Parastostom kod spomen-obilježja u selu Krekovi kod Nevesinja i polaganjem vijenaca danas su obilježene 142 godine od početka ustanaka u Hercegovini – „Nevesinjske puške“. Parastosu na mjestu odakle je krenula prva „Nevesinjska puška“ 9. jula 1875. godine protiv Otomanskog carstva, prisustvovao je veliki broj zvanica, a potom su na spomen-obilježje položeni vijenci. Vijence su položili izaslanik predsjednika Republike Srpske Ilija Tamindžija, delegacije Narodne skupštine i Vlade Republike Srpske, Skupštine Srbije, te predstavnici udruženja proisteklih iz posljednjeg odbrambeno-otadžbinskog rata, opštine Nevesinje i potomci ustanika. Načelnik opštine Nevesinje Milenko Avdalović izjavio je da su ustanički hici ispaljeni na današnji dan prije 142. godine u Krekovima kod Nevesinja promijenili kartu Evrope, te da

Ministar rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske Milenko Savanović izjavio je danas da su „Nevesinjske puške“, ustanci podizani u Hercegovini, predstavljale simbol borbe srpskog naroda za slobodu koju je uvijek branio krvlju. Savanović, koji prisustvuje obilježavanju 142 godine od „početka ustanaka u Hercegovini – „Nevesinjske puške“, rekao je Srni da je ovo prilika da se Srbi sa ponosom sjete slavnih ljudi koji su podigli ustanak, jer je srpski narod vjekovima bio pod ropstvom Otomanske imperije i trpio nezapamćenu surovost. On je naveo da su prvaci tadašnjeg vremena – Radovići, Berovići, Kovačevići, Luburići, kao čestiti domaćini, skupili snagu i imali dovoljno hrabrosti da stanu ispred svog naroda i podignu ustanak. Savanović

Filmski centar Srbije i Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu kao zajednički izdavački poduhvat objavili su knjigu „Redefinisanje identiteta – istorija, zablude, ideologije u srpskom filmu“, čiji je autor dr Aleksandar S. Janković, profesor na FDU, na kojem predaje istoriju srpskog i jugoslovenskog filma. Ovo, po mnogo čemu jedinstveno izdanje, u stvari je, kako Janković kaže za „Novosti“, desetogodišnja opservacija srpskog filma, kako savremenog tako i njegove istorije, uz razne godišnjice i preispitivanja. – Tokom ovih deset godina snimljeni su važni filmovi koji su imali nekoliko desetina gledalaca, neki koji su savršeno obeležili trenutak epohe u kojoj živimo, i pored svog nihilizma i mizantropije. Cilj je svakako bio da se napiše

Kada neko na srpskom jeziku piše latinicom, za mene je to nekako uvek siguran znak da osoba (ili redakcija) pati od kompleksa inferiornosti, odnosno, da se oseća manje vrednom, pa veruje da će, ako piše latinicom, biti „bliža“ i ravna Zapadu i njegovoj „superiornijoj“ civilizaciji Uvažena redakcija sajta „NN“, Pre nekoliko dana otkrio sam vaš sajt i bio prijatno iznenađen u pogledu kvaliteta i pismenosti tekstova koje objavljujete. Jedinu zamerku vidim u tome da ne pišete na pismu koje je tradicionalno i svojstveno narodu kome se obraćate. Japan, Koreja, Izrael ili Kina, na primer, ubrajaju se u vodeće zemlje sveta u pogledu tehnologije i nauke, pa ipak niko od nabrojanih

Profesor emeritus Univerziteta u Zadru Nikola Jakšić digao je prašinu svojim istraživanjima posvećenim krstionici kneza Višeslava iz Nina, koja se u hrvatskoj istoriografiji smatrala autentičnim spomenikom pokrštavanja Hrvata. Njegov zaključak je da Višeslavova krstionica nije iz Nina, da nije nastala u Hrvatskoj nego u Veneciji po narudžbi Mletaka i da nije bila namijenjena Hrvatima, već jednoj od kneževina na istočnoj obali Jadrana. Štaviše, on smatra da mitska krstionica Hrvata to zapravo nikad nije bila, a da knez Višeslav nikad i nije bio hrvatski knez, nego „neki slovenski“. O Višeslavu čak ni ne postoji mnogo podataka, a u njegovo vreme nije postojao hrvatski velikaš s imenom Višeslav. Zanimljivo je da njegove