Svetozar Crnogorac: Partizani su u Hercegovini nastavili ustašku misiju istrebljenja Srba

Govorim o temi koja korespondira sa ustaštvom, a koju smatram izuzetno važnom, a čini mi se da joj se ne posvećuje nikakva pažnja, što može biti kobno za narod Istočne Hercegovine.

Svetozar Crnogorac

Već nekoliko godina pažljivo pratim dešavanja u našem susedsvu u Zapadnoj Hercegovini. Pratim njihove sajtove, političke emisije na hrvatskim televizijama i posebno Katolički tjednik, list Katoličke crkve, koja je inače žila kucavica hrvatskog naroda i tvorac svih zala koji su kroz vijekove snalazili naš narod a po mom mišljenju i okorela zločinačka organizacija.

Vi se obično snabdevate po Mostaru, Čapljini a neretko i u Širokom brijegu – matici ustaštva u Hercegovini. Oni su verovatno veoma ljubazni, neretko vas usluže kafom i rakijom, prodaju vam sve živo. Vi uredno plaćate i vraćate se zadovoljni sa pričom kako su Hrvati gostoprimljivi i vole Srbe. Srećni ste što im prodajete meso i vodu za male pare ne razmišljajući da oni nemaju gde drugo da kupe kvalitetne proizvode.

Ne znam da li znate, ali oni su prošle godine osnovali novi HOS. Procenite sami da li je to bezazleno.

Da vas samo podsetim, HOS je uz pomoć hrvatskih državnih vojno-policijskih jedinica razorio srpsku dolinu Neretve, sve sa Mostarom, proterao narod, popalio i opljačkao sela i imovinu, uzurpirao srpske stanove u Mostaru, Čapljini i šire, srušio i minirao do temelja većinu srpskih hramova od Neuma do Konjica, a među njima i Saborni Hram svete Trojice u Mostaru i srednjovjekovnu Zadužbinu Miloradovića u Žitomisliću kao i spomen crkvu Sabora Srpskih svetitelja u Prebilovcima, sa 4.000 izvađenih žrtava iz trinaest hercegovačkih jama.

Pokušaj zauzimanja Nevesinja nije uspeo, a nameračili su se i na Trebinje.

Ono što nisu uspeli ratom pokušavaju u miru. Sedište Biskupije je sada pomereno istočno – u Trebinje. Njihovi fratri se muvaju po našim opštinama.Traže grobove katoličkih sveštenika iz vremena Austro-ugarske. Obnavljaju katedralu u Foči, a našli su i crtež katoličke crkve koja je trebala da se gradi u Gacku. Neverovatno je da čak i za muslimane tvrde da su hrvatskog porekla. U svim svojim opštinama podigli su velelepne spomenike ustašama.

 Red je da beogradske ulice ponesu imena znamenitih Gačana

Klub Gačana u Beogradu je  u aprilu mesecu podneo zahtev Skupštini grada Beograda da imenuje ulice sa nazivima Stojana Kovačevića, Bogdana i Svetog Petra Zimonjića, Save Vladislavića, Gatačka takođe da dobije svoju ulicu, a i da se nemušto nazvana Podrugovićeva preimenuje u ulicu Tešana Podrugovića. Priložili smo i njihove biografije i očekujemo pozitivan odgovor gradske uprave i nadležne komisije.

Bulevari u Mostaru nose nazive Mila Budaka i Ante Starčevića. Glavnom kulturnom centru u Mostaru su dali ime Stjepana Kosače po osnivaču srpske Hercegovine Šćepanu Kosači, koji i danas ima crkvu u Goraždu. Kažu da je Marko Kraljević Hrvat, a ćirilica staro hrvatsko pismo. Kradu nam i gusle, kažu da je to njihov stari instrument.

Pitam se ko je sa naše strane potpisao glup i štetan sporazum o bezbednom preseljavanju Hrvata iz Vareša iz srednje Bosne u zamenu za nekoliko cisterni goriva. Zar nije mogao pitati gde će se naseliti?

A lukavi Franjo ih naseli na našu lijevu obalu Neretve u srpska sela Tasovčiće, Klepce i ostala i osnova Šuškovo, Bobanovo i slična mjesta u protjeranim srpskim selima i pored prazne Hrvatske sa protjeranih 500 000 Srba. Pravedno bi bilo da se vrate u njihov Vareš, a naše izbeglice na svoja imanja.

Nikako ne bi smeli prodavati našu zemlju novom ustašluku.

Oni sanjaju Hrvatsku sa Sandžakom, Vojvodinom i Bokom Kotorskom. Granice za sada vide na Drini.

Dakle, oni nisu zadovoljni postojećim rezultatom. Pre svega mislim na katoličku crkvu, jednu kroz vijekove dobro organizovanu naci-organizaciju, koja utiče na državnu politiku i to ne samo države Hrvatske. Ako pažljivo posmatrate ono što pijani fratri govore u krčmama Ljubuškog ili Širokog brijega to se obično usvoji u Hrvatskom, a potom i u Evropskom parlamentu. Bilo bi smešno da nije opasno i tragično.

Zato mislim da je veoma pogubno svako šurovanje sa katoličkom crkvom. Akteri šurovanja mogu jednog dana završiti u Šurmancima, Bivoljem brdu ili Vidonji, čim dobiju mig iz Vatikana.

U Gacku je u poslednjoj deceniji napravljen veliki pomak u obeležavanji i obznanjivanju ustaških zločina: Danići, Pridvorica, Ljeskov dub, Pavlić, Izgori pa evo napokon i Srđevići. Ostao je Gostinac, Gatačko garbunište, Avtovački logor i jame po Fazlagića kuli.

A šta ćemo sa partizanskim zločinima? Došlo je vreme da i o njima ozbiljnije progovorimo. Tu nam je pred nosom Zelengora koja je zatrpana pobijenim pripadnicima jugoslovenske vojske u otadžbini. Sumnja se da je tamo pobijeno njih između 20 i 30 000 iz Zapadne Srbije a svakako ih je bilo i iz Hercegovine. Samo u ponore i jamu u Miljevini bačeno nekoliko hiljada uglavnom mlađih četnika, uključujući kompletan đački bataljon. Za svaki slučaj poubijani su i svedoci. Ako smo ljudi moramo što pre pronaći njihove ostatke i dostojno ih sahraniti.

Hercegovinu su partizani zavili u crno, ubijeno je sve što je valjalo po bilo kom osnovu: solunci, sveštenici, učitelji, sudije, bogati domaćini…. Antisrpska politika KPJ o velikosrpskoj hegemonijije instalirana je u osnivačkom korenu komunističke partije, a razrađena je na partijskim kongresima KPJ u Vukovaru i Drezdenu 1924 i 1928. Saradnja komunista sa ustaškim pokretom je ustoličena još davne 1933. godine. sporazumom koji su potpisali Moša Pijade i Mile Budak.

Tito je za antisrpske poteze uvek uvek poturao nekog drugog, da bi on bio “čist”. Kasnije je bilo novih sporazuma koji su uvijek relativizirani.

Petar Drapšin, Vlado Šegrt, Miro Popara, Sava, Ljubo, Stevo Kovačević, Milija Stanišić i kompanija, ali i partizanske nepismene bedevije, drugarice i skojevke: Dragica Pravica, Danica Kovačević, Cmiljana Milošević, Ljubica Ivković i slične, sejali su smrt i vršili teror po srpskom narodu u Hercegovini: Trusina, Lastva, Zubci, Brani do, Ljubomir, Meka gruda, Mirilovići, Preraca, a za sela u Gacku znate bolje od mene.

Jedan od retkih spomenika žrtvama komunističkog terora podignut je u Ljubinju (Foto: Milenko Jahura)

Oni su sprovodili oficijelnu liniju KPJ i maršala Broza i zato dobili herojska odlikovanja i generalske titule. Nisu to bile samo greške kako to pokušavaju da prikažu odmetnuti partizanski istoričari, već antisrpska revolucija do istrebljenja srpskog naroda, kreirana još prije Prvog svjetskog rata u Vatikanu i Austrougarskoj o izmišljenoj velikosrpskoj hegemoniji, kako bi se lakše okupirale Srbija i Crna Gora.

Sledbenici austro-ugarskog kaplara, koji se još u prethodnom ratu dokazao zlodelima vešanja i ubijanja srpskih seljaka po Mačvi, a za koga još ne znamo tačno ko je i odakle je, primili su u svoje redove okorele ustaše i tako u drugoj polovini rata zajedno nastavli antisrpsku delatnost koju su sprovodili dok su bili u ustašama. Neretva, Lijevče polje, Zidani most, Kamnik, Zelengora…su grobnice nacionalno svesnog srpskog naroda.

Da se rat nije završio pitanje je da li bi iko pretekao, a zemlja bi bila prekrivena, pasjim grobljima’’. Ova dva antisrpska pokreta prilično su slična. Malo je poznata činjenica da su i partizani naše ljude bacali u jame. Antisrpska orjentacija partizanskog pokreta traje i danas, jer zabašuruje zločine i teror nad sopstvenim narodom a utemeljena je u neprirodno nacrtanim granicama jugoslovenskih republika, danas nezavisnih država.

Bratstvu Kovačevića želim od Boga zdravlje, svaki berićet i veliki porod.Neka se rodi novi Petko i Stojan, novi Vidak i Mirko, novi knez Vidak, za slobodu i dobrobit Gacka i Hercegovine.

Iz govora Svetozara Crnogorca, predsednika Kluba Gačana u Beogradu,

u Srđevićima – 5. septembra 2015. god

Izvor: Slobodna Hercegovina

Vezane vijesti:

Istoričari složni: Nevesinjska puška je zapravo Treći srpski ustanak!

EKSKLUZIVNO: Patrijarh Irinej podržao održavanje Hercegovačke akademije!

Svetozar Crnogorac: Stara Hercegovina i njeno rastakanje!

Stratišta Hercegovina – Jadovno 1941