SUTRA PARASTOS UBIJENIM SRBIMA U HRVATSKOJ AKCIJI „OTKOS“

BEOGRAD, 28. OKTOBRA /SRNA/ – U crkvi Svetog Marka u Beogradu sutra će sa početkom u 11.00 časova biti služen parastos poginulim borcima Teritorijalne odbrane opštine Grubišno Polje u građanskom ratu u Hrvatskoj 1991. godine, kao i civilima sa tog područja stradalim u periodu od 1991. do 1997. godine.
Inicijativu za obilježavanje stradanja Srba iz ovog kraja pokrenulo je Zavičajno udruženje „Bilogora“, čije je sjedište u Beogradu, a parastos će služiti protojerej-stavrofor Trajan Kojić, uz sasluženje više sveštenika.
U napadima paravojnih hrvatskih jedinica, terorističkih grupa i pojedinaca organizovanih ili podržanih od hrvatskih vlasti, ubijeno je 61 lice.
Većinu stradalih čine civili, a svega troje od njih je izgubilo život u ratnim dejstvima od granata. Prebijanjem, mučenjem, klanjem ili vatrenim oružjem usmrćeno je 31 lice, a nekoliko ih je spaljeno poslije izvršenog zločina.
Najveći broj poginulih boraca izgubili su život 31. oktobra 1991. u sveobuhvatnom hrvatskom napadu na istočnu Bilogoru izvedenom pod kodnim nazivom „Otkos“.
U javnosti je poznato pet takvih akcija hrvatskih snaga čije tragične posljedice Krajišnici obilježavaju svake godine – „Maslenicu“ 22. januara, „Bljesak“ 1. maja, „Miljevce“ 21. juna, „Medački džep“ 9. septembra i „Oluju“ 4. avgusta.
Međutim, za prvu od njih – „Otkos“, u kojoj je po mnogo čemu izvršeno etničko čišćenje bez presedana, jedva da je iko čuo, rečeno je Srni u Zavičajnom udruženju „Bilogora“.
Istočna Bilogora je prostor na sjeverozapadu današnje Hrvatske, u trouglu koji čine Bjelovar, Daruvar i Virovitica. Prije rata 1991. godine imala je na oko 700 kvadratnih kilometara 54 naselja sa brojnim srpskim stanovništvom.
„To je domicilno stanovništvo, naseljeno ovdje kao hrišćanski graničarski zid prema turskoj imperiji još u periodu od 1597. do 1606. godine i koje je sve do ukidanja Vojne krajine 1871. bilo većinsko“, kažu u ovom udruženju.
Genocidna ideja, kako navode, sadržana je već u samom kodnom nazivu hrvatske oružane akcije „Otkos“, koji sugeriše neselektivnu sječu svega što raste, a ne samo napad na 400 branilaca Bilogore.
Prema hrvatskim izvorima, u direktnom napadu učestvovalo je oko 2 500 pripadnika hrvatskih snaga, a procjene su da je sa rezervama, logistikom i pozadinskim službama broj angažovanih mogao dostići i 20 000.
Poslije završenog „posla“ uslijedila su ubistva preostalih stanovnika, pljačka, paljevine i miniranja kuća, čak i u selima u kojima ranije nije ni bilo otpora.
„U ustaškoj `tradiciji` iz 1941. godine nastavljeno je rušenje i devastacija pravoslavnih hramova tako da su do temelja izgorjele drvene crkve bilogorskog stila, jedinstveni spomenici kulture nulte kategorije pod zaštitom Uneska, hram Svetog Dimitrija u Rastovcu sagrađen prije 1700. godine i crkva Uspenija Presvete Bogorodice u Donjoj Rašenici iz 1709. godine“, ističu u Zavičajnom uduženju „Bilogora“.

Izvor: