Hrvatovanje na srpskim leđima

Danas je svaka Jugoslavija, koja je bila jedina osnova za stvaranje Hrvatske, prokazana kao „pakao za Hrvate“ i „srboslavija“, a njeni simboli su izjednačeni sa fašizmom…

Piše: Nenad TADIĆ

Srbi, Jugoslavija i nekadašnji jugoslovenski predsjednik Josip Broz Tito su stalne i najdraže mete /brojnih/ pripadnika hrvatske desnice, ali i dežurnih „domoljuba“, mada je pitanje gdje bi danas, bez ovih „relikvija zla“, hrvatska država uopšte bila.

Kako bi bila pisana istorija balkanskih prostora da srpska dinastija Karađorđevića i Srbija nisu 1918. godine odlučili da stvore Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca i da su prihvaćene opcije o ujedinjenju sa srpskim sunarodnicima u oslobođenoj BiH, bez jugoslovenskog povezivanja?

Hrvati su prvo ušli u naziv jedne države, zatim se nacionalno emancipovali, pa onda i teritorijalno /Banovina Hrvatska u Kraljevini Jugoslaviji/.

Hrvatska je prvi put postala republika 1943. godine, i to voljom Tita i onih za koje desničari i neoustaše danas tvrde da su bili najveći krvnici Hrvata.

Da se ne pominje činjenica da su ustaše i njihov vođa Ante Pavelić prepustili Dalmaciju i Istru fašističkoj Italiji u zamjenu za „nezavisnu“ Hrvatsku, a zapravo koljačku „državu“ i saveznicu vođe nacista Adolfa Hitlera.

Tek pod diktatorom Titom, u okviru SFRJ i zahvaljujući partizanima te teritorije su vraćene.

Srbi su na područjima današnje Hrvatske sve do 1944. godine činili većinu boraca u partizanskom i antifašističkom pokretu. Tek sa padom fašističke Italije počinje opšti prelazak domobrana i ustaša u partizanske jedinice.

Dalmatinci su bili, zapravo, najbrojniji hrvatski partizani, što je i razumljivo, jer ih je Pavelić prodao i predao fašistima.

Kad se sve ovo uzme u obzir, a riječ je o opšte poznatim činjenicama iz istorije, postaje jasno da su oni bez kojih hrvatske države danas ne bi bilo, ili sigurno ne u ovakvom obliku, u današnjoj Hrvatskoj prokazani za sve probleme društva.

Srbi koji su populaciono pali ispod pet odsto prema zvaničnom popisu, Jugosloveni kojih je par stotina u Hrvatskoj i Tito, koji je mrtav već 37 godina, navodno „sprečavaju prosperitet hrvatske države“.

Ako je Tito u Hrvatskoj zločinac zbog Blajburga i poslijeratne odmazde, šta onda Srbi treba da kažu?

Na srpskom oružju iz Prvog svjetskog rata podignuta je prva Jugoslavija i izvršeno ujedinjenje Južnih Slovena.

Na masovnim grobnicama ustaške Nezavisne Države Hrvatske i na brojnim srpskim žrtvama podignuta je druga Jugoslavija, a pogotovo Savezna Republika Hrvatska, koja je, nakon ustaškog orgijanja i savezništva sa Hitlerom, mogla da postoji samo u okviru SFRJ i nikako drugačije.

I to u sastavu isključivo komunistički orijentisane Jugoslavije, uz teritorijalnu i ustavnu kontrolu i slabljenje Srbije /dvije autonomne pokrajine/, mada tu ideologiju najviše mrze hrvatski nacionalisti.

Danas je svaka Jugoslavija, koja je bila jedina osnova za stvaranje Hrvatske, prokazana kao „pakao za Hrvate“ i „srboslavija“, a njeni simboli su izjednačeni sa fašizmom.

Ustaški resentiment širi se Hrvatskom već godinama, koketiranje sa ustaštvom pretvorilo se u institucionalni izazov, antifašistički spomenici odavno su odletjeli u vazduh, a Srba više skoro da i nema.

Gdje bi danas hrvatski nacionalisti hrvatovali da nije bilo srpske dinastije, prve i druge Jugoslavije, Srba i diktatora Tita?

Gdje bi danas bili Istra, Dalmacija i Zagreb bez oficirskog „Bre!“, bez odavno protjeranih Ličana i Banijaca?

To je nagradno pitanje za milion kuna, ali samo za dobar dio današnjeg hrvatskog društva.

Odgovor je, naime, lako naći u bilo kom pristojnijem udžbeniku istorije. Pod uslovom da nije iz perioda Nezavisne Države Hrvatske i da ga ne izdaje Hrvatska akademija znanosti i umjetnosti u dijaspori

Izvor: SRNA

Vezane vijesti:

Da li je Kraljevina SHS bila greška? | Jadovno 1941.

Srbi kao taoci jugoslovenske ideje

Ko se borio u Hrvatskoj od 1941. do 1945. godine?

Prva decenija zajedničkog života: Kako su Srbi i Hrvati …

Temelj države ili uzrok podela | Jadovno 1941.