fbpx
Pretraga
Close this search box.
Ж | Ž

Podijelite vijest:

PREDGOVOR

Ova monografija je svedočanstvo, opomena i poziv na pamćenje brutalnog pokolja Srba u glinskoj pravoslavnoj crkvi od strane hrvatskih ustaša za vreme Drugog svetskog rata, i uništavanja oko 4 000 spomenika borcima NOR-a i civilnim žrtvama na prostorima Hrvatske u vremenu od 1991-1995. godine.

Jedan od priređivača Dragan Čubrić, svoj motiv da prikupi građu i opiše svoje viđenje pokolja glinskih Srba u Prekopi, Gornjem Taborištu, Banskom Grabovcu i u pravoslavnoj Bogorodičinoj crkvi u Glini, ističe stavom – „Naši poklani mučenici obavezuju nas da o njihovoj tragediji govorimo, da je opisujemo, da je ne zaboravimo i da je obeležavamo kao vizuelnu opomenu, kako se ne bi ponovilo sutra ono što je bilo juče.“

Poruka u ovoj monografiji je utoliko značajnija što je sledom događaja, koji su se nažalost ponovili krajem dvadesetog veka, 1991-1995. godine, kada je opet goloruki srpski narod bio prinuđen da u dugim kolonama beži pred ostrašćenim bojovnicima hrvatskih zengi, kao i pola veka ranije pred ozloglašenim Pavelićevim ustašama.

Srpski narod je, da bi tada opstao u ND Hrvatskoj podigao sve oružane ustanke na „njenim“ prostorima 1941. godine, protiv fašizma i krvavog ustaškog terora. Srbi su svojim masovnim učešćem u četvorogodišnjem ratu, pomagali hrvatskim antifašistima da im se pridružuju u NOB-u, naročito posle kapitulacije Italije 1943. godine. Vodeća uloga srpskog naroda u antifašističkoj borbi je najpovoljnije odredila budući status posleratne države Hrvatske. Tu istorijsku činjenicu zvanično je priznala i Narodna vlada Hrvatske u četvrtom stavu posebne Deklaracije 22. aprila 1945. godine u Splitu.

Nažalost, novim hrvatskim Ustavom iz 1990. godine, bezobzirno su pogažene garantovane ZAVNOH-ovske i Vladine Deklaracije o ravnopravnosti hrvatskog i srpskog naroda i sprovedene drastične mere etničkog čišćenja Srba iz Hrvatske…

Prosečan građanin bivše Jugoslavije znao je da je u pravoslavnoj crkvi u Glini izvršen ustaški pokolj Srba sa Korduna i Banije, i da je iz te bogomolje-klanice istekao potok ljudske krvi, i da je tada uspeo da preživi samo Ljubo Jednak. Za čuđenje je, da je ta glinska Golgota ostala bez obeležja! I dokle god tako bude, to okrvavljeno mesto ostaće kao mrlja u istoriji Hrvatske.

Nema ni ostataka pravoslavne crkve na mestu gde je ona postojala, ni njenog čuvenog ikonostasa, o čijoj neprocenjivoj likovnoj vrednosti i duhovnom sadržaju saznajemo iz priloga gospodina dr Dinka Davidova. Za vreme hrvatske „Oluje“ 1995. godine, uništeno je u Glini i Spomen-obeležje sa isklesanim Krkovićevim „Narikačama“ i njihovim bronzanim pektoralima, na kojima su bila ispisana imena poklanih ljudi u pravoslavnoj Bogorodičinoj crkvi.

Zbog toga pobuda gospodina Čubrića, da svoje pisano svedočanstvo o neljudskim ustaškim postupcima prema srpskom narodu u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj, ostane – ad perpetuam memoriam – kao dugotrajni podsetnik Srbima iz tih krajeva, na period njihovog totalnog istrebljivanja, zaslužuje poštovanje, iako u ovu kratku monografiju nisu uvršteni mnogobrojni vidovi terora Pavelićevih ustaša i na drugim, izostavljenim i nepomenutim mestima na Baniji i Kordunu.


<Sadržaj>         <Počinjeni ustaški zločini  ostali su bez kazne, pokajanja i obeležja>


 

Podijelite vijest:

Pomozite rad udruženja Jadovno 1941.

Napomena: Izneseni komentari su privatna mišljenja autora i ne održavaju stavove UG Jadovno 1941. Komentari neprikladnog sadržaja će biti obrisani bez upozorenja.

Ostavite odgovor

Vaša adresa e-pošte neće biti objavljena. Neophodna polja su označena *

Pratite nas na društvenim mrežama: