Stepinac planirao pokatoličavanje Srbije

Rehabilitacija Alojzija Stepinca predstavlja početak rehabilitacije NDH, a institucije međunarodne zajednice su pred velikim ispitom i morale bi biti zabrinute za prijedlog kanonizacije ovog kardinala koji dolazi iz Hrvatske, gdje se desetine hiljada pozdravljaju nacističkim pozdravom, upozorava istoričar Momčilo Diklić.

Razgovarala: Vesna ŠURBAT

Istoričar Momčilo Diklić u intervjuu Srni ističe da je hrvatski kardinal Alojzije Stepinac projektant eliminacije srpskog naroda i da je u svojim dnevnicima planirao pokatoličavanje Srbije.

„Da je veća sloboda i dovoljno radnika, Srbija bi za 20 godina bila katolička“, zapisao je Stepinac u svojim dnevnicima 3. jula 1934. godine, koji, prema riječima Diklića, nikada nisu objavljeni u cijelosti, zato što se u njima projektuje nestanak srpskog naroda.

Diklić navodi da je poznato da je Alojzije Stepinac vodio dnevnik od maja 1934. do februara 1945. godine, te da je, prema informacijama ljudi koji su imali prilike da vide njegov dnevnik, više od 90 odsto tekstova pisao lično.

Diklić ističe da Stepinac, poslije audijencije kod kralja Aleksandra 1934. godine, u svojim dnevnicima planira pokatoličavanje stanovništva i u Srbiji, te ocjenjuje da je danas proces pokatoličavanja dovršen gotovo kompletno u zapadnom regionu Balkanskog poluostrva.

„Stepinac 3. jula 1940. godine zapisuje `Najidealnije bi bilo da se Srbi vrate vjeri svojih otaca, to jest, da prignu glavu pred namjesnikom Hristovim, svetim ocem`, odnosno papom“, napominje Diklić, objasnivši da Stepinac smatra da je pravoslavlje šizma, nešto što je skrenulo sa pravog puta, a što su apsurdne stvari koje se koriste i danas.

Diklić podsjeća da je Ante Pavelić hrvatsko stanovništvo u NDH naseljavao u srpske krajeve, a da Stepinac isto traži da se tako naseli Hrvatima i sjeverna Bosna.

Podsjeća da je Titov saradnik Vladimir Bakarić govorio 1945. godine u vezi sa Stepinčevim dnevnicima da su „neznačajna pisanja koja nisu namijenjena za javnost“. „Kako neznačajna, kada se u njima projektuje eliminacija jednog naroda i jedne vjere?“, pita Diklić.

On napominje da postoje dokumenti koji govore i o Stepinčevom prikrivenom preuzimanju vlasti od NDH, te dodaje da je Stepinac skrivao kod sebe dokumentaciju, krvavo ustaško zlato, te organizovao ustaško-križarske organizacije.

Stepinčev dvor je, dodaje Diklić, bio centar ustaško-križarskih organizacija, a katolički kler i časne sestre su pomagali teroristima koji su izveli niz atentata na predstavnike nove vlasti.

Diklić navodi da je Stepinac „sve živo uložio da se pokuša spasiti NDH“, pa tako obavještava papu i Vatikan da treba obavezno spasiti NDH, jer će propasti „novih 240.000 pokatoličenih“.

Diklić smatra apsurdnim objašnjenja hrvatskih javnih ličnosti da je NDH nastala kao krstaška tvorevina da bi zaštitila navodno ugroženi katolicizam u Kraljevini Jugoslaviji, kao da je Hrvatska iz istog razloga izašla iz Jugoslavije.

„To je neviđeni apsurd, jer je, u stvari, trebalo srušiti Jugoslaviju da bi se dovršio proces pokatoličavanja“, kaže Diklić.

Govoreći o kanonizaciji Stepinca, Diklić ističe da, nezavisno od toga hoće li Stepinac biti proglašen svecem, Srpska pravoslavna crkva /SPC/ i srpska država treba da upoznaju svijet o tome ko je bio Stepinac.

On dodaje da ima dovoljno dokumenata po cijelom svijetu o Stepincu – u Italiji, kod Engleza, Nijemaca, Amerikanaca, Rusa, kod balkanskih novih država nastalih iz bivše Jugoslavije.

„Ne treba papi Franji to pokazivati, sve to ima. Brojni su dokumenti, na desetine Hrvata je pisalo o ulozi Stepinca i njegovih struktura, na stotine Hrvata davalo izjave šta su radila Stepinčeva udruženja, bratstva, bili su poznati koljači“, kaže Diklić.

Diklić napominje da Stepinac prihvata ustašku državu, koja je svoj program izložila u takozvanim „ustaškim načelima“ 1932. godine, što je već bio ustaški ustav, kasnije pretočen u hrvatski, gdje je bilo jasno kako će proći Srbi, pravoslavni narodi.

„To je čovjek koji podržava Hitlera, nacizam, a njegova uloga je nesporno vezana sa Vatikanom, ne vjerujem da bi on nešto radio bez Vatikana“, kaže Diklić i dodaje da bi se još više znalo o Stepincu kada bi se imalo uvida u njegovu kompletnu prepisku sa Vatikanom.

Stepinac je, dodaje Diklić, bio predsjednik komisije za pokatoličavanje, bio je nadređen svojim sveštenicima, a između 1.200 i 1.700 hrvatskih katoličkih sveštenika su se na izvjestan način okrvavili, bili su komandanti konclogora.

„Stepinčev sistem pokrštavanja je bio sa jedne strane ustaški nož, a sa druge oni dolaze sa krstom, da ono što je ostalo od familije pređe na drugu stranu“, napominje Diklić.

Diklić upozorava da rehabilitacija Stepinca predstavlja početak rehabilitacije NDH, te ističe da su institucije međunarodne zajednice pred velikim ispitom i da bi morale biti zabrinute za prijedlog kanonizacije Stepinca koji dolazi iz Hrvatske, gdje se desetine hiljada pozdravljaju nacističkim pozdravom.

„U hrvatskom društvu nije izvršen proces deustašizacije, odnosno denacifikacije, da većinski dio stanovniptva shvati da je bilo pogrešno tražiti jednu nacionalnu državu preko jedne monstrum države, kakva je bila NDH“, ističe Diklić u intervjuu Srni.

On napominje da su svi protivnici Titovog sistema stradali, a da im se za grob i ne zna, dok je Stepinac sahranjen u zagrebačkoj katedrali, mjestu gdje se ide na poklonjenje, gdje je dnevno znalo dolaziti i pet do šest hiljada ljudi da mu oda počast.

Izvor: SRNA

Vezane vijesti:

DOKUMENT IZ 1941. GODINE: Katolički sveštenici u selu …

Vladimir Umeljić: „Sveti“ Alojzije Stepinac i Srbi | Jadovno …

Genocid bez kazne | Jadovno 1941.

Vladimir Umeljić – Genocid kao deo kulturološke tradicije …

Pod tuđim krstom: Četnik već u vrtiću! (12) | Jadovno 1941.

Stepinac u Lepoglavi – zapisi nadbiskupova čuvara | Jadovno …