Serbian
Armenian
Croatian
Dutch
English
French
German
Greek
Hebrew
Hungarian
Italian
Norwegian
Polish
Russian
Slovenian
Spanish
Logor „Silos“ u Tarčinu kod Sarajeva koji je zatvoren 27. januara 1996. godine imao je sve elemente koncentracionog logora Aušvica, koji takođe danas obilježava dan svog zatvaranja, kazala je bivši zatočenik „Silosa“ Radojka Pandurević.
„U srpskom stratištu `Silos` bila sam 1 339 dana i toliko bi trebalo biti napisano knjiga, jer svaki dan je priča za sebe. Tadašnji aktivni policajci, među kojima su bili Refik Tufo i Enver Dupovac, 28. maja 1992. godine odveli su nas 17 iz sela Raštelica u Tarčinu, gdje smo živjeli, na `informativni razgovor` koji je trajao 1 339 dana“, rekla je Pandurevićeva u svjedočenju za Srnu.
Od momenta zatvaranja u „Solosu“, u kojem su već bili zatvoreni vojnici uhapšeni u kasarni „Žunovnica“, Pandurevićeva je rekla da su stražari sve činili da je, kao pristalicu SDS-a, što više ponize.
„Ja sam im bila za sve kriva. Tukli su me, prijetili da će ubiti i mene i kćerku, čak su me skinuli nagu i isjekli odjeću da nemam šta da obučem, te pucali na mene, nakon čega sam prebačena u bolnicu u Tarčinu“, rekla je Pandurevićeva.
Ona je potvrdila da su tadašnji zvaničnici u Vladi RBiH, među kojima su i sadašnji poslanici u parlamentu BiH, dolazili u „Silos“ i bili upoznati o dešavanjima u logoru.
„Alija Izetbegović je dva puta bio u blizini `Silosa`. Dolazio je helikopterom, a dolazio je i kada je bila posljednja ofanziva na Hadžiće, kada je pružio podršku svojoj vojsci. Znači, svi su znali za `Silos`“, tvrdi Pandurevićeva.
O raspuštanju logora „Silos“ zatvorenici su saznali od predstavnika Međunarodnog komiteta Crvenog krsta. Logor je napustila 26. januara 1996. godine, dok su posljednja 42 zatvorenika izašla dan kasnije, čime su konačno zatvorena vrata ovog kazamata.
Izvor: 
