Zločin u ličkom selu Komić 01. avgusta 1941. godine

Ustaški teror nad srpskim narodom na teritoriji udbinskog kotara dostigao je kulminaciju pred kraj jula i prvim danima avgusta 1941. godine, kada je poklana veća grupa nevinih ljudi iz sela Komić.

U ovo selo smješteno na južnom rubu kotara, udbinske ustaše nisu uopšte dolazile, niti je neko od uspostavljanja ustaške vlasti bio uhapšen i odveden u zatvor.

Ovom pokolju prethodio je govor Mile Budaka, Pavelićevog doglavnika, u njegovom rodom selu Sveti Rok, koji je huškajući ustaše na Srbe tom prilikom pored ostalog, rekao da nije dovoljno stablo posjeći, već da mu treba i korijen iščupati.

Neposredno poslije ovoga uslijedio je pokolj Gnjatovića u selu Rasoja, pored Lovinca, zatim u Ploči, pa u Komiću. Ove zločine izvršile su lovinačke ustaše.

Podstaknute govorom Mile Budaka ustaše iz Lovinca krenule su 31. jula 1941. godine, prema Komiću i to preko Čatrnje i komićkih livada s namjerom da iznenada upadnu u selo i pokolju što više naroda. Straža koja je postavljena prema Lovincu uočila je ustaše i ispalila metak upozorenja. Zločinci su se zaustavili i vratili natrag plašeći se napada. Time su ustaše bile spriječene da još u toku noći upadnu u selo i na spavanju pohvataju ljude.

Ujutro, 01. avgusta 1941. godine, oko 70 ustaša i oko 30 civila spustilo se u selo. Budući da su se u to vrijeme prenosile razne informacije o ustanku i borbama dijelova Dinarske divizije jugoslovenske vojske protiv ustaša, pod komandom nekog pukovnika Brke, komićani su kad su se ustaše pojavile, pomislili u prvi mah da je to ta vojska pukovnika Brke.

Međutim, kad su vidjeli da su to ustaše bilo je kasno da se bilo šta preduzme. Ustaše su pozvale narod preko pojedinih ljudi da se iz zbjegova vrati svojim kućama, pod izgovorom da su oni došli na “izmirenje”.

Tako su pomoću lukavstva uspjele prikupiti oko 50 ljudi, žena i djece. Iz ovog broja izdvojili su 19 ljudi i odveli ih u jednu dolinu blizu Pločanskog klanca, gdje su ih istog dana pobili. Većinu su poklali noževima, dok su neke pojedince zadavili tako što su im sipali i nabijali zemlju u usta, pri čemu su ih boli noževima. Žrtve su zakopali na samom mjestu pokolja preživjeli mještani. Toga dana zvjerski je zaklano 20 Srba.

U zajedničku grobnicu pokopani su: Pilip Ružić, Tomo Lavrnić, Mane Ugarković, Spasenije Ugarković, Dušan Pavlica, Staniša Bosić, Jovo Bosić Ćana, Tomo Bosić, Dmitar Momčilović, Jakov Momčilović, Marko Momčilović, Ilija Momčilović, Bude Momčilović, Petar Momčilović Pejo (posljednja trojica su rođena braća), zatim Rade Bosić, Ilija Bosić Ico, Petar Pavlica Pejica, Dane Pavlica Dacika i Rade Pavlica Filipinov iz zaseoka Poljice. Dvadeseta žrtva ustaškog noža bio je Dane Kljajić iz Kurjaka koji je tuda naišao pa su i njega ustaše zaklale.

Izvor:

Kotar Korenica i kotar Udbina u NOR-u i socijalističkoj izgradnji, Historijski arhiv, Karlovac 1979., str. 265-266.

Gojko Vezmar, Ustaško-okupatorski zločini u Lici 1941-1945, Muzej žrtava genocida, Udruženje Srba iz Hrvatske, Beograd 2004., str. 95-96.

Đuro Zatezalo „Radio sam svoj seljački i kovački posao“ – svjedočanstva genocida. SKPD  Prosvjeta, Zagreb 2005., na str. 356.

Strahinja Kurdulija, Atlas ustaškog genocida nad Srbima 1941-1945, Privredne vesti “Europublic” D.O.O., Istorijski institut SANU, Beograd 1993., str. 39-40.

Mirko Rapaić, Lička tragedija, Srpska reč, Beograd 1999., str. 145.

Priredio:

Teolog Predrag Cupać

Arhiv Jadovno 1941.

Vezane vijesti:

Skrivanje istine ne ubija heroine – Milica Mika Pavlica

Wikipedia

Zločin u ličkom selu Štikada 1941. godine

Pokolj Srba u ličkom selu Rasoja-Gnjatovići 

Mirko Rapaić: ZAVJERA HRVATSKIH KOMUNISTA PROTIV SRBA …

Dr. RUDOLF HORVAT: LIKA I KRBAVA – Jadovno 1941.

Sjetimo se danas žrtava iz Mekinjara – Jadovno 1941.

Srbel.net