo su uz upotrebu artiljerije i svih vrsta modernog naoružanja izvršile jake i brojne oružane formacije Tuzlanskog korpusa Armije BiH.

Žrtve:

1) Miloš (Jela) Jevtić, 1964;

2) Dragan (Pero) Mićić, 1973;

3) Milan (Krsto) Mićić, 1944;

4) Milivoje (Simo) Popadić, 1952;

5) Teodor (Lazar) Živković, 1949;

6) Vojo (Milan) Lakić, 1936;

7) Rajo (Boško) Rajković, 1965;

8) Drago (Veljko) Perić, 1959;

9) Sreten (Srećko) Spasojević, 1944;

10) Milivoj (Milosav) Jović, 1960;

11) Milan (Cvijetin) Radovanović, 1954;

12) Milan (Milorad) Savić, 1934;

13) Milutin (Mićo) Simanić, 1953.

Slivnje, u najvećoj meri srpsko selo u Opštini Olovo:

(Srba 113, muslimana 38). U poodmaklom periodu muslimanskog pustošenja u ovim krajevima, selo se našlo na udaru oružanih formacija armije BiH 15. decembra 1993. Napad izvršen samo na srpski, većinski  deo sela i na srpska domaćinstva.

Žrtve:

1) Momir (Mijat) Dupljanin, 1936;

2) Budimir (Drago) Dupljanin, 1960;

3) Branko (Milivoje) Janjuš, 1949. i njegov sin

4) Radojica (Branko) Janjuš, 1972;

5) Zora Janjuš.

Jelačići, u Opštini Kladanj:

Jedno od dosta velikih čisto srpskih sela (Srba 315, Jugoslovena 2), napadnuto je 14. januara 1994. na srpsku Novu godinu ujutro oko 7,30 časova. Napad su izvršili  pripadnici muslimanske Armije BiH regrutovani iz muslimanskih naselja ove i susednih opština.

Žrtve:

1) Petko (Todor) Božić, 1929;

2) Novica (Jovan) Erdelić, 1965;

3) Drago (Božo) Erdelić, 1944;

4) Veselin (Gavro) Erdelić, 1941;

5) Drago (Đuro) Erdelić, 1928;

6) Božo (Savo) Erdelić, 1910;

7) Radivoje (Miloš) Erkić, 1953;

8) Grozda (Desimir) Erkić, 1932;

9) Ljubinka (Miro) Erkić, 1927;

10) Nevenka (Obren) Erkić, 1914;

11) Radivoje (Desimir) Milić, 1940;

12) Jovan (Kosta) Milić, 1940;

13) Nedjeljko (Miladin) Milić, 1967;

14) Kosta (Ratko) Milić, 1955;

15) Miladin (Vladeta) Vuković, 1959;

16) Zora (Sretko) Božić, 1949;

17) Miloš (Blaško) Sejmenović, 1964.

Pelemiši, srpsko naselje u Opštini Kladanj:

Stalno se nalazilo na meti muslimana iz okolnih sela, najžešći napad je pretrpelo 30. marta 1994. u ranim jutarnjim časovima. U napadu učestvovale lokalne oružane muslimanske formacije iz sastava Armije BiH (121. brdska brigada iz Kladnja, i dr.).

Žrtve:

1) Lazo (Radivoj) Ašćerić, 1973;

2) Slaviša (Ratko) Vuković, 1972;

3) Nenad (Stevan) Vidović, 1951;

4) Miroljub (Risto) Miličić, 1946;

5) Nenad (Petar) Vasić, 1973;

6) Dragiša (Stojan) Radivojević, 1952;

7) Miloš (Cvijetin) Pepić, 1941;

8) Ljubiša (Vićo) Popović, 1962;

9) Dragan (Slobodan) Mišić, 1972;

10) Stojan (Sretko) Petrović, 1963.

Rupovo Brdo:

Ubijeno pet meštana srpske nacionalnosti. Žrtve su stradale u zasedi koju su postavili muslimani na makadamskom putu između Rupova Brda i Kupusna 27. maja 1995. u 17,15 časova. Organizatori i učesnici zasede su pripadnici 28. divizije Armije BiH, pod komandom Nasera Orića, sa sedištem u zaštićenoj i navodno demilitarizovanoj zoni Srebrenice. U zasedi ubijrno pet srpskih drvoseča koji su se u starom kamionu marke Mercedes napunjenom drvima koja su iz šume prevozili za svoja domaćinstva.

Žrtve:

1) Ljubiša (Vojin) Golić, 1946;

2) Milisav (Stanko) Petrović, 1948;

3) Branko (Drago) Nikolić, 1950;

4) Miladin (Radivoje) Savić, 1957;

5) Miloš (Miloš) Mišić, 1961.

Skelani, u Opštini Srebrenica:

Mesto događaja je makadamski lokalni put između Srebrenice i Skelana. U jednom od svojih čestih diverzantskih pohoda iz zaštićene zone Srebrenice, muslimanski vojnici 28. divizije Armije BiH, postavili su 23. juna 1995. zasedu i u putničkom civilnom kombi vozilu ubili pet lica srpske nacionalnosti iz susednog sela Skelani. Ova zaseda i potonji napad na selo Višnjica u Opštini Milići, bili su poslednje zločinačke oružane akcije srebreničkih muslimana pred konačan povratak Srba u ovaj gradić.

Žrtve:

1) Tomo (Radomir) Bibić, 1955;

2) Ostoja (Radomir) Božić, 1946;

3) Dragiša (Vidoje) Pavlović, 1963;

4) Živorad (Ignjat) Grujičić, 1950;

5) Velisav (Radovan) Pavlović, 1953;

Baljkovica, jedno od relativno velikih sela u podrinjskoj Opštini Zvornik:

U toku noći 15. na 16. juli 1995. bilo je na žestokom udaru 28. divizije Drugog korpusa Armije BiH. Veoma jake muslimanske snage, prema proceni oko 15.000 boraca, posle izgona iz Srebrenice, pokušale su da se preko srpskih sela i srpske teritorije probiju do Tuzle.

Žrtve:

1) Gojko (Jovan) Kulić, 1954;

2) Zoran (Borisav) Stojkić, 1959;

3) Petar (Dragomir) Batić, 1939;

4) Milan (Veljko) Jakšić, 1965;

5) Slavko (Mićo) Katić, 1968;

6) Savo (Đorđe) Aćimović, 1955;

7) Zoran (Stevo) Tomić, 1960;

8) Rado (Vasilije) Tomić, 1970;

9) Goran (Dušan) Gotovac, 1973;

10) Vasilije (Milivoj) Delić, 1941;

11) Ljubiša (Slobodan) Jerkić, 1964;

12) Anto (Jovan) Milošević, 1961;

13) Boško (Momčilo) Aleksić, 1960;

14) Slavko (Slobodan) Dragić, 1963;

15) Dušan (Slobodan) Nikolić, 1957;

16) Mićo (Radivoj) Perić, 1967;

17) Milenko (Milan) Radić, 1964;

18) Gojko (Lazar) Simić, 1952;

19) Dragan (Dragomir) Stevanović, 1971;

20) Petar (Rajko) Tijanić, 1937;

21) Cvijetin (Ilija) Nikolić, 1951;

22) Rajko (Dobrosav) Smiljanić, 1966;

23) Dragan Milićević, 1975.

(NSPM)

Izvor: Slobodna Hercegovina

Vezane vijesti:

Nema srpskog sela u okolini Srebrenice i Bratunca koje nije gorjelo (VIDEO)

Mihailo Medenica: Zaboravljenom anđelu – Slobodanu Stojanoviću

Istina o genocidu: U Srebrenici krvnički ubijena 3.262 Srbina!

U Srebrenici genocid, a u Bratuncu, Skelanima…?