Jadovno – srpska VIA DOLOROSA

Aprila meseca, navršilo se 76 godina kada je sa „radom“ počeo najmonstruozniji od svih mnogobrojnih logora za Srbe u NDH, odmah  po usvajanju hrvatskih rasnih zakona u Saboru.

Aklamacijim je najpre usvojen zakon o zabrani ćirilice, pa potom o utamanjivanju Srba!

Retki, još živi potomci pobijenih Srba na toj velebitskoj zaravni, uzalud čekaju istinu o tom zločinu „cementiranu“ još tezama hrvatskih komunista, koji su bili sumnjiv začin u krajinskoj, srpskoj antifašističkoj borbi, ali zatoistinsko cveće u „bratstvu-jedinstvu“ bravara Broza!

Još sredinom tridesetih godina prošlog veka, u komforu talijanskih fašista, napisaće Ante  Pavelić „ustaška načela“, pritom pomno proučavajući vatikanske papire o oblicima i metodama provođenja turskog genocida nad Jermenima, u Velikom  ratu.

Odmah iza toga uputiće poverljivu okružnicu, rukovodstvu ustaškog tajnog centra u Lici, da se izuče „smeštajni kapaciteti“ kraških jama na Velebitu.

Zajedno sa  članovima ustaške sveučilišne (univerzitetske) organizacije, mačekova banovinska uprava organizuje speleološko istraživanje  kraških jama.

Tobož da se pomogne stočarima na zaštiti stoke, a sami stočari bili su i vodiči i izvori za lociranje  tih jama i bezdani po velebitskom masivu.

Posle uspešnog istraživanja, izvestili su odmah poglavnika da se u kraške jame na Velebitu može „smestiti“ oko milion ljudi!

Sledi novo uputstvo za tajnu ustašku organizaciju, da se odmah sačini lista „nepoćudnih“ (nepoželjnih) za momenat kada se preuzme vlast. Tako će nastati ustaška „crna knjiga“ u koju su upisani  ugledni intelektualci, trgovci, bivši srpski dobrovoljci,policajci, politički prvaci, naravno Srbi, ali i istaknuti jugoslovenski opredeljeni Hrvati.

Na listi nema komunista, jer su oni saveznici sa ustašama na rušenju zajedničke države što su  potpisali sporazumom u kaznioni Sremske Mitrovice, i to nakon objavljivanja „ustaških načela“.

Među prvima, rukovodstvo ustaške organizacije u Lici izvestilo je poglavnika o sačinjenoj listi, a kazniona okružnog zatvora u Gospiću određena je za smeštaj „nepoćudnih“.

Ne čudi stoga da je Gospić jedino sresko mesto u Hrvatskoj, gde je uz grad Zagreb, još 10. aprila 41. u celosti preuzeta civilna vlast.

Kraljevina Jugoslavija naseljavala je planski dobrovoljce iz Velikog rata, dodeljujući im zemlju u kordonu naselja prema neprijateljski nastrojenoj Mađarskoj. Bili su to otkupljeni posedi mađarskih veleposednika a ne oteta seoska imanja, ali je ipak u ustaškim planovima  odlučeno da se buduće etničko čišćenje upravo počne od Zapadne Slavonije.

Čim nemačke i italijanske trupe okupiraše Jugoslaviju, dotadašnja banovinska uprava postade fašistička, jer ih  još aktuelni potpredsednik jugoslovenske vlade Vlatko Maček,  javno pozva na vernost hrvatskom poglavniku.

Za ogledni logor, gde se „uspešno rešava srpsko pitanje“ određeno je Jadovno, izolovana visoravan na Velebitu, retko naseljena, i to samo hrvatskim stanovništvom.

Tu će biti i centar za obuku polaznika, koji će po celoj NDH  uspostaviti slične logore.

Pozdravljajući „tečajce“ (polaznici obuke) prispele u Gospić iz cele NDH, prvi upravnik logora Jadovno  učitelj Rudolf-Rude  Ritz, izjaviće u svom pozdravnom govoru sledeće:

“Fundamenat će biti od SRBA i ŽIDOVA, a glazura od nepoćudnih HRVATA“!

Za prve posetioce Jadovna, određeni su ugledni intelektualci, bogati trgovci, bivši senatori i narodni poslanici ,članovi političkih stranaka, policajci, žandari, srpski dobrovoljci i naročito sveštenici SPC i pripadnici udruženja bivših četnika iz Velikog rata!

Tek nakon ove svojevrsne „seče knezova“ kao pokazne vežbe za prost narod, počinje kampanja nasilnog pokatoličavanja koju provodi RKC nad Srbima, pod budnim okom nadbiskupa Stepinca i imenovane tročlane biskupske komisije, koju predvodi križevački biskup Janko Šimral!

Postupajući po unapred dogovorenim planovima, počelo je odmah upućivanje  Srba iz Zapadne Slavonije u logor Jadovno te je tu za nekoliko stotina stanovnika  varoši Grubišno polje, bolan kraj  životnog puta.

Logor Jadovno radio je osamdeset dana, a transporti Srba upućeni iz Sremskih Karlovaca ili Mostara, putovali su punih sedmicu dana u plombiranim vagonima, na usputnim stanicama uredno su na putne liste udarani žigovi, ali nije niko otvorio vagone i oslobodio zatočene ili ustao protiv zločina istrebljenja nevinih.

Još u ratu počeli su hrvatski komunisti planski da lažu, da te zločine čine ustaše povratnici i tzv „divlje ustaše“, ali su pečati u transportu državni, kao i mnogobrojne naredbe o transportu Srba za Gospić, te istina sama demantuje i laži i lažove.

Da se osvete za sportski poraz, članovi ustaškog „sveučilišnog športskog kluba“ uputiće  kompletnu ekipu jevrejskog fudbalskog tima iz Zagreba, na vazdušni oporavak  u Jadovno.

Logor Jadovno  zatvoren je početkom avgusta 41., kada to područje okupira italijanska vojska, spasavajući tako Srbe od potpunog istrebljenja.

Opštenarodni, spontani ustanak Srba protiv hrvatskih fašista, prisilio je ustaše da izmeste preostale zatočenike u dubinu teritorije, stvarajući u srpskom selu Jasenovac novi logor, koji će postati najveći srpski grad pod zemljom!

Međutim, na Jadovnu  je planski poubijana srpska elita  da se narod obezglavi, daleko od eventualnih radoznalih pogleda.

Jevreji su na Jadovnu ubijani po izboru, sporadično, najviše iz grada Zagreba, da bi ustaška vlast mogla prisvojiti  nekretnine, vile, kuće i firme. Sistemsko istrebljenje Jevreja u NDH, počeli su ipak  „folksdojčeri“ (pripadnici nemačke manjine) u gradu Osijeku gde su tada činili većinu, a zatim nastavila hrvatska fašistička vlast u Jasenovcu.

O  tom detalju pisala je prva Hana Arent (nemačka teoretičarka politike, jevrejskog porekla) tokom suđenja Ajhmanu u Jerusalimu!

Nijedan Ciganin (Rom) nije ubijen na Jadovnu, jer Nemci još nisu usvojili stav o utamanjiva nju Roma, a hrvatski fašisti su čekali njihovu odluku, da ne preurane. Zato su Romi likvidirani većinski u Jasenovcu.   

Na Jadovnu  su ubijani i Hrvati antifašisti, ali građanske a ne komunističke  opredeljenosti, istaknuti prvaci jugoslovenskog Sokola, bivši dobrovoljci iz Velikog rata, kao dokazano izraziti protivnici ustaštva ali i Mačekovog HSS.

Mrtvi, poslužili su hrvatskim komunistima za laž o srpsko-jevrejsko-romskim žrtvama i hrvatskim antifašistima, koji su žrtve pojedinačnih (ali ipak mnogobrojnih!) zločinačkih odluka o kojima hrvatski narod navodno nije ni „znao“ (a toliki učestovali).

Devedesetih godina prošlog veka, u građanskom ratu u Hrvatskoj, uz Zapadno-slavonske lokacije Marino selo i  Pakračka poljana , počinjen  je u Gospiću  najmonstruozniji  zločin nad hrvatskim državljanima, lojalnim novoj hrvatskoj vlasti ali ipak Srbima, kao nastavak aktivnosti vazdušne banje Jadovno, zato što nije izneta stvarna istina, nije istražen zločin , njegova geneza i posledice tokom postojanja NDH!

Nije  detaljno istražena ni uloga sveštenika RKC  Josipa-Jole  Bujanovića, gospićkog župnika i rukovodioca tajnog ustaškog centra, u osmišljavanju logora Jadovno, nije zatražena njegova ekstradicija od države Australije gde je mirno živeo, a mladi britanski kapetan Ivlin Vo, istražujući vatikanske pacovske kanale, utvrdio je da je Bujanović lično učestovao u klanju Srba!

Hrvatski komunisti, u ime „bratstva-jedinstva“, nisu tražili obračun sa hrvatskim fašistima, dokazanim ratnim zločincima, te su hiljade zločinaca spokojno doživele starost, primile oprost greha i pričest od RKC sveštenika, često i sabraće u zločinu!  Svakog maja, prestavnik SNV („srpsko narodno vijeće“) iz Zagreba prisustvuje na Jadovnu farsi polaganja venaca i laganja o navodnom masovnom hrvatskom antifašizmu, ali tom cirkusu legitimitet daje  i prisustvo izaslanika  vlade Srbije, dok se nad njima leprša šahovnica, zastava pod kojom su Srbi na Jadovnu klani, upravo samo zato što su bili Srbi pravoslavne vere.

Smeju li danas državni prestavnici Srbije, da u ime nekakve EUnijatske zajedničke „svetle budućnosti“ uporno nastave laži hrvatskih komunista o Jadovnu, pritom izbegavajući suštinu da je to planski osmišljeno davno pre nastanka NDH, pripreme izvršila tadašnja  banoviska  uprava, spiskove sačinili zločinci iz Velikog rata i tečajci Janka puste, a  hrvatski komunisti posle istraživanja samo Šaranove jame na Velebitu, naredili da se preostale betoniraju, šezdesetih godina prošlog veka.

Izvor: Fond Strateške Kulture

Vezane vijesti:

Dr Đuro Zatezalo: Jadovno – Kompleks ustaških logora 1941.

VIDEO – Put Časnog Krsta

Uništavanje tragova zločina – Knjiga Jadovno 1.

Škola na rubu dviju pustinja, morske i kamene

Bastašić: Nekada smo svoje žrtve skrivali zbog „bratstva i jedinstva“, a danas zbog „dobrih odnosa“