Major Tepić

Najava podizanja spomenika majoru Tepiću (pokrenuta kao inicijativa stanara istoimene ulice u Beogradu), heroju koji se nije predao ali ni zakletvu Otadžbini pogazio, izazvala je žestoku reakciju u europskoj Hrvatskoj!

Piše: Vladimir Frolov

Verbalna protestna nota hrvatskog MIP koja je usledila, i talas koji se sprema kao „domovinski cunami istine“, samo su početak dugotrajne kampanje koja će obeležiti ovo leto, u „lijepoj njihovoj“!

Međutim, upućeni dobro znaju pozadinu ovakve reakcije, pa da razjasnimo.

Bjelovar ima posebno mesto za novoustašku mitologiju, zato što je grupa rezervnih oficira Hrvata predvođena Mirkom Pukom, posle proglašenja NDH izvršila izdaju Otadžbine, podižući oružanu pobunu i hapseći komandanta puka, te razoružavajući oficire Srbe, iako država Jugoslavija nije još bila okupirana!

U izuzetno teškoj situaciji, ipak je usledio adekvatan odgovor i pobuna nije uspela u celosti, a deo Srba vojnika i naročito rezervisti, pružili su oružani otpor, te je tek nastupanje nemačke pancer-divizije spasilo ustaške teroriste od zaslužene kazne, pred streljačkim strojem!

Rezervni oficir Vladimir Predavec, iako Hrvat ali jugoslovensi patriota, odbio je da učestvuje u pobuni i pridružio se gušenju, te je zato posle okupacije odmah žurno otišao za Beograd, da bi se potom priključio JVuO i proveo ceo rat sa generalom Mihailovićem, vršeći delikatne poverljive operacije po nalogu vlade u Londonu. U završnici rata, uspeo je da se domogne američke okupacione zone a potom i dospeo u Ameriku, gde zajedno sa ravnogorcima nastavlja bitku za istinu o JVuO, kao istaknuti aktivista! Predavec potiče iz ugledne hrvatske porodice, otac mu je bio blizak saradnik Mačeka, ali dokazano jugoslovenskog opredelenja!

Zato je bravar Broz preko brojnih posrednika iz HSS (Hrvatska seljačka stranka), uporno pokušavao da nagovori Predaveca da se pridruži „jedinom antifašističkom pokretu“, ali Vlada nije izdao svoje ratne drugove sa Ravne Gore!

Predavec je detaljno opisao ustašku pobunu u Bjelovaru i zločine mačekovaca, te sadašnje laži hrvatskih poviestničara o tome da je zločin u Gudovcu (naselje u okolini Bjelovara) „posledica“ samovoljnog ubijanja „nedužnih hrvatskih civila“ od strane srpskih oficira, ne piju vodu!

Mačekovi su zaštitari a ne ustaše, u aprilu mesecu 1941.godine pohapsili Srbe u mestu Gudovac, koji su bili članovi legalne četničke organizacije koju je osnovalo ministarstvo vojske Jugoslavije, pripremajući oružani otpor agresorima iz susedne Mađarske, i članove porodica onih Srba rezervista koji su gušili ustašku pobunu u Bjelovaru, a sami već bili u nemačkom zarobljeništvu!

Mačekovci su, bez ikakvog suda pobili ove nevine žrtve uz lokalnu železničku prugu, te su putnici iz voza danima gledali mrtva telesa, dok nije naređena sahrana.

Zapravo su tako mačekovi zaštitari započeli kampanju masovnog ubijanja Srba u NDH, koju će nastaviti ustaše i oružnici, nakon usvajanja rasnih zakona protiv Srba!

Srbi sa bjelovarskog područja, teško su postradali tokom rata `41.- 45.godine, te su posle Rezolucije Informbiroa komunističke vlasti počele rekolonizaciju tog područja. Tu se očekivao eventualni udar snaga zemanja VU po planovima dragog NATO, koji je svesrdno podržavao bravara u njegovoj nameri insceniranog sukoba! Rekolonizacija je vršena dodeljujući pustu srpsku zemlju, ali tako da se poticalo naseljavanje Hrvata iz ustaških porodica, jer su bili sigurna odbrana protiv Sovjeta, kako su tumačili hrvatski komunisti!

Tako se na tom području vremenom stekoše brojni potomci hrvatskih fašističkih zločinaca, a kraj postade dominantno hrvatski!

Kada se u septembru 1991.godine potomci ovih kolonista, sada kao novoustaški teroristi, sjuriše na blokiranu kasarnu u Bjelovaru, ponovi se istorija! Samo kasarnu nisu napadali seljaci sa lovačkim puškama, već uvežbani teroristi sa modernim oružjem i pod fantomkama, da se ne zapamte njihova lica!

Simbolika je i da je komandant kasarne pukovnik Kovačević, Srbin iz Potkozarja, te ne čudi da su ga odmah posle predaje kasarne (izvršene po izričitoj naredbi generala Vladimira Trifunovića!) teroristi streljali, zajedno sa još dvojicom oficira, u krugu kasarne!

Mrtva tela su danima bila izložena, dok je ushićeno stanovništvo Bjelovara obilazilo kasarnu (pardon vojarnu!), diveći se tenkovima, artiljeriji i ostalom naoružanju! Ubica pukovnika Kovačevića, nije nikada osuđen čak ni pozvan na razgovor, ali je zato odlikovan za „dokazanu obranu od velikosrpske agresije“! Svesno su pokvarenjaci iz EU zatvorili poglavlje „Ljudska prava i pravosuđe“ pri prijemu Hrvatske, te tako omogućili da se ne pokreću procesi za brojne ratne zločine nad pripadnicima JNA i Srbima, kako se ne bi saznala istina o njihovom bitnom učešću u razaranju Jugoslavije!

Major Tepić, kao dete ispod Kozare, upoznat sa posledicama krvavog učinka NDH, nije mogao da dozvoli da se ponove zločini, a znao je da njegovo skladište toliko znači tim zločincima, te je svesno izabrao svoj put u večnost, Srbima poznat kao Lazarov izbor!

Znajući, i da su pojedine starešine JNA već pogazile zakletvu, i svesno čine da sredstva dospeju u ruke novoustaških zločinaca, odlučio se da lično aktivira eksploziv i to tako što će koristiti akumulator svog automobila. Za svaku eventualnost, stavio je novi akumulator da napon izdrži, jer je posumnjao u diverziju montiranog sistema, što se pokazalo tačnim!

Kada hrvatski domoljubi ističu, da je zahvaljujući budnosti „svesnih“ sprečeno da i još dva skladišta odlete u vazduh, to zapravo znači da je minopolagač izvršio sabotažu na sistemu paljenja eksploziva, oštećujući i zajedničku mašinu za detoniranje , ali je Tepić naknadno direktno povezao eksploziv, i skladište Bedenik se preselio u nebo, odnoseći 170 tona ubojnih sredstava, i njega!

Bezobrazno isticanje da bi stradali brojni „civili“, a reč je o hrvatskim teroristima a ne turistima, da su i druga dva skladišta odletela u vazduh, samo pokazuje koliko su uporni ideolozi koji stvaraju novoustašku mitomaniju o „pravednom domovinskom ratu i velikosrpskoj agresiji“!

Spomenik majoru Tepiću ima i dodatnu simboliku, biće to drugi major koji će imati spomenik u Beogradu, a oba je rodila srpska majka i oblikovala srpska vojnička tradicija!

Ako vlast u Srbiji i nije to prepoznala, tvorci velikohrvatskih mitova jesu, zato toliko i vrište!

Spomenik Tepiću, biće udarac u srce hrvatske ustaške tame, i početak uspravljanja srpske vojničke tradicije, koja je neotuđivi deo naroda koji brani svoju slobodu, a ne otima tuđe! To, što je srpski etnički prostor tamo gde je uvek i bio, nije predmet trgovine ili dogovora sa europskim gaulajterima, raznim „savetnicima“ i ostalom tevabijom, jer oni su prolazni a Srbija je večna, dok bude Tepića!

Izvor: Fond strateške kulture

Vezane vijesti:

Narodni heroj Milan Tepić dobija spomenik na Savskom vencu …

U ime časti – govor majora Milana Tepića | Jadovno 1941.

Ovo je istina o narodnom heroju Milanu Tepiću | Jadovno 1941.