Parastos za 158 Srba, od kojih je 49 ubijeno na Božić 1993. godine

U crkvi Svetih apostola Petra i Pavla u Kravici kod Bratunca danas je služen parastos za 158 srpskih civila i vojnika iz ovog mjesta i okolnih sela poginulih u minulom ratu, od kojih su 49 ubile muslimanske snage iz Srebrenice i bratunačkih sela na Božić, 7. januara 1993. godine.

Prislužene su svijeće za pokoj duša nastradalih, a prisutne delegacije položile su cvijeće kod centralnog spomenika u Kravici podignutog za 3.267 Srba iz regije Birač koji su poginuli u odbrambeno-otadžbinskom ratu.

Cvijeće su položile delegacije Narodne skupštine, Boračke i Organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Republike Srpske, Saveza logoraša Srpske, te opština i boračkih organizacija Srebrenice, Bratunca, Milića i Zvornika.

Predsjednik Boračke organizacije Bratunca Nebojša Lukić rekao je da je služen parastos i odata pošta nastradalim Srbima koje su ubile komšije Bošnjaci kod njihovih kuća samo zato što su Srbi.

„Stravični zločin počinili su na Božić i time pokazali kakav je njihov odnos prema onima koji slave druge praznike od njihovih“, ocijenio je Lukić.

On je istakao da je ogorčen na licemjernost Tužilaštva i Suda BiH koji ignorišu srpske žrtve i ni za jedan od brojnih zločina nad Srbima u srednjem Podrinju niko još nije odgovarao.

Anđa Đokanović, koja je izgubila supruga u Kravici prije 23 godine, kaže da porodicama srpskih žrtava ništa ne znači privođenje osumnjičenih za zločine nad Srbima i puštanje da se brane sa slobode, nakon čega se na njih zaboravi.

„Izgubili smo povjerenje u rad pravosuđa BiH. Očekujemo presude za zločine nad našim članovima porodica od kojih je većina ubijena u svojim domovima i bili su civili. Dosta je igre sa našim strpljenjem. Takvo pravosuđe nam ne treba i treba ga ukinuti, a zločince će stići Božija kazna“, kaže Đokanovićeva.

Nastavljajući etničko čišćenje i uništavanje svega što je srpsko, započeto u aprilu 1992. godine, muslimanske snage iz Srebrenice, uz pomoć jedinica sa bratunačkog, vlaseničkog i zvorničkog područja upale su na pravoslavni Božić 1993. godine u Kravicu, gdje su ubile 49, ranile 80 srpskih civila i vojnika, a sedam ih je nestalo, od kojih pet nije pronađeno ni nakon 23 godine /među njima su i dvije žene/.

Toga dana u Kravici i okolnim selima opljačkano je i zapaljeno je 688 srpskih kuća, oko 2.000 pomoćnih i 27 društvenih objekata. Oko 1.000 stanovnika ostalo je bez domova u jednom danu i kroz smetove se probilo prema Drini, izbjegavši sigurnu smrt.

Mnogi su nosili djecu u rukama, a bez jednog ili oba roditelja ostalo je 101 dijete.

Od početka rata, pa sve do polovine 1995. godine muslimanske snage iz Srebrenice stalno su upadale u srpska sela oko ovog mjesta, Bratunca, Milića, Skelana i Zvornika, ubijajući sve što stignu, pljačkajući i paleći srpsku imovinu. Zarobljene su mučili, masakrirali, odsijecali im glave i pokazivali u Srebrenici. Zabilježen je i slučaj da su Nenada Rankića pekli na ražnju.

Od pedesetak Srba koji su početkom rata ostali u Srebrenici, preživjela je samo jedna starica, dok je druga starica Ivanka Mirković u julu 1995. godine nađena zaklana na kućnom pragu. Većina nestalih još nije pronađena i ekshumirana.

Jedinice Nasera Orića protjerale su i poubijale srpsko stanovništvo iz Srebrenice i obližnjih sela Dugo Polje, Pećišta, Kovačice, Gostilj, Gniona, Osredak, Viogor, Studenac i još nekih odmah na početku rata.

Onda su počeli upadi u nešto udaljenija srebrenička i bratunačka sela Ratkovići, Brežani, Magašići, Zagoni, Zalazje, Sase, Biljača, Fakovići, Bjelovac, Sikirić, Podravanje pa sve do upada i masakra u Kravici 7. januara 1993. godine i Skelanima 16. januara iste godine kada je u ta dva mjesta ubijeno 114 Srba od kojih je više od polovine bilo civila.

I nakon proglašavanja Srebrenice zaštićenom zonom UN i navodne demilitarizacije muslimanskih snaga, upadi iz te enklave u srpska sela su nastavljeni tako da su, izuzimajući tri sela uz Drinu, uništena sva srpska sela na području srebreničke i veliki broj sela u bratunačkoj opštini /više od 100 sela/, a jedinice Nasera Orića ubile su 3.000 Srba od kojih veliki broj civila.

Napadi i masakri najčešće su izvođeni na velike pravoslavne praznike, kao što su Božić, Petrovdan, Đurđevdan i drugi.

Za 23 godine nakon rata niko nije odgovarao ni za jedan zločin počinjen nad srpskim stanovništvom u srednjem Podrinju, pa ni za ovaj počinjen na Božić u Kravici.

Porodice poginulih i srpski narod je ogorčen zbog nepravde koju provodi pravosuđe BiH, ignorišući srpska stradanja.

Ni aktuelna optužnica protiv Nasera Orića u Sudu BiH nije obuhvatil zločin u Kravici kao ni sve ostale navedene jer se svodi samo na ubistva tri od više od tri hiljade ubijenih Srba koje su ubili pripadnici udruženog zločinačkog podhvata koji je Orić predvodio i komandovao svim operacijama protjerivanja i uništavanja Srba i svega što je srpsko sa prostora srednjeg Podrinja.

On je bio apsolutni gospodar života i smrti u Srebrenici i okolini, što u svojoj knjizi „Planirani haos“ navodi predratni predsjednik Izvršnog odbora opštine Srebrenica i tadašnji funkcioner SDA Ibran Mustafić.

Bratunac: Parastos za Srbe ubijene u Kravici

Izvor:

Vezane vijesti:

Danas parastos za Srbe ubijene u Kravici

Srpska sela još u crnini

Ubijanje civila – velika pobjeda