Strategija očuvanja srpskog identiteta i nacionalnog jedinstva srpskog naroda u regionu

U okviru Strategije usvojen je i predlog da se u 2019. godini sa najznačajnijim kulturnim institucijama – Maticom srpskom iz Novog Sada i Srpskom književnom zadrugom iz Beograda, radi na realizaciji projekta Jedinstveni Srpski bukvar

Osma Konferencija srpskih nacionalnih organizacija iz zemalja regiona, kojoj su prisustvovali predstavnici iz Mađarske, Rumunije, Slovenije, Hrvatske, Republike Srpske, Makedonije, Albanije i Crne Gore, održana je u Beogradu. Na Konferenciji je jednoglasno usvojena Strategija očuvanja srpskog identiteta i nacionalnog jedinstva srpskog naroda u regionu, a razgovarano je i o položaju srpskog naroda u domicilnim državama.

U radu Konferencije učestvovali su svi članovi Konferencije koju čine Savez Srba iz Rumunije, Udruženje Srba iz Hrvatske, Nacionalni savet Srba u Makedoniji, Udruženje srpskog naroda „Morača-Rozafa“ iz Albanije, Asocijacija „Stvaraoci Republike Srpske“ iz Republike Srpske, Nacionalni savet Srba iz Slovenije, Samouprava Srba u Mađarskoj i Srpski nacionalni savjet Crne Gore.

Pored članova Konferencije sjedici su prisustvovali i predstavnici Ministarstva spoljnjih poslova Republike Srbije, Uprave za saradnju sa dijasporom i Srbima u regionu i Narodne skupštine.

U Strategiji je navedeno da je srpski identitet u svom najdubljem korijenu svetosavski, što znači istinski hrišćanski, pravoslavni, u smislu neodbijanja i neodbacivanja svih drugih i drugačijih.

„Srbi u regionu su danas narod koji se bori za opstanak u biološkom, državotvornom, kulturološkom, privrednom, socijalnom i svakom drugom smislu. Kako je opstanak nemoguće obezbijediti samo odbranom onog prostora i dijela naroda koji je trenutno obuhvaćen državnim granicama Republike Srbije, neophodna je Nacionalna strategija kojom treba osmisliti i započeti borbu za opstanak i napredak, djelujući na etničkim prostorima koji pripadaju Srbima“, navedeno je u dokumentu, „Srpsko objedinjavanje podrazumijeva povezanost Srba i njihovih etničkih i istorijskih prostora koji nijesu u okviru državnih granica Republike Srbije, što znači da narod koji misli o svojoj budućnosti, svoje interese ne može braniti samo oslanjanjem na ono što je zatečeno pod njegovim suverenitetom u jednom istorijskom trenutku“.

U Strategiji je istaknuto da se interesi srpskog naroda ne mogu braniti isključivo u granicama Srbije, nego da se mora djelovati šire, što je jedina mogućnost opstanka, tim prije što kao narod činimo jedinstven identitetski, jezički, kulturni i religijski prostor.

„Srbima je potrebna strategija koja će spriječiti da postojeće međudržavne granice u regionu istovremeno postanu i etničke, jezičke, vjerske i kulturološke. Nacionalna strategija podrazumijeva otvorenu svijest za srpsko objedinjavanje za jedinstvenim identitetom, pa srpska povezivanja treba da koriste sve modele organizovanja koji mogu da nadoknade odsustvo naše državne cjelovitosti. U tom povezivanju, bez obzira na granice, bitnu kariku čine srpski jezik, Srpska pravoslavna crkva, kulturna i ekonomska povezivanja“, kaže se u Nacionalnoj strategiji Konferencije srpskih nacionalnih organizacija iz zemalja regiona.

U tekstu je naglašeno da snažna matična država, kao najorganizovaniji oblik narodne suverenosti, može imati sve organizacione mogućnosti za povezivanje srpskog naroda, što podrazumijeva zajedništvo, neophodnost okupljanja srpskog naroda u jedinstvenu cjelinu radi ostvarivanja legitimnih prava i potreba, te da ideju zajedništva treba podupirati mirnim i nenasilnim načinima, ali je treba zastupati sa najvećom odlučnošću, neprestano i neodstupno.

„Neophodno je afirmisati solidarnost i osjećaj pripadnosti. U svim vremenima i na svakom mjestu svaki pojedinac treba da osjeća brigu za svoju zajednicu i brigu zajednice za njega, njegov razvoj i sigurnost. U osvarivanju Strategije neophodno je varirati između većih i manjih ustupaka. Ne treba praviti ustupke u pitanjima nacionalnog identiteta. To su pitanja srpskog jezika, Srpske pravoslavne crkve, srpske istorijske i književne tradicije i uključenosti u administrativni i državni sistem po raznim kriterijumima. Ta pitanja uvijek treba postavljati na temeljima univerzalnih prava. Ako se nešto od toga ne može obezbijediti, onda to pitanje treba ostaviti za buduća vremena, ali nikako ne odustajati od njega“, kaže se u dokumentu.

Strategija predviđa da na kratak rok treba postići saglasnost o zajedničkom djelovanju krovnih organizacija srpskog naroda u regionu i matične države – Republike Srbije, temeljnu saradnju između političkog i NVO sektora srpske orijentacije, u saradnji sa institucijama Srbije i Republike Srpske, a u nekom budućem vremenu i Crne Gore, treba voditi računa o strateškim ciljevima srpskog naroda, kao što je upotreba srpskog jezika i ćiriličnog pisma, gdje rukovodno načelo treba da glasi: Svi Srbi govore srpskim jezikom. Dominantno pismo je ćirilica, kao i obezbeđivanje pune zaštite imena, imovine i dostojanstva Srpske pravoslavne crkve.

„Vjekovna prava Srpske pravoslavne crkve ne mogu biti ugrožena, a odnose država i crkve neophodno je riještiti u skladu sa kanonskim ustrojstvom pravoslavlja i ustavnim garancijama odvojenosti institucija države i vjerskih zajednica“, navedeno je u Strategiji.

Pored navedenih ciljeva Strategija predviđa i adekvatno učešće i srazmjernu nacionalnu zastupljenosti u javnim službama, organima državne vlasti i organima lokalne samouprave, te realizaciju zajedničkih projekata Konferencije srpskih nacionalnih organizacija iz zemalja regiona radi međusobnog povezivanja i određivanja prioriteta.

U okviru Strategije usvojen je i predlog da se u 2019. godini sa najznačajnijim kulturnim institucijama – Maticom srpskom iz Novog Sada i Srpskom književnom zadrugom iz Beograda, radi na realizaciji projekta Jedinstveni Srpski bukvar.

Izvor: IN4S