Krizni štab opštine Odžak krajem maja 1992. godine prekinuo je radni odnos sa 445 radnika iz 23 preduzeća i ustanove, a među otpuštenima je bilo najviše Srba, koji su 20 dana ranije zatvoreni u odžačke logore.
Najviše ljudi otpušteno je iz preduzeća „Novogradnja“, gdje je radni odnos prekinut za 132 ljudi.
Posao je izgubilo i 87 radnika preduzeća „Posavina“, 30 ljudi koji su bili zaposleni u Domu zdravlja, 25 radnika u Skupštini opštine, 24 zaposlenih u Osnovnoj školi „Bratstvo i jedinstvo“, 23 u „Plastici“, 21 radnik u „Prevoz turistu“, 13 u pošti…
Ukupno su 23 preduzeća i ustanove sa čijim radnicima je Krizni štab prekinuo radni odnos, a odluka o tome donesena je 30. maja 1992. godine.
Početkom maja sa odžačkog područja 1.300 Srba zarobljeno je i zatvoreno u logore u Osnovnoj školi i u Fabrici „Strolit“, dok su srpske žene zatvarane i po privatnim kućama i stanovima gdje su se nad njima seksualno iživljavali pripadnici HVO-a, kažu u Udruženju logoraša „Odžak `92“.
U odluci o prekidu radnog odnosa navedeno je da je to učinjeno jer se 18. maja nisu pojavili na radnom mjestu, desetak dana nakon što su zatočeni u logore.
Prema navodima iz odluke, to su ljudi koji su pozivani da se jave na posao putem lokalne radio-stanice, a iz toga su bile izuzete majke sa djecom mlađom od sedam godina i pripadnici HVO-a.
Članovi Kriznog štaba su uzeli u obzir mogućnost da rješenja o prestanku radnog odnosa neće moći da uruče svim radnicima, pa su poručili da će biti istaknuta na oglasnoj tabli u preduzeću i da će se smatrati da su uručena.
Logori u Odžaku bili su pod komandom 102. Odžačke brigade Hrvatskog vijeća odbrane.
Iz odžačkog Udruženja logoraša podsjećaju da su nad srpskim zarobljenicima u logorima u Odžaku primijenjene 132 metoda mučenja, a da je 62 ljudi ubijeno. Srpske žene, djevojke i djevojčice bile su silovane. Najmlađa žrtva imala je deset, a najstarija 60 godina.
Izvor: SRNA