Serbian
Armenian
Croatian
Dutch
English
French
German
Greek
Hebrew
Hungarian
Italian
Norwegian
Polish
Russian
Slovenian
Spanish
Selo Drenova Glava, srez Krupa. Ustaše su u periodu 08-11. avgust 1941. godine u selu Drenova Glava poklali 180 Srba.
Izvor: Strahinja Kurdulija, Atlas ustaškog genocida nad Srbima 1941-1945, Privredne vesti “Europublic” D.O.O., Istorijski institut SANU, Beograd 1993., str. 30.
Selo Čavaš, Popovo polje. Ustaše su 11. avgusta 1941. godine, od 150 Srba mještana, ubili 101 lice od kojih je najmlađe imalo svega nekoliko dana, a najstarije 96 godina.
U tom stradalničkom danu, od 57 članova porodice Milošević, preživjelo je samo dvoje, a od 23 člana porodice Mijatović preživjelo je troje, a stradali su i Miletići, Mihići, Mičete i Pivci.
Izvor:
Čavaški zločin nije počinjen u moje ime
Ilok. Ustaše su 11. avgusta 1941. godine ubile 11 Srba iz Šida i njihove leševe bacili u Dunav pokraj Iloka.
Grupa autora, Zločini na jugoslovenskim prostorima u Prvom i Drugom svetskom ratu, Zbornik dokumenata, Vojnoistorijski institut, Beograd 1993., str. 592-531, 551-554.
Izvor: Vikipedia.org – Hronologija ustaških zločina 1941. Pristupljeno 20. oktobra 2015.
Sela Prijakovci, Ramići i Turjak. Ustaše su 11. avgusta 1941. godine ubile oko 30 seljaka iz sela Prijakovci, Ramići i Turjak u okolini Banja Luke.
Grupa autora, Zločini na jugoslovenskim prostorima u Prvom i Drugom svetskom ratu, Zbornik dokumenata, Vojnoistorijski institut, Beograd 1993., str. 557-558.
Izvor: Vikipedia.org – Hronologija ustaških zločina 1941. Pristupljeno 20. oktobra 2015.
Jama na Bivoljem Brdu pored Domanovića, Čapljina. Stradanje stanovništva sela Tasovčići, Klepci, Loznica i Višići pokraj Čapljine. Pohvatano stanovništvo sprovedeno je u Tasovčiće, u privremeni logor („Silos“). Procjenjuje se da je više stotina osoba pohvatano u ovim selima. Ustaše su ubrzo pustile većinu žena i djece iz logora (pojedine žene i djevojke su silovane), tako da je u „Silosu“ ostalo zatočeno oko 200 muškaraca, od kojih je 107 bilo iz Klepaca. Oni su u noći između 11. i 12. avusta 1941. godine otjerani na Bivolje brdo pokraj Domanovića gdje su bačeni u jamu. Poznati su podaci o djelu počinilaca zločina.
Savo Skoko, Pokolji hercegovačkih Srba ’41, Stručna knjiga, Beograd 1991., str. 222-225.
Izvor: Vikipedia.org – Hronologija ustaških zločina 1941. Pristupljeno 20. oktobra 2015.
11. avgust 1942.
Selo Branešci, pored Pakraca. U ranu zoru 11. avgusta 1942. godine, ustaše 13. ustaške bojne iz Lipika i oko 250 ustaša iz susjede Španovice, pod komandom Maksa Luburića koji je iz Jasenovca doveo i vod koljača u najvećoj tajnosti počeli su opkoljavati selo Branešce sa ciljem potpunog uništenja stanovništva tog sela. U selu se to jutro našlo oko 300 Branešaca i nepoznat broj izbjegica sa Kozare. Veći dio stanovništva se uspio izvući, ali ustaše su u selu uhvatile 86 stanovnika i oko 20 žena i djece sa Kozare. Sve su ih izmasakrirali na tri stratišta u selu i polužive spalili. Sve mlađe žene i djevojke su prethodno silovali, zatim odrezali dojke, rasporili stomake i spalili. Sam Luburć je tražio rakiju šljivovicu i kad ga je žrtva počastila zajedno sa njegovom svitom, onda je naredio da se žrtva zakolje. Primjer zato je Nikola Romanić, poznati seoski domaćin.
Izvor: Dane Pavlica, Stratišta oko Papuka i Psunja, ZU Slavonaca, potomaka i prijatelja Slavonaca i Književni klub „Branko Radičević“, Beograd 2007., str. 79-83(Spisak žrtava).
Sela Veliko Nabrđe, Paučje, Čenkovo i Borovik, pored Đakova. Ova srpska sela na sjeveroistočnim padinama Dilj-planine ustaše su pohodile više puta. Posebno će po zlu biti upamćen pohod od 11. avgusta 1942. godine. Toga dana iz ova četiri sela pobijena su ili upućena u logore 833 lica. Selo Veliko Nabrđe nikada više nije obnovljeno, a šesnaest srpskih prezimena iz tog sela zauvijek se ugasilo.
Izvor: Strahinja Kurdulija, Atlas ustaškog genocida nad Srbima 1941-1945, Privredne vesti “Europublic” D.O.O., Istorijski institut SANU, Beograd 1993., str. 49.
Priredio: Arhiv Jadovno 1941.
