PREBILOVAČKI NOVOMUČENICI SLAVE SE KAO SVETI

Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve /SPC/ kanonizovao je i ozvaničio Svete novomučenike prebilovačke, potvrdio njihovu svetost i mučeništvo i od ove godine prvi put će se slaviti kao sveti, potvrdio je Srni paroh mostarski Radivoje Krulj.

„Od ove godine im ne služimo parastos, već se molimo Svetim novomučenicima prebilovačkim da se oni Bogu mole za nas i da budu naši zastupnici“, objasnio je Krulj.

Ukazujući da su Prebilovci, uz selo Ladice u Češkoj, mjesto potpunog stradanja, Krulj je istakao da će početkom avgusta biti organizovan veličanstven, svepravoslavni događaj – prvo proslavljanje Svetih novomučenika prebilovačkih i da će se toga dana ova dva sela pobratimiti ne samo iz razloga zajedničke patnje već iz hrišćanskog poimanja života i ljubavi.

Iako su ustaše pokušale da ga „zatru“, malobrojni preživjeli sa područja Prebilovca i njihovi potomci pale varnicu života, počinju da obnavljaju do temelja porušene kuće i raspiruju vatru na već odavno ugaslim ognjištima, poručujući da je ovo selo Golgota, ali i hram Vaskresenja, da će izgradnja hrama donijeti iscjeljenje potrebno njihovim dušama, ali da neće zaboraviti ovo mjesto i njihove mučenike.

Krulj podsjeća da je, zahvaljujući angažovanju predsjednika Republike Srpske Milorada Dodika, Vlade Srpske, Eparhije zahumsko-hercegovačke i primorske, crkvene opštine Čapljina, te vjerujućeg naroda, u Prebilovcima prošle godine počela obnova hrama koji će biti podignut na ruševinama spomen-kripte prebilovačkih mučenika. On ističe da su radovi trenutno intenzivirani.

„Već su urađeni temelji i kripta, a sada se vrše grubi radovi na crkvi“, kaže Krulj i dodaje da se nastoje završiti osnovni radovi da bi se u avgustu u kriptu mogli pohraniti mošti Svetih mučenika prebilovačkih, stradalih u Drugom svjetskom ratu.

On je rekao da je gradnja ovog hrama od posebnog značaja, jer su Prebilovci mjesto srpske istine kao što je, kako jer istakao, Jerusalim grad i Golgota svakog hrišćanina, mjesto i epicentar njegovog života.

„Može se reći da su Prebilovci simbol svakog sela našeg i naš drugi Vračar, jer su novomučenici dva puta stradali, kao mošti Svetog Save na Vračaru, to je epicentar ne samo hrišćana, nas u Hercegovini, srpskog narod, nego uopšte“, rekao je Krulj.

On je naveo da se iz Groba na Golgoti rodio život, a smrt je pobijeđena, naglasivši da su novomučenici stradali samo zato što su bili hrišćani i
Hristovi sljedbenici, ali da za to sada vaskrsavaju.

„I mi sa njima sada vaskrsavamo i to je smisao toj radosti za nas“, rekao je Krulj, ističući da narod ima dušu i da uz vjeru u Boga obnavlja svoje njive i
kuće i Prebilovce, u čemu im veliku podršku daje paroh čapljinski jerej Danilo Boro.

On je istakao da se hramovi obnavljaju, zahvaljujući prvo umirovljenom vladiki Atanasiju, a sada i vladiki Grigoriju, koji taj put nastavlja, i to tako da se ne obnavljaju hramovi kao spomenici kulture, već da se vraća život.

„Šta će nam crkva u Mostaru kao crkva – ništa, a ni Prebilovci kao crkva ništa ne znače, ali sasvim je drugačije ako će se obnoviti životi, rađati djeca u Hercegovini.

Nije slučajno vladika Grigorije blagoslovio da se Fondacija za pomoć roditeljim sa troje i više djece nazvala imenom Svetog Vukašina klepačkog
i prebilovačkog i hercegovačkog i baš da je osnovana na 70-togodišnjicu stradanja prebilovačkih i hercegovačkih žrtava“, rekao je Krulj.

On je poručio da se, obnavljajući Prebilovce i hramove, obnavlja život i to treba da bude podsticaj za nove živote.

„Hristos vakrse iz mrtvih, smrću smrt uništ i svima, i nama i onima koji su u grobovima, život darova! To je smisao svega“, naglasio je Krulj.

U Prebilovcima je u Drugom svjetskom ratu od 1.000 stanovnika ubijeno njih 826, a do kraja rata broj poginulih povećan je na 850. Od toga, njih 600
su žene i djeca, najviše postradali u Šurmanačkoj jami u koju su živi, u dubinu od 66 metara, gurnuti 6. avgusta 1941. godine. Iz 57 porodica niko nije preživio.

Tokom otadžbinskog rata 1992. godine u Prebilovcima je razoreno i seosko groblje, spaljene kosti mnogih pokojnika u grobnicama, a minirane su i sravnjene sa zemljom i nedovršena crkva i kripta, gdje su 1991. godine sahranjeni posmrtni ostaci žrtava prethodno izvađeni iz Šurmanačke i drugih jama u Hercegovini.

Izvor: