Serbian
Armenian
Croatian
Dutch
English
French
German
Greek
Hebrew
Hungarian
Italian
Norwegian
Polish
Russian
Slovenian
Spanish
Skloni kao narod brzom zaboravu, što, naravno, najviše odgovara agresorima
Obeležavajući već punih osamnaest tužnih godina sećanja na zločinačko bombardovanje SR Jugoslavije, naš narod, država i glasila sa puno pijeteta odaju počast žrtvama, ali kao da se izbegava podsećanje na njihove dželate.
Skloni kao narod brzom zaboravu, što, naravno, najviše odgovara agresorima, više se pitamo „Zašto“ (tako piše i na spomen-obeležju nevinim stradalnicima RTS), ali uz to valja često pominjati ko je počinio najveći zločin u Evropi posle Drugog svetskog rata.
Prvi primer je, naravno, bivši predsednik SAD Vilijam Klinton kao glavni inicijator ubijanja jednog naroda i razaranja jedne države. Tu je i njegova sluškinja za spoljnu politiku, kao čelnik Stejt departmenta Medlin Olbrajt (inače odrasla u Beogradu). U toj koloni smrti i razaranja, u vreme bombardovanja naše države Havijer Solana, kao generalni sekretar NATO družine i bespogovorni poslušnik Bele kuće, zločin nad zločinima nazvao je „milosrdnim anđelom“ čak kad je, uz hiljade ubijenih, usmrćeno i trogodišnje batajničko anđelče Milica Rakić. Za njim nimalo ne zaostaje Ričard Holbruk. Pozirajući 1998. u šatoru, sa izuvenim cipelama i prekrštenih nogu u društvu naoružanih Arnauta, odmah po povratku u Vašington njegovi prištinski domaćini, dotad u Stejt departmentu označavani terorističkom organizacijom, najedared su postali „borci za slobodu protiv okrutne vlasti u Beogradu“ i već sledeće, 1999. godine dogodilo se ono što se dogodilo. Sa ovog sveta otišao je 2010. kod Onog gore ostavljajući iza sebe zločine koje je počinio dole.
Njegov saborac, diplomata SAD Vilijam Voker, besramno je u selu Račak na Kosovu i Metohiji „nepobitno utvrdio“ da su 45 pronađenih tela Albanaca „likvidirani od snaga bezbednosti Srbije“ iako se nije znalo ni ko su i odakle doneti što je kasnije bio glavni okidač za zločinački napad na SRJ.
Da se ne zaboravi ni Vesli Klark koji je više nego dobro naplatio svoje zločine kasnije dobijajući dozvolu od predstavnika lažne tvorevine da njegova privatna firma kopa rudu u južnoj srpskoj pokrajini, kao ni Toni Bler, zbog zla učinjenog našem narodu i državi.
Zato nije na odmet razmisliti da se bar na mestima najvećih stradanja u Srbiji, postave opominjuća obeležja sa imenima i fotografijama najvećih zločinaca kako ne bi pali u zaborav, pa poput „Zida plača“ u Jerusalimu i mi postavimo oznake „zidova NATO srama“!
Autor: Borislav Komad
Izvor: NOVOSTI
Vezane vijesti:
Djecu vam nećemo oprostiti: Dan kad je NATO ubio Milicu Rakić
Sjećanje na žrtve bombardovanja RTS-a
18 godina od napada u Grdeličkoj klisuri: Sećanje na stradale putnike
