Kada su crnogorski komitski odredi još u oktobru 1918. godine zauzeli Ljubinje, pred njih je istupio stari prota Stevan Šarenac, tek pristigao iz aradskog kazamata. Uveo ih je u crkvu Rođenja presvete Bogorodice, blagosiljao i zakleo da muslimanskom stanovništvu ne zafali dlaka sa glave. Tako je i bilo. Za protinog sina Božidara 1941. godine nije bilo milosti. Istina, svoj glas protiv onoga što se dešava digao je Hakija Šarić, ali je zajedno sa Božidarom i još 34 mučenika završio u jami Pandurici. Nek se pamti vrijeme kad je čovjek čovjeku bio vuk, ali nek se pamte i ljudi koji su bili ljudi.
Napomena redakcije portala Jadovno.srb.: Ovaj prilog je prvi put objavljen na našem portalu 13. jula 2017. godine.
Priredio: Rade Likić
Izvor: SRBI U BOSNI I HERCEGOVINI
Vezane vijesti:
Kalendar genocida u Hercegovini, 13. jun: Mučenička smrt uglednih Ljubinjaca u jami Pandurica