Dokumentacija koju je potpredsjednik FBiH Mirsad Kebo podnio Tužilaštvu BiH odnosi se na veliko postrojavanje svih komandanata korpusa i divizija jedinice „El mudžahedin“ koju je izvršio Alija Izetbegović, u septembru 1992. na Paljeniku, nedaleko od mjesta gdje je u isto vrijeme brutalno ubijen srpski civil, rekao je Srni ekspert za borbu protiv terorizma Dževad Galijašević.
„Prema mojim saznanjima, toj smotri prisustvovao je i Bakir, sin Alije Izetbegovića. Potpredsjednik FBiH, najvjerovatnije, misli na njegovu odgovornost za ovaj zločin, iako je Kebo prijavu mogao podnijeti i protiv Šefika Džaferovića, koji je takođe bio prisutan, Šemsudina Mehmedovića, Sakiba Mahmuljina, Seada Delića… Ukratko, Kebo je trebalo da prijavi cijelu zločinačku organizaciju SDA i traži zabranu njenog rada“, istakao je Galijašević.
Komentarišući dokumentaciju, koju je Kebo proslijedio Tužilaštvu BiH, a koja se, kako je navedeno, odnosi na sumnju da su neki visokopozicionirani zvaničnici BiH, iako su bili prisutni deset metara od mjesta zločina, prećutali brutalnu likvidaciju, odnosno odrubljivanje glave civilu srpske nacionalnosti koju su počinili pripadnici odreda „El mudžahedin“ u mjestu Vozuća, Galijašević je rekao da zločini tog odreda nisu izolovani incident nego način ratovanja i zastrašivanja iza koga je stajao i koji je naredio politički vrh SDA na čelu sa Alijom Izetbegovićem.
„Za tu priliku dovedeni su veterani avganistanskog rata i formiran je zaseban odred. Odrubljivanje glava trojici pozadinaca Vojske Republike Srpske i jednom civilu na Tešanjskom ratištu, pod pokroviteljstvom Šemsudina Mehmedovića, predstavlja početak zločina ove jedinice“, istakao je Galijašević.
Iako je za zločine odreda „El mudžahedin“, komandant Glavnog štaba takozvane Armije BiH Rasim Delić osuđen na tri godine zatvora, kaže Galijašević, ipak, nijedan nižerangirani komandant i nijedan brutalni ubica iz ove jedinice nije procesuiran, a kamoli kažnjen.
„Šta više, glavni svjedok Haškog tužilaštva u predmetu protiv Rasima Delića bio je glavni obavještajac odreda ‘El mudžahedin’ Ajman Avad, koji se iz Sarajeva obratio video linkom i svjedočio da je odred bio potpuno pod komandom političkog i vojnog vrha takozvane Republike BiH i da je izvršavao njihove naredbe“, istakao je Galijašević, dodavši da je „Rasim Delić umro od stida i infarkta, a Ajman Avad, pripadnik muslimanskog bratstva iz Sirije, nekažnjeno živi u BiH kao njen državljanin sa svim pravima“.
Galijašević je istakao da su zločini na području Vozuće bili predmet haških procesa, ali ne i Tužilaštva i Suda BiH i to samo zbog „uključenosti kompletnog vojnog i političkog vrha ratne BiH u zločine na tom ratištu“.
On je naveo da „u svjetlu opšte politike Alije Izetbegovića i zločinačke organizacije pod imenom SDA, posmatra i njihov odnos prema ritualnim odsijecanjima glava, prema mudžahedinima, terorizmu i ‘Islamskoj državi“.
„Dok te brutalne ubice, skrivene iza islama, žive slobodno u ovoj zemlji i mirno spavaju, ona nikada ne može biti država zakona niti članica koalicije za borbu protiv terorizma“, istakao je on.
Komentarišući dio dokumentacije, koju je Kebo takođe dostavio Tužilaštvu, o lokaciji objekta u kome je jedna strana obavještajna služba imala prislušni i komandni centar u Zenici, a koji su, kako je naveo, u periodu od 1993. do 1994. godine posjećivali visoki zvaničnici BiH, koji i sada obavljaju najviše funkcije u BiH, Galijašević je rekao da je „riječ o Tajnoj službi Iranske revolucionarne garde ‘Pasdareni’, sa kojom je porodica Izetbegović nastavila saradnju do dana današnjeg“.
„Porodica Izetbegović je sa njima na ‘Pogorelici’ planirala i uvježbavala vjerske milicije za likvidacije političkih protivnika. Iskustvo Homeinijeve islamske države Alija Izetbegović je predočio u program Islamske deklaracije za uspostavljanje islamske države na tlu BiH“, istakao je Galijašević.
Galijašević je naveo da je predmet Kebine prijave trebalo da bude i brutalno ubistvo i strijeljanje 24 Hrvata u selima Maline, Bikoši kod Travnika, čije grobnice do danas nisu otkrivene niti se uopšte tragalo za počiniocima.
„Kebo je trebalo da prijavi i ubistvo odsijecanjem glava Momiru Mitroviću, Predragu Kneževiću i Gojku Vučiću, kao i okrutno postupanje prema 12 zarobljenih vojnika Vojske Republike Srpske u selu Livade i logoru Kamenica kod Zavidovića od 21. do 24. jula 1995. godine“, naveo je Galijašević.
On je dodao da je predmet Kebine prijave trebalo da bude i dokazana serija zločina, koja se dogodila u septembru 1995. godine kada su vojnici 328. brigade 5. bataljona takozvane Armije BiH i mudžahedini zarobili oko 60 srpskih vojnika i civila, uključujući i tri žene u blizini sela Kesten.
„Zarobljenicima je bilo naređeno da u koloni pješice krenu prema Kestenu. Putem su dvojica zarobljenika – Milenko Stanić i Živinko Todorović – ubijeni iz vatrenog oružja. U logoru Kamenica zarobljenici su bili zatvoreni na dva sprata jedne napuštene kuće. Iz posrednih dokaza, uključujući i dokaze dobijene ekshumacijom, slijedi da su ta 52 zatočenika na kraju ubijena“, naveo je Galijašević.
On je dodao da su taj zločin počinili pripadnici odreda „El Mudžahedin“, u periodu od 11. septembra 1995. do 14. decembra 1995. godine. „Vrh takozvane Republike BiH i vrh SDA učestvovao je u ovom zločinu i njegovom kasnijem prikrivanju“, istakao je Galijašević.
Vezane vijesti:
KEBO: VISOKI ZVANIČNICI PREĆUTALI ODRUBLjIVANjE GLAVE SRBINU