Serbian
Armenian
Croatian
Dutch
English
French
German
Greek
Hebrew
Hungarian
Italian
Norwegian
Polish
Russian
Slovenian
Spanish
Krvavi Ilindan 1941. za Srbe širom NDH
Šušnjar kod Sanskog Mosta. Na Ilindan 1941. godine ustaše i lokalni muslimani su na Šušnjaru kod Sanskog Mosta ubile oko 5.500 Srba i 50 Jevreja.
Izvor: TREĆI OKRUGLI STO „ŠUŠNjAR 1941.“
Vrhpolje, srez Ključ. Na željezničkom mostu u Vrhpolju, 02. avgusta 1941. godine, pobijeno je 50 Srba iz sela Pištanica.
Izvor: Strahinja Kurdulija, Atlas ustaškog genocida nad Srbima 1941-1945, Privredne vesti “Europublic” D.O.O., Istorijski institut SANU, Beograd 1993., str. 32.
Selo Kljevci, srez Sanski Most. Nakon pokolja Srba iz sela Kljevci 28. jula 1941. godine, nekoliko dana kasnije uslijedio je novi, ovog puta veći pokolj srpskog stanovništva ovog sela. Ustaše su na Ilindan 02. avgusta 1941. godine upali u selo Kljevci i pohvatali skoro cijelo srpsko stanovništvo, oko 1700 ljudi, žena i djece. Pohvatani narod odveden je na željezničku stanicu u Vrhpolje gdje se već nalazila grupa od nekoliko hiljada Srba iz drugih sela sanskog i ključkog sreza. Odjednom je počela pucnjava na masu ljudi skupljenu na poljani i po nepotpunim podacima u ovom divljanju samo iz Kljevaca ubijen je 361 stanovnik. Ostatak preživjelih transportovan je za Sanski Most i sproveden u zatvor gde se mučenje nastavilo.
Izvor: Branko J. Bokan, Prvi krajiški NOP odred, Vojno-izdavački i novinski centar, Beograd 1988., str. 60-66.
Selo Sklop, srez Ključ. Na pravoslavni prazni Ilindan 02. avgusta 1941. godine, u Sklopu pored Sane ustaše su ubile 50 Srba.
Izvor: Strahinja Kurdulija, Atlas ustaškog genocida nad Srbima 1941-1945, Privredne vesti “Europublic” D.O.O., Istorijski institut SANU, Beograd 1993., str. 32.
Bosanski Novi. Ustaše su na Ilindan 02. avgusta 1941. godine pobile 250 Srba iz Novog i okoline koje su držale zatočene na fudbalskom igralištu u Bosanskom Novom.
Izvor: Strahinja Kurdulija, Atlas ustaškog genocida nad Srbima 1941-1945, Privredne vesti “Europublic” D.O.O., Istorijski institut SANU, Beograd 1993., str. 32-33.
Sela Perna i Podgomile, srez Bosanska Krupa. Ustaše su na Ilindan 02. avgusta 1941. godine u selima Perna i Podgomile ubile preko 100 mještana. U kući Gojka Rokuća u selu Podgomile zatvorili su oko pedeset žena i djece i onda kuću zapalili, tako da su svi izgorjeli. Spasila se jedino Jovanka Rokuč. U kući Paje Rokuča izgorio je on, njegova žena i njihovih sedmoro djece. U kući Đure Rokuča u Podgomilama izgorjela je njegova žena i njihovih šestoro djece, a on je prije toga odveden i ubijen u Bosanskoj Krupi. U kući Miloša Kljajića u Podgomilama izgorjelo je 15 članova njegove porodice, a sam Miloš ubijen je prije toga pred kućom i to nakon što je ustaše nahranio i napojio u svojoj kući. U kući Mihajla Kljajića u Podgomilama izgorio je on i sva njegova porodica od 13 članova. U kući Boška Kljajića u Podgomilama izgorio je Boško i njegova sva porodica, koja se sastojala od 15 članova.
Izvor: Dinko Davidov, Totalni genocid, Nezavisna Država Hrvatska 1941 – 1945, Zavod za udžbenike, Beograd 2013., str. 172.
Sela Osredak i Vrelo, pored Cazina. Prethodno, krajem jula, ustaše su pohvatale je i ubile veći broj muškaraca iz ova dva sela. Potom je 02. avgusta 1941. godine uslijedio novi napad na ova naselja. U Osredcima je ubijeno ili poginulo u pokušaju pružanja otpora ustašama, 34 stanovnika, a u Vrelima 11. Jedan broj kuća u selima je spaljen.
Dušan D. Miljković, Stradanja u cazinskoj krajini i antifašistička borba (1941-1945), Beograd 2011., str., 80-82 (Spisak stradalih Srba iz sela Osredak i Vrelo).
Izvor: Vikipedia.org – Hronologija ustaških zločina 1941. Pristupljeno 02. oktobra 2015.
Selo Podlug, kod Sanskog Mosta. Ustaše su na Ilindan 02. avgusta 1941. godine u selu Podlug ubile 100 ljudi.
Izvor: Dinko Davidov, Totalni genocid, Nezavisna Država Hrvatska 1941 – 1945, Zavod za udžbenike, Beograd 2013., str. 173.
Selo Stari Majdan, kod Sanskog Mosta. Ustaše su na Ilindan 02. avgusta 1941. godine u selu Stari Majdan ubile oko 400 ljudi.
Izvor: Dinko Davidov, Totalni genocid, Nezavisna Država Hrvatska 1941 – 1945, Zavod za udžbenike, Beograd 2013., str. 173.
Ljubinje. Procjenjuje se da je 02. avgusta 1941. godine uhapšeno oko 200 ljudi oba pola i svih uzrasta. Oko 110 stanovnika ovog mjesta potom su sprovedeni u Čapljinu odakle su vozom deportovani u logor Jasenovac. Preme postojećim podacima, niko od njih nije preživio rat.
Savo Skoko, Pokolji hercegovačkih Srba ’41, Stručna knjiga, Beograd 1991., str. 236.
Izvor: Vikipedia.org – Hronologija ustaških zločina 1941. Pristupljeno 05. oktobra 2015.
Selo Žitomislić. Ustaše su 02. avgusta 1941. godine upali u selo Žitomislić i pohvatale Srbe mještane koje su zatekli na njivama. Pohvatane Srbe su potom otjerali za Mostar gdje su ih pridružili pohvatanim mještanima Žitomislića koji su radili u Mostaru. Niko od te grupe nije preživio rat niti se zna pouzdano gdje su stradali, njih ukupno 42.
Savo Skoko, Pokolji hercegovačkih Srba ’41, Stručna knjiga, Beograd 1991., str. 250.
Izvor: Vikipedia.org – Hronologija ustaških zločina 1941. Pristupljeno 05. oktobra 2015.
Studenci, Duboka i Janjačka Kosa, kotar Perušić. U nedjelju 02. avgusta 1941. godine ustaše su opkolile kuće Borčića, kod Dubokog ispod Kuzmanovače i poubijali sve koje su zatekli, oko 65 žena, djece i muškaraca. U Janjačkoj Kosi to jutro poubijali su Uzelce i Tomaševiće – njih oko 50, zatim Stivuke i Glumičiće, te Pejnoviće na Brdu Križanovu – ukupno 46 Srba. Nekoliko dana kasnije likvidirali su i Štakiće na Janjču.
Zatezalo navodi da su na Srpskom pravoslavnom groblju u Dubokom, istočno od sela Duboko, Perušić. 2. avgusta 1941. godine, ustaše masakrirale 87 srpskih seljaka, od kojih 43 djeteta.
Izvor: Kotar Gospić i kotar Perušić u NOR-u 1941-1945, Historijski arhiv, Karlovac 1989., str. 152.
Gojko Vezmar, Ustaško-okupatorski zločini u Lici 1941-1945, Muzej žrtava genocida, Udruženje Srba iz Hrvatske, Beograd 2004., 123, na str. 169 autor spominje sa su 07. avgusta 1941. godine u Kuzmanovači ustaše ubile 27 Srba. Na str. 179 autor govori da je u Janjačkoj Kosi ubijeno 133 Srba.
Strahinja Kurdulija, Atlas ustaškog genocida nad Srbima 1941-1945, Privredne vesti “Europublic” D.O.O., Istorijski institut SANU, Beograd 1993. Na str. 39, autor navodi da su ubijena 74 člana porodice Borčić i da su Uzelci bačeni u jamu Pavkuša. Iz sela Pejnovići, Staro i Novo Janjče ustaše su uhvatile 40 Srba, mahom staraca, žena i djece i sve ih kolcima poubijali u jednoj jaruzi.
Đuro Zatezalo „Radio sam svoj seljački i kovački posao“ – svjedočanstva genocida. SKPD Prosvjeta, Zagreb 2005.
Jama Sveta Ana, Gornji Kosinj, kotar Perušić. Ustaše su na Ilindan 02. avgusta 1941. godine pohvatali 22 Srba iz sela Mlakva. Njih 7 pobili su u samom selu i okolini, a 15 ostalih su odveli do jame Sveta Ana koja se nalazi u neposrednoj blizini katoličke crkve u Gornjem Kosinju. Nad njom su ih masakrirali i bacili u jamu.
Kotar Gospić i kotar Perušić u NOR-u 1941-1945, Historijski arhiv, Karlovac 1989., str. 1163-1173 (Spisak stradalih mještana sela va).
Đuro Zatezalo „Radio sam svoj seljački i kovački posao“ – svjedočanstva genocida. SKPD Prosvjeta, Zagreb 2005, str. 337.
Crni Potok pored Topuskog, kotar Vrginmost. Ustaše su 02. avgusta 1941. godine prilikom povlačenja poveli sa sobom i ubili 15 Srba: muškaraca, žena i djece. Publikovani su poimenični podaci o stradalima. Ustanici su istog dana ubili 12 ustaša u selu.
Dušan Baić, Kotar Vrginmost u narodnooslobodilačkoj borbi 1941-1945, Općinski odbor saveza boraca NOR-a Vrginmost, Beograd 1980, str. 381-398(Spisak žrtava sela Crni Potok).
Izvor: Vikipedia.org – Hronologija ustaških zločina 1941. Pristupljeno 06. oktobra 2015.
Selo Katinovac pored Topuskog, kotar Vrginmost. Ustaše su 02. avgusta 1941. godine ubili 28 žena, muškaraca i djece iz srpskog sela Katinovac pored Topuskog. Publikovani su poimenični podaci o stradalima. Istog dana u Starom Selu na lokaciji Dugačka Luka ustaše su poubijale drugu grupu pohvatanih Srba iz sela Katinovac.
Dušan Baić, Kotar Vrginmost u narodnooslobodilačkoj borbi 1941-1945, Općinski odbor saveza boraca NOR-a Vrginmost, Beograd 1980, str. 537-563(Spisak žrtava sela Katinovac).
Izvor: Vikipedia.org – Hronologija ustaških zločina 1941. Pristupljeno 06. oktobra 2015.
Blagajsko polje kod Kupresa. Konjičke ustaše su na Ilindan 02. avgusta 1941. godine pohvatale 48 srpskih kosaca na Blagajskom polju kod Kupresa i žive ih pobacale u jamu na Raičevoj kosi. Tom prilikom je stradala i majka trojice kosaca Sima Zubić koja je donijela ručak svojoj djeci. Prije ubistva staricu su pred sinovima silovali.
Savo Skoko, Pokolji hercegovačkih Srba ’41, Stručna knjiga, Beograd 1991., str. 255.
Izvor: Vikipedia.org – Hronologija ustaških zločina 1941. Pristupljeno 05. oktobra 2015.
Prijedor. U rano jutro 02. avgusta 1941. godine, ustaše pod zapovjedništvom Tomislava Dizdara i župnika Josipa Kaurinovića izvršili su strahovit pokolj u Prijedoru i njegovoj okolini. Ljudi su masakrirani na ulicama, u dvorištima i baštama, na mostu preko Sane, u parku kod Gimnazije, u krugu Žandarmerije, na pijaci Žitarnica, na Urijama i Tukovima. Ulice su bile krvave, leševi razbacani svuda; prikupljeni su u 30 zaprežnih kola i prevoženi do dubokih jama kod pravoslavnog groblja. Toga dana samo u Prijedoru ubijene su 724 odrasle osobe i 34 djece.
Izvor: Dragoje Lukić, Roditelj pokošenog naraštaja, Muzej žrtava genocida, Beograd 2008., str. 117-118.
Dinko Davidov, Totalni genocid, Nezavisna Država Hrvatska 1941 – 1945, Zavod za udžbenike, Beograd 2013., str. 168.
Strahinja Kurdulija, Atlas ustaškog genocida nad Srbima 1941-1945, Privredne vesti “Europublic” D.O.O., Istorijski institut SANU, Beograd 1993., str. 34.
Bajić jame kod Kostajnice. Ustaše su na Svetog Iliju 02. avgusta 1941. godine nastavili likvidaciju Srba. Katolički sveštenik iz sela Kukuruzara, ustaški potpukovnik, Antun Lizatović, pomogao je ustašama da uhvate više od 40 ljudi pod izgovorom da će samo biti taoci za sigurnost Nijemaca. Svi uhvaćeni odvedeni su na Bajića jame i tamo likvidirani.
Ljuban Đurić, Banijski partizanski odredi 41-45, Vojnoizdavači i novinski centar, Beograd 1988., str. 43.
Izvor: Vikipedia.org – Hronologija ustaških zločina 1941. Pristupljeno 28. septembra 2015.
Selo Donje Vodičevo, kod Novog Grada. Samo u Donjem Vodičevu ustaše su 02. avgusta 1941. godine ubile 211 muškaraca, žena i djece. U zaseoku Vurune ubijene su 84 osobe, među kojima je bilo 24 djece koja su poklana u podrumu Mile i Cvije Vurune.
Izvor: Dragoje Lukić, Roditelj pokošenog naraštaja, Muzej žrtava genocida, Beograd 2008., str. 118 (Djelimičan spisak stradalih).
Dragutin Ćurguz, Milorad Vignjević, Drugi krajiški narodnooslobodilački partizanski (kozarski) odred ‘’Mladen Stojanović’’, Nacionalni park Kozara, Prijedor 1982., str., 197-199. Autori navode da je tog dana u selima Gornje i Donje Vodičevo i selu Ravnice stradalo preko 112 ljudi.
Selo Volinja, između Dvora i Kostajnice. Ustaše iz opština Divuša i Zrin su Srbe iz Donjih Kuljana proglasili Ciganima. Zatim su sa ustašama iz Bosanske Kostajnice od 31. jula do 02. avgusta 1941. godine sproveli hvatanje više od 280 ljudi, žena i djece. Uhvaćene zatvaraju u vojne kasarne na Rovinama kraj željezničke stanice Volinja. Uhapšene, 02. avgusta 1941. godine ubijaju, zatim prevoze seljačkim kolima i zakopavaju u zajedničku jamu na lijevoj obali rijeke Une preko puta željezničke stanice Volinja. Sa područja kotara Dvor ustaše su tog dana likvidirale iz sela Donjih Kuljana 91 čovjeka, iz sela Volinja 26 ljudi i iz sela Kirišnice 1 čovjeka koji je prethodno prevozio leševe iz kasarne do obale Une. Ostali toga dana likvidirani u Volinji, pohvatani su u selima Potkozarja – Grdanovca,Dobrljina, Vodičeva i okoline.
Ljuban Đurić, Banijski partizanski odredi 41-45, Vojnoizdavači i novinski centar, Beograd 1988., str. 43.
Izvor: Vikipedia.org – Hronologija ustaških zločina 1941. Pristupljeno 06. oktobra 2015.
Šibuljina, Velebitsko Podgorje. Ustaše su 02. avgusta 1941. godine otišli u Rujno na Velebitu, gdje su stanovnici Šibuljine bili sa svojim stadima na ljetnoj ispaši. Kada je svanulo, ustaše su bili već ispred svake kolibe, tako da su pohvatali gotovo sve mještane, oko 60 ljudi, žena i djece i rekli im da ih vode u Italiju. Kada su došli u Šibuljinu zatvorili su ih u crkvu, gdje su ih tri dana maltretirali i batinali, a četvrti dan prevezli ih na Pag, gdje su uhvaćene poubijali.
Izvor: Dane R. Lastavica, Hrvatski genocid nad srpskim i jevrejskim narodom u koncentracionom logoru Gospić (Lika) 1941-1945, a Srbima 1991-…?, Novi Sad 2011., str 189.
Smiljan i okolna sela, kotar Gospić. U ovoj predratnoj opštini ustaše su 02-10. avgusta 1941. godine ubili 383 Srba i to u Zablatu 67, u Smiljanskom polju 116, u Ljutači 19, u Smiljanu 47, Bogdanovićima 98 i 10. avgusta 1941. godine u Selištu 36 lica.
Zatezalo navodi da su istoga dana u selu Bogdanić kod Smiljana ustaše noževima i macolama masakrirale 103 srpska civila.
Izvor: Gojko Vezmar, Ustaško-okupatorski zločini u Lici 1941-1945, Muzej žrtava genocida, Udruženje Srba iz Hrvatske, Beograd 2004., str. 166-168.
Izvor: Đuro Zatezalo „Radio sam svoj seljački i kovački posao“ – svjedočanstva genocida. SKPD Prosvjeta, Zagreb 2005.
Sanski Most i okolina. Kotarski predstojnik za Sanski Most, pravnik Ivica Simeon 16. avusta 1941. godine izvještava: „U noći između 02. i 03. kolovoza ustaše su poubijale taoce koje sam ja dao zatvoriti prilikom početka pobune. Drži se da je poubijano oko 800 taoca. Ukupni broj ubijenih nije poznat, ali se ipak drži da je stradalo oko 3.000 ljudi.”
Izvor: Strahinja Kurdulija, Atlas ustaškog genocida nad Srbima 1941-1945, Privredne vesti “Europublic” D.O.O., Istorijski institut SANU, Beograd 1993., str. 31.
Dinko Davidov, Totalni genocid, Nezavisna Država Hrvatska 1941 – 1945, Zavod za udžbenike, Beograd 2013., str. 173.
Bosanski Novi. Ustaše iz Bosanskog Novog i novopristigle ustaše iz Zagreba su 02. i 03. avgusta 1941. godine izvršili masovne zločine nad stanovništvom kotara Bosanski Novi i Dvor na Uni. Prvo su 02. avgusta 1941. godine dovodili iz ustaškog zatvora u Bosanskom Novom zatvorene Srbe, njih 30, na most rijeke Une, ubijali ih i onake vezane bacali preko ograde mosta u Unu. Osim ljudi vršen je i pokolj žena i djece čije leševe odvoze i bacaju u rijeku Sanu. Istog dana ustaše hvataju 24 Srba mještana sela Matijevići, kotar Dvor na Uni i odvode ih prema Bosanskom Novom u pravcu mosta na Uni gdje ih ubijaju i bacaju u rijeku. Sutradan je grupa od 300 ljudi bačena u rijeku Unu. Procjenjuje se da je 02. i 03. avgusta 1941. godine bačeno u rijeke Unu i Sanu nekoliko stotina ljudi, žena i djece. Poneki su se uspjeli spasiti isplivavanjem iz rijeke, kao što je to bio slučaj sa Aleksom Milješićem, izbjeglicom iz Cazinske Krajine, kojem je to uspjelo iako je bio ranjen.
Ljuban Đurić, Banijski partizanski odredi 41-45, Vojnoizdavači i novinski centar, Beograd 1988., str. 43.
Stana Nidžović – Džakula, Dušan Smoljević, Banija i njene žrtve u NOR-u 1941-1945. godine, IP ‘’Socijalna misao, Beograd 2002., str. 59.
Strahinja Kurdulija, Atlas ustaškog genocida nad Srbima 1941-1945, Privredne vesti “Europublic” D.O.O., Istorijski institut SANU, Beograd 1993., str. 33.
Izvor: Vikipedia.org – Hronologija ustaških zločina 1941. Pristupljeno 07. oktobra 2015.
Ostrvica, pored Gospića. Ustaše su u periodu od 02-15. avgusta 1941. godine u tri navrata počinile zločine su selu Ostrvica pored Gospića. Prvo su 02. avgusta 1941. godine ustaše iz Barleta upali u Ostrvicu i poklali 6 žena i djece iz porodice Šašić, od kojih je jedno dijete bilo tek rođeno pa nije bilo još ni ime dobilo. Sutradan 03. avgusta 1941. godine, 12 ustaša iz Ličkog Osika upada u Ostrvicu i ubijaju dvoje staraca. Narod je izbjegao u šumu i posakrivao se po špiljama. 15. avgusta 1941. godine 100 ustaša je napalo zbjeg i prema nepotpunim podacima poklali 81 srpskog civila iz Ostrvice, Široke Kule, Ćukovca, Kuzmanovače i Barleta. Tom prilikom zaklali su baku Soku Radmanović sa dve unučice.
Izvor: Kotar Gospić i kotar Perušić u NOR-u 1941-1945, Historijski arhiv, Karlovac 1989., str. 266.
Gojko Vezmar, Ustaško-okupatorski zločini u Lici 1941-1945, Muzej žrtava genocida, Udruženje Srba iz Hrvatske, Beograd 2004., na str. 168-169, autor spominje da je 02. avgusta 1941. godine u Ostrvici ubijeno 13 mještana i to: 7 u selu, 1 uhvaćen i ubijen u Gospiću, 1 u Vrebačkim Stazama, 2 u Širokoj Kuli, a 2 mještana su ustaše uhvatile,odveli u Ribnik i bacili u jamu Dupčan. Na str.169, autor pokolj na Vrebačkoj Stazi datira u 13. avgust i govori o 81 ubijenom civilu iz Ostrvice, Kuzmanovače, Čukovca, Široke Kule i Barleta, dok svjedok Dušan Graovac na str. 170, govori o 16. avgustu kao datumu zločina.
Đuro Zatezalo „Radio sam svoj seljački i kovački posao“ – svjedočanstva genocida. SKPD Prosvjeta, Zagreb 2005., na str. 363, autor govori da su 03. avgusta 1941. godine ustaše masakrirale 75 srpskih civila iz Ostrvice u Vrebačkim Stazama, pored Ličkog Osika.
Budimlić Japra kod Sanskog Mosta. Ustaše su u periodu 02-04. avgust 1941. godine odveli 27 ljudi iz Budimlić Japre i pobili ih i pobili ih; neke u Drvarskom, a neke u Adženovića potoku i Nailovoj barici, uz nečuvene zločine. Iliji Stikavcu su izvadili oba oka pa ga pustili takvog. Tek četvrtog dana je preminuo. Milošu Škondriću izvadili su srce i stavili mu ga u usta, a Isu Vojnovića su nabili na kolac i pekli ga na vatri. Najstrašiji primjer iživljavanja su primjenili na Todoru Paviću kojeg su prinudili da zakolje sopstvenog sina da bi na kraju i njega ubili.
Branko J. Bokan, Prvi krajiški NOP odred, Vojno-izdavački i novinski centar, Beograd 1988., str. 136.
Izvor: Vikipedia.org – Hronologija ustaških zločina 1941. Pristupljeno 08. oktobra 2015.
Srpsko pravoslavno groblje kod Udbine. Ustaše zaklale 2. avgusta 1941. godine 12 Srba muškaraca.
Izvor: Đuro Zatezalo „Radio sam svoj seljački i kovački posao“ – svjedočanstva genocida. SKPD Prosvjeta, Zagreb 2005.
Njive u selu Gnjatovići, Lovinac, Gračac, postale su groblje pobijenih Srba. Ustaše su 29. jula i 2. avgusta 1941. godine od ukupno 150 stanovnika poklale 125. Selo životom zapustjelo. U nepopaljene kuće ubijenih Srba ustaše uselili Hrvate iz Rudopolja, Jasenova i Golica.
Izvor: Đuro Zatezalo „Radio sam svoj seljački i kovački posao“ – svjedočanstva genocida. SKPD Prosvjeta, Zagreb 2005.
Tješnjak, na putu od Mlinoge prema Petrinji, 2. avgusta ustaše poklale 30 Srba iz Mlinoge i sela Klinca. Romi ih pokopali.
Izvor: Đuro Zatezalo „Radio sam svoj seljački i kovački posao“ – svjedočanstva genocida. SKPD Prosvjeta, Zagreb 2005.
Dujić gaj kraj Rakovice, Slunj, 2. avgusta 1941. ustaše ubile 380 Srba, muškaraca, žena i njihove djece.
Izvor: Đuro Zatezalo „Radio sam svoj seljački i kovački posao“ – svjedočanstva genocida. SKPD Prosvjeta, Zagreb 2005.
Čekretske bare, Široka Kula, ustaše su srpske civile koji su došli na njihov zahtjev na pokrst iz Kukin Dola, poklale i to porodice: Đure Račića, Mane Račića Maniše, Mane Rakića i nekoliko drugih.
Izvor: Đuro Zatezalo „Radio sam svoj seljački i kovački posao“ – svjedočanstva genocida. SKPD Prosvjeta, Zagreb 2005.
Priredio: Arhiv Jadovno 1941.
One Response
Poštovana gospodo,ovo što dozvoljavate je u najmanju ruku teži zločin od ustaškog jer ga ponavljate tako što minimizirate broj i imena poklanih Srba u selima Perna, Pištaline i Podgomila. Prvo, u ta tri sela ne postoje nikakvi Rokuće, Rokač,niti su tačna mesta pokolja ,ni imena ni broj žratava. A izvor Vam je neki Davidov , prezime koje u celoj Bosanskoj Krajini nije postojalo. Pa još stražnije i tućnije tu njegovu škrabotinu ste stavili u Udžbenik istori ,2013. godine. A ima napisana knjiga „Perna , Pištaline i Ćojluk- tragom prošlosti i borbe“ gde je sve detaljno opisano i popis svih imena pobijenih Srba. Samo u selu Pištaline poklano je 1.368 od oko 1.700 stanovnika; na Perni poklano 266 i u Podgomilama 316 Srba, što znači ukupno 1.950 ili oko 75% predratnog stanovništva. Prema tome ,nema potrebe da neko iz nepoznati, svakako nečasnih razloga, piše o srpskim žrtvama u kajevima sa kojima nemaju nikakve veze, kao što ni neku Kurdulija nema veze sa Bosanskom krajinom a postoje knjige koje su napisali ljudi koji su tu rođeni i preživeli.Pa kao što rekoh autentičan izvor pored kljie Branka Bokana je i knjiga Dušana D. Miljkovića, „Stradanja u cazinskoj krajini i antifašistička borba (1941-1945)“.