„Domovinski rat“ – hrvatska lobotomija istine

Još od onog vremena kad su franjevci  po navodnom „Ljetopisu popa Dukljanina“  pisali  „hrvatsku“ istoriju, tadanje neutemeljene  tvrdnje dobivaju ozbiljnu konkurenciju, u tezama o   „domovinskom“ ratu i „braniteljima mlade hrvatske demokracije“!

Ljetopis popa Dukljanina, tobož se zagubio u burnim vremenima, jer je neprosvećeni narod  prevideo njegov budući značaj, zato se danas toliko i izmišlja i piše, lažno tvrdi i dokazuje, da se „istina“ o domovinskom ratu i braniteljima, nikako ne zagubi!

Ipak, tako je lako složiti činjenice koje vidno pokazuju  zločinačku nameru sakrivanja istine, da radoznali posetilac Neta, časkom složi  hronologiju stvarnog događanja.

SFR Jugoslavija, bila je međunarodno priznata država, članica i jedan od osnivača OUN, a tadanje njene republike nisu bile međunarodno priznate.

Jugoslavija je imala složen sistem odbrane, bravar BROZ zahtevao je da se koristi njemu dragi model iz Austro-Ugarske, te je tako nastao dvokomponentni odbrambeni sistem.

JNA (Jugoslovenska narodna armija), kao operativna komponenta koja obučava regrute i školuje aktivne i rezervne podoficire i oficire, pokrivala je celokupnu državnu teritoriju, koju je po važećem ustavu bila obavezna  da brani i odbrani, i od spoljnjeg agresora i od unutrašnjeg neprijatelja, ako ugroze suverenitet i teritorijalni integritet!

Republike su imale strukturu nazvanu TO (teritorijalna odbrana) kao svoju vojsku, ali podređenu štabu vrhovne komande, u vanrednim ili ratnim okolnostima.

Da se to reguliše, donet je savezni zakon o opštenarodnoj odbrani i društvenoj samozaštiti,  svaka republika donela je svoj republički zakon, ali je on obavezno usklađen sa saveznim, tako da je funkcionisanje sistema odbrane ipak bilo jedinstveno.

JNA je po tom zakonu bila jedina oružana sila Jugoslavije, međunarodno priznata, i kao takva ostvarivala svoje obaveze (međunarodna vojno-diplomatska aktivnost, vojno-tehnička saradnja, školovanje pripadnika stranih armija, međunarodne misije).

Tim je zakonom regulisano, da pripadnici SUP (sekretarijat unutrašnjih poslova) u republikama čine deo strukture TO  u vanrednom  i  ratnom stanju, obavljajući specifične poslove za koje su obučeni.

Zato su i imali deo rezervista, koji su birani preko organa TO u opštinama, u skladu sa važećim  zakonom  obučavani i  teoretski i praktično, po planovima odobrenim od nadležne institucije u Jugoslaviji.

Čim preuze vlast u Hrvatskoj u maju 1990.godine, pobednička HDZ donese odluku da poveća rezervni sastav SUP, ali tako da polaznici „tečaja za hrvatske redarstvenike“ budu isključivo Hrvati, i da potiču iz porodica čiji su članovi bili pripadnici hrvatskih ustaša, domobrana i redarstvenika  u vreme NDH (vidno dokazano u bezbednosnim proverama kandidata)!

Njihova obuka nije bila provedena po važećim planovima, niti usklađena sa saveznim zakonom o unutrašnjim poslovima.

Tako je počelo plansko rušenje jedinstvenog (dogovornog) jugoslovenskog sistema bezbednosti, gde su republike bile nosioci aktivnosti, a federacija samo koordinator!

Za smeštaj ovih budućih „demokratskih redarstvenika“, određena je dotadašnja jugoslovenska partijska škola „JOSIP BROZ-TITO“ u Kumrovcu, koji će tako postati pojam zla, u svesti Krajišnika.

Čim završiše ubrzanu obuku, većina ovih redarstvenika vrati se u matične SUP, počeše da rade kao aktivni milicionari, noseći sa ponosom na kapama amblem –šahovnicu-, što izazva reagovanje Srba, kao konstitutivnog naroda.

Zaduženi „javni radnici“(tobožnji hrvatski „levičari“), počeše da ubeđuju Srbe da je to „poviestni hrvatski znamen“, iako se u javnoj upotrebi pojavio proglašenjem NDH, kao hrvatske fašističke države, a nosioci činili zločin genocida!

Ubrzo se saznalo da su ovi javni radnici bili prethodno na tajnom dogovoru sa vrhovnikom Tuđmanom, i da su obilato plaćeni za to laganje (koje traje do dana današnjeg!).

Ovi redarstvenici  počeše progon i maltretiranje Srba, u ime „hrvatske demokracije“, kao njeno drago prvorođenče!

Deo  redarstvenika, upućen je na specijalističku obuku koju su izvodili Hrvati – pripadnici   francuske  legije stranaca, ustupljeni po nalogu NATO, ali i instruktori nemačkih, američkih i britanskih specijalnih službi, sa iskustvom iz lokalnih ratova.

Deo instruktorskog tima, bili su i pripadnici ustaških emigrantskih tajnih grupa, obučavanih za specijalna dejstva po modelu antikomunističke borbe, u kampovima CIA!

Ovi redarstvenici-kursisti, svoju javnu promociju imaće na Jarunu (deo Zagreba) krajem maja meseca 1991.godine, kada će se prikazati kao deo MUP, nazvan ZNG („Zbor narodne garde“)!

Tako je nastavljena tradicija „frankovaca“ iz 1908.godine, kada je u Dvojnoj monarhiji osnovana partijska „narodna garda“, sa namenom da uništi Srbe!

Već u leto 1991.godine, počeće u hrvatskim gradovima fizička blokada kasarni JNA, isključivanje struje i vode, progoni porodica vojnih starešina, od pripadnika ZNG!

Kada pripadnici ZNG i MUP R Hrvatske, kao terorističke paravojne formacije, oružjem nasrnuše na pripadnike JNA, legalnu oružanu silu, donese tadašnje predsedništvo SFRJ odluku da mobiliše pripadnike TO u  zoni odgovornosti pojedinih korpusa JNA, kao ratnu rezervu!

Rezervisti dobiše zakonski „Poziv na službu u oružane snage SFRJ“ (mobilizacijski poziv), na koji se većina Srba u SAO Krajini i odazva, da se odbrani sloboda od neofašizma!

Svesni činjenice, da su zakonski teroristi i paraformacije koje međunarodno ratno pravo ne štiti, počeše hrvatski političari i mediji orkestriranu laž, o agresiji na „mladu hrvatsku demokraciju“ od strane srbo-četničke JNA, a tadašnji predsednik savezne vlade i predsednik predsedništva, kao najodgovorniji za upotrebu vojske, bejahu Hrvati, kao i znatan deo visokih vojnih starešina JNA. 

Predstavnici EU, pozvani od tadanjeg predsednika savezne vlade da izigravaju „anđele mira“, obukoše odmah bela odela, da maskiraju crne namere podrške neofašistima!

Tu praksu danas uspešno vrše u Donbasu, stekli  su  u tadanjoj Jugoslaviji zavidno iskustvo!

Oni počeše zlonamerno da šire laž o „srpskoj agresiji“, jer je štab vrhovne komande angažovao pojedine jedinice TO iz Crne Gore, Srbije i BiH, da bi se uopšte moglo staviti u operativnu funkciju, pojedine korpuse JNA!

Iako su detaljno upoznati sa sistemom funkcionisanja oružanih snaga SFRJ, njima su samo bile bitne činjenice da su te jedinice TO domicilne u opštinama Srbije i Crne Gore,te eto očitog primera za „agresiju“ legalne vojske, i to na svojoj državnoj teritoriji!

Prošlo je već četvrt veka od početka terorističkih akcija hrvatskih neofašista, na tada legalnu oružanu silu JNA, u tada zajedničkoj državi, a priča o „velikosrpskoj agresiji“ na mladu hrvatsku demokraciju, samo jača, podržana „ekspertima“ iz NATO i EU, učesnicima hrvatskog udruženog zločinačkog poduhvata, soroš bakama,tetama i devojčicama, raznim NVO na apanaži „humanitarnih fondova“ CIA i pratećih vokala.

Krajišnici, nekadašnji vojni obveznici TO, koji su se odazvali na poziv da brane državu i slobodu, ako nisu izginuli, danas su razvejani po celom svetu!

Oni koji kao prognanici žive u ostatku Srbijice, čekaju poziv  srbijanskog tužilaštva za ratne zločine, jer hrvatski domoljubi uporno pišu izmišljene optužbe za učešće u „velikosrpskoj agresiji“, a Hrvatska je članica EU, koristi svoj položaj da cementira „istinu“ o nepostojećem domovinskom ratu, kao što su hrvatski komunisti cementirali bezdani po Krajini, u koje su dedovi i očevi domoljubnih „zengića“ trpali zaklane Srbe, u prethodnom ratu!

Vreme je da vlada Srbije počne da koristi dokumentaciju nekadašnje JNA, da argumentovano betonira „hrvatsku istinu“ o domovinskom ratu i mladoj hrvatskoj demokraciji, bez obzira što će DEVENPORT, KERI, tetka VIKTORIJA  i mutti ANGELA, uporno vikati „faktoru stabilnosti u regionu“ — NO,NO!

Mrtvi i ranjeni pripadnici nekadašnje TO KRAJINE, makar toliko zaslužuju  od onih koji uporno pričaju o patriotizmu, koji su oni i dokazali! 

Lobotomija – složeni hirurški zahvat kojim se presecaju putevi prenosa impulsa u mozgu, te se tako otklanja agresivna reakcija.

Autor: Vladimir Frolov

Izvor: Fond Strateške Kulture