Vitez Ante od Šipova

Samo okolnosti i lažna definicija rata vođenog devedesetih godina, umesto u sobu s bukagijama odvele su Antu Kotromanovića u ministarski kabinet

Vučić, Nikolić i Dačić bili su prvaci u vođenju četiri rata na prostoru bivše Jugoslavije. Oni su mogli spriječiti gubitak desetak tisuća života, samo da su imali miroljubivu politiku prije 20 godina.“ Navedeno je pre neki dan izgovorio odlazeći ministar odbrane Hrvatske Ante Kotromanović. Ovo se zove podmetanje sopstvene krivice drugome. Ante nije devedesetih godina uzgajao lavandu na Hvaru već je ratovao, najpre protiv JNA, a onda protiv svojih komšija, Srba. Iz tog rata izašao je s činom generala. Pre rata je bio tekstilni radnik, smer dizajn donjeg veša.

Da je pravde i prava, Kotromanović bi i danas vukao bukagije kao ratni zločinac. Njega je samo povlašćena pozicija Hrvatske u Hagu, uspostavljena na lažnoj definiciji rata devedesetih, umesto u zatvor usmerila u kabinet ministra. Iz te definicije, lažne postavke koju službeni Beograd iz neobjašnjivih razloga nikada nije službeno osporio, nikla je većina srpskih muka i stradanja. Otuda Kotromanović bezobrazno – ali smireno, ležerno čak, jer je navikao da druga strana ćuti – saopštava da su Vučić, Nikolić i Dačić vodili četiri rata. Nisu nijedan. Kotromanović jeste; onaj prvi, uzročni, od koga je i zbog koga je sve počelo: rat hrvatske paravojske protiv JNA.

U finišu tog rata, kad se ono hrvatska vojska spuštala s bosanskih visova dole prema Banjoj Luci, ostavljajući iza sebe spaljenu Krajinu, u operaciji „Južni potez“, Četvrta gardijska brigada, čiji je komandant bio Damir Krstičević a njegov zamenik Ante Kotromanović, divljala je po srpskim opštinama Šipovo i Mrkonjić Grad. Po okončanju rata, iz grobnice u Mrkonjić Gradu ekshumirano je 181 telo. Nalazi patologa kažu da se radi uglavnom o civilima i manjem broju vojnih lica.

Način ubijanja je klasično streljanje ili, još gore, iživljavanje nad civilima i zarobljenicima, nakon kojeg je nastupila smrt. Krstičević i Kotromanović nisu završili u zatvoru pošto su žrtve Srbi. To se u ratu devedesetih malo gde računa kao zločin. Centar za istraživanje ratnih zločina dostavio je pre više godina svu potrebnu dokumentaciju i dokaze o zločinu u Mrkonjić Gradu i Šipovu tužilaštvima u Sarajevu i Zagrebu ali… kako onda, tako danas.

Si-En-En i „Njujork tajms“ dokazali su, ne tako davno, da ratnici Islamske države u Siriji imaju na raspolaganju velike količine oružja, oruđa i municije poreklom iz Hrvatske: raketne bacače, bestrzajne topove, bacače granata, i da je sve to dobijeno uglavnom za vreme Ante Kotromanovića na čelu Ministarstva odbrane Hrvatske, preko Saudijske Arabije. I nikom ništa. Prošlo, kao što će proći i ova laž na račun Vučića, Nikolića i Dačića.

Izvor: NOVOSTI

Vezane vijesti: Ratko Dmitrović